Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy we Włocławku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Orlik - Seligowska

Protokolant: sekretarz Katarzyna Rydzik

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. we Włocławku

na rozprawie sprawy

z powództwa Banku (...) S.A. w W.

przeciwko I. Z.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej I. Z. na rzecz Banku (...) S.A. w W. kwotę 1.572,57 zł (jeden tysiąc pięćset siedemdziesiąt dwa złote pięćdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 0,01 zł od dnia 07 lutego 2012r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej I. Z. na rzecz Banku (...) S.A. w W. kwotę 647 zł (sześćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2015 roku pełnomocnik powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. złożył pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie o zapłatę przeciwko I. Z.. Powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 1.572,57 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 0,01 zł od dnia 12 listopada 2015 roku oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, iż powód swoje roszczenie wywodzi z tytułu Umowy (...) zawartej w dniu 09 czerwca 2008 roku pomiędzy stronami. Z tytułu zawarcia umowy pozwana jest zobowiązana do zapłaty powodowi wierzytelności, które stały się wymagalne z dniem wypowiedzenia umowy. Podniósł, iż zachowanie pozwanej jest naruszeniem zobowiązań umownych na szkodę powoda, dlatego też powodowi przysługuje roszczenie o zapłatę kwoty będącej przedmiotem powództwa.

Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi właściwości ogólnej pozwanej.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 21 lipca 2016 roku Sąd Rejonowy we Włocławku nakazał pozwanej uiszczenie na rzecz powoda kwoty żądanej w pozwie.

Pozwana w ustawowym terminie wniosła sprzeciw, zaskarżając nakaz zapłaty w całości i wnosząc o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu I. Z. podniosła, iż jej zobowiązanie wynikające z zawartej umowy pożyczki zostało uregulowane w całości.

Strony, aż do zamknięcia rozprawy podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana I. Z. zawarła w dniu 09 czerwca 2008 roku z powodem Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki gotówkowej. Kwota pożyczki wynosiła 14.700,00 zł. Całkowity koszt pożyczki ustalony został na kwotę 9.292,21 zł, na którą składała się suma wszystkich opłat, a także suma wszystkich odsetek za cały okres obowiązywania umowy. Zgodnie z umową, oprocentowanie pożyczki wynosi 17,99 % w stosunku rocznym. Kwota kredytu wraz z odsetkami miała zostać spłacona w 60 miesięcznych równych ratach w wysokości 388,00 zł. Pierwszy termin spłaty raty ustalono na dzień 11 lipca 2008 roku, zaś ostatni na dzień 11 czerwca 2013 roku. Zgodnie z § 20 umowy, bank może wypowiedzieć umowę z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia w przypadku niespłacania przez pożyczkobiorcę w terminach wynikających z umowy pełnych rat pożyczki za dwa okresy płatności(…). W świetle natomiast § 24 bankowi przysługują odsetki, od należnych, a niespłaconych w terminie kwot pożyczki w wysokości odsetek umownych określonych w umowie (…).

Z uwagi na nieuregulowanie wierzytelności w wyznaczonym terminie, w dniu 10 lutego 2012 roku umowa pożyczki została przez Bank (...) S.A. wypowiedziana.

(dowód : okoliczności bezsporne)

Pismem z dnia 10 lutego 2012 roku pozwana została wezwana do całkowitej spłaty wierzytelności w ciągu trzydziestu dni od otrzymania wezwania. Całkowite zadłużenie pozwanej, według stanu na dzień 09 lutego 2012 roku, wynosiło 7.935,61 zł. I. Z. została także poinformowana, iż w przypadku niedokonania zwrotu w w/w terminie zadłużenie będzie wzrastać z każdym dniem o odsetki w wysokości określonej w umowie.

(dowód : wypowiedzenie umowy pożyczki gotówkowej k.20 )

Strony w drodze rozmowy telefonicznej zawarły porozumienie, iż pozwana spłaci całość obowiązania w ratach miesięcznych w kwocie min. 400 zł.

(dowód : okoliczności bezsporne )

Pozwana od dnia 05 marca 2012 roku do dnia 03 stycznia 2014 roku dokonała wpłat na rachunek pożyczki nr (...) w łącznej kwocie 7.935,60 zł, które powód w pierwszej kolejności zaksięgował na poczet należności głównej.

(dowód : harmonogram spłat k.19)

W tym czasie z pozwaną wielokrotnie kontaktowali się telefonicznie pracownicy strony powodowej w celu negocjacji spłaty zadłużenia. W rozmowie telefonicznej w dniu 27 listopada 2013 roku poinformowano pozwaną, iż do spłaty zadłużenia pozostaje kwota 2.041,15 zł, na którą składają się: należność główna w wysokości 535,61 zł oraz odsetki umowne w kwocie 1505,54 zł, które naliczają się od niespłaconego kapitału od dnia 07 lutego 2012 roku. Podczas kolejnej rozmowy telefonicznie z pracownikiem powoda w dniu 20 lutego 2014 roku I. Z. wyrażała wolę dobrowolnej spłaty naliczonych odsetek informując jednocześnie, że jest w trudnej sytuacji finansowej a także zwracała się o rozłożenie zadłużenia na raty w wysokości 100,00 zł miesięcznie.

(dowód : płyta CD z nagraniem rozmów pozwanej z pracownikiem powoda – k. 84)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i podlega uwzględnieniu.

W przedmiotowej sprawie pozwana nie zaprzeczała faktu, iż zawarła umowę pożyczki z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W.. I. Z. podnosiła, iż całość zobowiązania została uregulowana.

Zgodnie z treścią art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Kodeksowa definicja pożyczki wskazuje, że świadczeniem dającego pożyczkę jest przeniesienie na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku. Wykonanie tego świadczenia powinien udowodnić pożyczkodawca, natomiast biorący pożyczkę powinien wykazać wykonanie swego świadczenia w postaci zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Rodzaj świadczeń stron umowy pożyczki determinuje rozkład ciężaru dowodu w ewentualnym procesie związanym z wykonaniem umowy pożyczki (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 20 września 2006 roku, sygn. akt I ACa 394/06).

Sąd nie miał zatem żadnych wątpliwości, iż pozwana w sposób ważny i skuteczny zaciągnęła zobowiązanie względem banku. A ponieważ nie dotrzymała warunków umowy i nie spłacała rat, umowa została wypowiedziana w dniu 10 lutego 2012 roku. W następstwie wypowiedzenia umowy niespłacone raty i oprocentowane stawały się natychmiast wymagalne zgodnie z § 21 umowy.

Powód w toku postępowania przedstawił szczegółowe rozliczenie dokonywanych przez pozwaną spłat i sposób ich zaliczania na poczet kapitału i odsetek umownych. W ocenie Sądu zaliczenia te dokonywane były zgodnie z zasadą wynikającą z treści art. 451 k.c. stanowiącą, że to co przypada na poczet danego długu wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne ( odsetki) oraz na zalegające świadczenie główne. Podkreślenia wymaga, że zgodnie z umowa pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej wynoszącej na dzień zawarcia umowy 17,99 % w skali roku. ( odsetki umowne). W świetle natomiast § 24 bankowi przysługują odsetki, od należnych, a niespłaconych w terminie kwot pożyczki w wysokości odsetek umownych określonych w umowie(…). Na dzień wypowiedzenia umowy do spłaty pozwanej pozostawała kwota 7.935,61 zł wraz z odsetkami. Na powyższą kwotę składały się następujące należności: kwota 7.341,01 zł tytułem niespłaconego kapitału, kwota 534,60 zł tytułem skapitalizowanych odsetek umownych za faktyczne opóźnianie w spłacie pożyczki oraz kwota 60 zł tatulem nieuiszczonych opłat operacyjnych. W tym miejscu wskazać należy, iż powód ma prawo dochodzić odsetek umownych od niespłaconego kapitału za okres od 07 lutego 2012 roku mimo że, strony w drodze rozmowy telefonicznej zawarły porozumienie, iż pozwana spłaci całość obowiązania w ratach miesięcznych. Odsetki stanowią bowiem wynagrodzenie za czas korzystania z kapitału, bądź też stanowią sankcję cywilną za brak zwrotu tych środków w umówionym terminie. Żądanie pozwanej oddalenia powództwa o odsetki jest zatem pozbawione podstawy prawnej.

W ocenie Sądu, strona powodowa – zgodnie ze spoczywającym na niej ciężarem dowodu wynikającym z art. 6 k.c. i art. 232 zd. 1 k.p.c. – wykazała istnienie i wysokość zadłużenia pozwanej, a jednocześnie I. Z., nie przedstawiła na tę okoliczność przeciwdowodu, który podważałby wyliczenia strony powodowej, co skutkowało uwzględnieniem powództwa w całości.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak wyżej.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 k.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, przy czym na zasądzoną na rzecz powoda kwotę składa się kwota 30 zł tytułem opłaty od pozwu (art. 28 pkt 1ustawy o k. s. w s. c.), kwota 600 zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, tekst jednolity Dz. U. z 2013 poz. 461), tytułem wynagrodzenia adwokata oraz kwota 17 zł poniesiona tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.