Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Anna Zajączkowska

Protokolant –Daria Gaust

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2017 roku

sprawy M. C.

urodz. (...)

w N.

syna J. i A. z d. R.

oskarżonego o to, że:

w dniu 24 października 2016 roku w miejscowości N., gm. L., woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, tj. 0,65 mg/l i 0,66 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, prowadził pojazd mechaniczny typu motorower marki T. o nr rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym,

to jest o czyn z art. 178a § 1 kk

- o r z e k a -

1. ustalając, że oskarżony M. C. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego znamiona występku z art. 178a § 1 kk oraz przyjmując, że wina oskarżonego i społeczna szkodliwość tego czynu nie są znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne przeciwko oskarżonemu warunkowo umarza na okres 2 ( dwóch ) lat próby;

2. na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 ( dwóch ) lat;

3. na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk zasądza z S. Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. kwotę 619,92 ( sześćset dziewiętnaście złotych i dziewięćdziesiąt dwa grosze ), w tym kwotę 115,92 ( sto piętnaście złotych i dziewięćdziesiąt dwa grosze ) tytułem należnego podatku od towarów i usług (VAT), za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu;

4. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów postępowania przejmując je w całości na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 713/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 24 października 2016 roku około godziny 17:20 oskarżony M. C., będąc w stanie nietrzeźwości, prowadził motorower marki (...) o nr rej. (...) w miejscowości N.. Oskarżony nie miał włączonych świateł drogowych. Z uwagi na popełnione wykroczenie został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji do kontroli drogowej. Po zatrzymaniu oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badania wskazały wyniki: 0,65 i 0,66 mg/l.

Oskarżony M. C. ma 24 lata, jest kawalerem, ma wykształcenie podstawowe, nie pracuje, jest osobą niekaraną.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego (k. 19, 65-66), zeznania świadka P. N. (k. 11 66), notatkę urzędową (k. 1), protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym (k. 2), świadectwo wzorcowania (k. 3), kopię legitymacji osoby niepełnosprawnej (k. 20), orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (k. 22, 46-47), dokumentację medyczną (k. 27), wywiad środowiskowy (k. 39-40), decyzję z dnia 15 listopada 2016 r. starosty (...) o uznaniu za osobę bezrobotną (k. 45), kartę karną (k. 57, 64) .

Oskarżony przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił że w dniu 24 październik 2016 r. prowadził motorower, a klika godzin wcześniej wypił cztery piwa.

Na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2017 r. oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Po odczytaniu złożonych wcześniej wyjaśnień podtrzymał je.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których przyznał, że w dniu 24 października 2016 r. prowadził motorower oraz że kilka godzin wcześniej pił alkohol w postaci piwa. Przedstawione przez oskarżonego okoliczności w jakich doszło do popełnienia przez niego zarzucanego mu czynu są logiczne. Żaden z przeprowadzonych w toku rozprawy dowodów nie pozwolił na to, aby odmówić wiary wyjaśnieniom oskarżonego w tym zakresie.

W ocenie Sądu zeznania świadka P. N. są wiarygodne gdyż są konsekwentne, spójne, korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego oraz pozostałymi dowodami przeprowadzonymi na rozprawie. Sąd nie znalazł powodu, dla którego miałby nie obdarzyć ich wiarą.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych nie była przedmiotem zarzutów stron, a także nie wzbudziła wątpliwości Sądu.

Uwzględniając zebrany w sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, iż obdarzone przez Sąd wiarą dowody łączą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę do uznania, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu i jego wina nie budzą wątpliwości. Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał przedmiotowe jak i podmiotowe znamiona przypisanego mu czynu.

Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. W myśl tego przepisu – karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od lat dwóch – podlega ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Oskarżony kierował motorowerem po drodze publicznej, a przeprowadzone badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało, że był on wówczas w stanie nietrzeźwości. Oskarżony nie kwestionował tego, że prowadził pojazd będąc w stanie nietrzeźwości.

W realiach rozpoznawanej sprawy Sąd doszedł do wniosku, że istnieją podstawy do warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do oskarżonego.

W ocenie Sądu wina oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości jego czynu nie są znaczne.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wskazać trzeba, że droga którą poruszał się oskarżony jest drogą lokalną, natężenie ruchu na niej jest nieduże. Trzeba mieć na uwadze, że oskarżony jechał motorowerem. Jest to pojazd, który rozwija znacznie mniejszą prędkość aniżeli np. samochody osobowe, a tym samym prowadzenie takiego pojazdu stwarzało dużo mniejsze zagrożenie dla pozostałych uczestników ruchu drogowego.

Z uwagi na te okoliczności, a także z uwagi na to, że oskarżony jest osobą posiadającą bardzo dobrą opinię w miejscu zamieszkania, dotychczas był niekarany, Sąd uznał, że oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania na okres próby wynoszący dwa lata. Aczkolwiek zachowanie oskarżonego niewątpliwie było naganne, to zdaniem Sądu sam fakt toczenia się postępowania przeciwko niemu, winien stanowić ostrzeżenie dla oskarżonego, niewątpliwie zaś wyrok warunkowo umarzający postępowanie zawiera w sobie stwierdzenie winy i sprawstwa danej osoby, a jedynie pozwala, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w przepisie art. 66§ 1 k.k. na odstąpienie od skazania i karania takiej osoby i poddanie sprawcy próbie.

Sąd chce dać szansę oskarżonemu na poprawę swojej postawy. Aby jednak orzeczenie Sądu stanowiło dolegliwość dla oskarżonego i jednocześnie mając na uwadze prewencję ogólną, Sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat.

Uwzględniając sytuację materialną, osobistą oskarżonego (oskarżony jest osobą ze stwierdzonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, bezrobotną), Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił go z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Z tych przyczyn Sąd orzekł jak w wyroku.