VI Gz 151/17
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-07-2017
-
Osoba publikująca:Bożena Gościńska
-
Korektor:Bożena Gościńska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V GU 258/16
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VI Gz 151/17
POSTANOWIENIE
Dnia 19 lipca 2017 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Joanna Rusińska (spr.)
Sędziowie SO Jerzy P. Naworski
SO Zbigniew Krepski
po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2017r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. Inspektorat we W.
o ogłoszenie upadłości R. M.
na skutek zażalenia R. M. na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 20 marca 2017r., sygn. akt V GU 258/16
postanawia
oddalić zażalenie.
J. N. J. Z. K.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sądu Rejonowy – Sąd upadłościowy, zabezpieczył majątek dłużnika R. M. poprzez ustanowienie nadzorcy sądowego w osobie K. D., wskazując w uzasadnieniu orzeczenia, że taki wniosek o zabezpieczenie został zawarty w wniosku wierzyciela o ogłoszenie upadłości. Według tego Sądu w przedmiotowej sprawie uzasadnione jest ustanowienie nadzorcy tymczasowego celem ustalenia majątku dłużnika i zabezpieczenia interesu wierzycieli. Z tych względów na podstawie art.38 p.u. orzekł jak w sentencji.
W zażaleniu dłużnik stwierdził, że postanowienie i wniosek o ogłoszenie upadłości jest dla niego krzywdzący, gdyż wierzyciel nie prowadził z nim żadnych rozmów.
W odpowiedzi na zażalenie wierzyciel stwierdził, że wniosek o ogłoszenie upadłości i zabezpieczenie wynika z braku możliwości rozmów z dłużnikiem na temat jego zadłużenia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne, albowiem nie zawiera żadnych argumentów jurydycznych, które mogłyby wpłynąć na zmianę zaskarżonego orzeczenia.
Stanowisko skarżącego, że nie było konieczności zabezpieczenia jego majątku, gdyż wierzyciel nie prowadził z nim żadnych rozmów, jest tylko twierdzeniem uczestnika, które pozostaje w sprzeczności z oświadczeniem wierzyciela, który twierdzi, że to dłużnik odmawiał rozmów.
W ocenie Sądu, brak znajomości rzeczywistej sytuacji dłużnika, dotyczącej jego majątku i wierzycieli, budził uzasadnione obawy wierzyciela, co do zabezpieczenia jego interesu w zainicjowanym przez niego postępowaniu upadłościowym. Przy czym nie ulega wątpliwości, że wnioskodawca uprawdopodobnił wniosek o ogłoszenie upadłości, a stan niewypłacalności potwierdza sprawozdanie nadzorcy sądowego z 26 kwietnia 2017 r. Należy podkreślić, że zabezpieczenie ma skutek wobec wszystkich wierzycieli i w ich interesie zostało dokonane, i to w sposób najmniej uciążliwy dla dłużnika.
Z tych względów, nie doszło do naruszenia art.36 i art.38 ust.1 p.u., dlatego na podstawie art.385 w zw. z art.397 § 2 k.p.c. i art.35 i 37 p.u. orzeczono, jak w sentencji.
J. N. J. Z. K.
Z.
1. (...),
2. (...)
3. (...) .