Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2017 r. w S.

odwołania R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 sierpnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu R. K. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 sierpnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2017 roku.

Sygn. akt IV U 1077/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 sierpnia 2015 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił R. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 01 sierpnia 2015 r. wskazując, iż u wymienionego Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 12.08.2015 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył R. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał, że stan jego zdrowia nie uległ poprawie, w związku z brakiem rezultatów rehabilitacji musi poddać się operacji stawów biodrowych, ma trudności z poruszaniem się , szczególnie przy wchodzeniu na schody (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 12.08.2015 r., która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca R. K. dnia 26 czerwca 2015 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k. 38 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek R. K. był w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej do 31 lipca 2015 r. na podstawie decyzji z dnia 17 lipca 2014 r. (decyzja k. 31 akt organu rentowego). Ubezpieczony pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 28 lipca 2012 r. (k.22 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 31 lipca 2015 r. ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 31.07.2015 r. k.41 akt organu rentowego). Wnioskodawca złożył sprzeciw od powyższego orzeczenia do Komisji Lekarskiej i w związku z powyższym sprawa została skierowana do rozpoznania przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 12.08.2015 r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 12.08.2015r. k.43 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 20 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy R. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 20.08.2015 r. k. 44 akt organu rentowego).

Biegły lekarz medycyny pracy w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u R. K. niewydolność bólową kręgosłupa L-S z powodu zmian zwyrodnieniowych, artrozę stawów biodrowych, zwłaszcza po stronie prawej z ograniczeniem ruchomości, zespół cieśni nadgarstka lewego i uznał go za nadal częściowo niezdolnego do pracy od 01.08.2015 r. do 31.12.2017 r. W przeprowadzonym badaniu biegła stwierdziła: ograniczenia ruchowe w stawie biodrowym prawym zwłaszcza przy ruchach rotacyjnych, zaniki mięśnia czworogłowego prawego – zmniejszenie obwodu uda prawego 3 cm, ograniczenie ruchomości kręgosłupa L-S PP-30 cm, bolesność uciskową wyrostków kolczastych w okolicy L-S. Wnioskodawca ze względu na wymienione schorzenia narządu ruchu mógłby wykonywać pracę nie wymagającą chodzenia, dźwigania, sprawności obu rąk. Praca zaś wykonywana przez wnioskodawcę ostatnio na stanowisku starszego referenta technicznego była praca umysłową, ale nie polegała na wykonywaniu tylko pracy biurowej. Wnioskodawca zajmował się technicznym przygotowaniem produkcji w (...) Sp. z o.o. w S., która została zlikwidowana, i jego praca polegała na kontaktowaniu się z wydziałami na produkcji, co wymagało częstego przemieszczania się, chodzenia po schodach. Ponadto mając na uwadze wykształcenie ubezpieczonego – technik mechanik aktualnie jego kwalifikacje powinny być rozpatrywane jako pracownika w zawodzie pracownika fizycznego. Biegli z zakresu neurologii i ortopedii w dwóch opiniach również postawili powyższe rozpoznanie. Wskazano również, że stan morfotyczno-czynnościowy narządów ruchu wskazuje na istotne naruszenie funkcji prawego biodra. Naruszenie sprawności prawego biodra ma charakter przewlekły, stabilny, ale może być również postępujący. W porównaniu do poprzednich badań przeprowadzonych przez lekarzy orzeczników ZUS nie nastąpiła skutkująca zmianą (poprawą) sprawności organizmu. W obecnym stanie zdrowia R. K. nie jest zdolny do wykonywania pracy fizycznej wymagającej przenoszenia ciężarów, dłuższego chodzenia w wymiarze ponad 2 godziny dziennie, chodzenia po nierównościach, pracy wymagającej dłuższego stania, pracy na wysokości (k. 8, 28,58, 66)

Ubezpieczony R. K. ma 61 lat, z wykształcenia jest technikiem mechanikiem, pracował jako starszy ślusarz, technolog, normalizator, starszy referent techniczny (okoliczności bezsporne).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy R. K. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawcy istnieje nadal częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłego lekarza medycyny pracy dała podstawy do ustalania, że wnioskodawca od 1 sierpnia 2015 r. do 31.12.2017 r. jest nadal osobą częściowo niezdolną do pracy, z powodu schorzeń narządów ruchu. Biegły lekarz medycyny pracy stwierdził, że nie doszło do poprawy stanu zdrowia ubezpieczonego w stosunku do badań lekarzy orzeczników ZUS, będących podstawą do przyznania renty do 31.07.2015 r., a wręcz przeciwnie doszło nowe schorzenie: zespół cieśni nadgarstka lewego. Ubezpieczony obecnie oczekuje na zabieg operacyjny ręki lewej i zabieg operacyjny biodra prawego, ubezpieczony nie może wykonywać pracy wymagającej dźwigania, dłuższego chodzenia, stania, pracy na wysokości, sprawności obu rąk. Biorąc pod uwagę wykształcenie ubezpieczonego – technik mechanik jego stan narządów ruchu znacznie utrudniałby mu wykonywanie pracy w tym zawodzie, gdyż jest to praca fizyczna, z wykonywaniem której związane jest przenoszenie ciężkich przedmiotów. Biorąc pod uwagę również pracę wykonywaną ostatnio przez ubezpieczonego na stanowisku starszego referenta technicznego, która polegała na technicznym przygotowaniu produkcji, czynieniu uzgodnień z wydziałami produkcji i w związku z tym częstego przemieszczania się, chodzenia po schodach to również zaawansowana choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego prawego znacznie utrudniałaby mu wykonywanie tego typu pracy, ze względu na problemy z poruszaniem się i stanowisko biegłych neurologa i ortopedy, że ubezpieczony mógłby wykonywać tylko taką pracę, która nie wymagałaby chodzenia więcej niż 2 godziny dziennie. Chyba niemożliwym byłoby znalezienie takiej pracy z zapowiedzią pracodawcy, że możliwość przemieszczania się istnieje tylko przez 2 godziny. Należy wskazać, że jeżeli chodzi o postawione rozpoznanie to wszystkie dowody z opinii biegłych, które przeprowadzone zostały w niniejszym postępowaniu są spójne. Sąd nie obdarzył wiarygodnością dowodu z opinii biegłych neurologa i ortopedy i neurologa, ortopedy i chirurga (k. 8, 66, 92), w zakresie wniosków wyprowadzonych przez nich, iż ubezpieczony jest zdolny do pracy mając na uwadze jego kwalifikacje, gdyż biegli uznali ubezpieczonego za zdolnego do pracy biurowej, nie wymagającej częstego przemieszczania się. Specyfika pracy ubezpieczonego w zawodzie wyuczonym jak również na stanowisku starszego referenta technicznego była inna, wymagała częstego przemieszczania się, stania, chodzenia po schodach, a tego biegli w swoich opiniach nie brali po uwagę. W opinii uzupełniającej biegli neurolog i ortopeda (k.28) stwierdzili, że przy pracy wymagającej chodzenia zwłaszcza po schodach, należy uznać ubezpieczonego za niezdolnego do pracy. Ubezpieczonego można uznać za zdolnego do pracy, jeżeli wykonuje głównie pracę siedzącą, a takiej nie wykonywał. Należy również wskazać, że ze względu na rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia organ rentowy dotychczas tj. od 28.07.2012 r. uznawał ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy na stanowisku starszego referenta technicznego, a ze wszystkich opinii w niniejszej sprawie wynika, że stan zdrowia ubezpieczonego po 31.07.2015 r. nie uległ poprawie.

Podsumowując Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy (k. 119-120). Przedmiotowa opinia wydana została przez lekarza specjalistę, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została skutecznie zakwestionowana przez organ rentowy. Organ rentowy w zgłoszonych zastrzeżeniach wskazał, jedynie, że biegła powinna uwzględnić opinie lekarzy specjalistów i kwalifikacje ubezpieczonego jako pracownika umysłowego. W ocenie Sądu stanowisko organu rentowego jest tylko polemiką z prawidłowymi ustaleniami i wnioskami biegłego z zakresu medycyny pracy. Należy wskazać, że organ rentowy nie wykazał, że doszło do poprawy stanu zdrowia ubezpieczonego w stosunku do badania będącego podstawą do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.07.2015 r. Ze wszystkich bowiem opinii wynika, że stan zdrowia wnioskodawcy nie uległ poprawie, a nawet uległ pogorszeniu, gdyż doszło nowe schorzenie w postaci zespołu cieśni nadgarstka lewego.

Stwierdzona u ubezpieczonego częściowa niezdolność do pracy trwa nadal po 31 lipca 2015 r. (data do kiedy ubezpieczony miał przyznaną rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy) i jest okresowa do 31.12.2017 r. Pozostałe przesłanki do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy również są spełnione i nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu R. K. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 sierpnia 2015 r. do 31 grudnia 2017 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.