Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Walentynowicz

Protokolant: p.o. sekr. sądowy A. G.

Prokurator Prok. Rej. w K.: J. D.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 19 czerwca 2017r. wniosku w trybie art. 335 § 2 k.p.k.

sprawy

P. F.

s. I. i D. z domu N.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że:

w dniu 05 lutego 2017 r. w R. zadając z głowy w twarz A. S. spowodował u wymienionego obrażenia ciała w postaci złamania kości nosowej powodując naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni, przy czym czynu tego dopuścił się publicznie z oczywiście z błahego powodu okazując w ten sposób rażące lekceważenie porządku prawnego,

tj. o przestępstwo z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.

I.  oskarżonego P. F. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. skazuje, zaś na podstawie art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. w zw. z art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 40 (czterdzieści) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek zapłaty kwoty 3000 (trzech) tysięcy na rzecz pokrzywdzonego A. S. tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

III.  na podstawie art. 43b k.k. orzeka podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie jego treści na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w R. przez okres 1 (jednego) miesiąca,

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

IIK 113/17

Uzasadnienie (w części dotyczącej orzeczenia o karze):

W sprawie niniejszej oskarżony P. F. za uszkodzenie w warunkach chuligańskich ciała A. S. (obrażenia ciała w postaci złamania kości nosowej, naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni) – art. 157§1 kk w zw. 57a§1 kk został – zgodnie z ze swoim i prokuratora wnioskiem (art. 335§2 kpk) - skazany z mocy art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. natomiast na podstawie art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. w zw. z art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. wymierzono mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 40 (czterdzieści) godzin w stosunku miesięcznym,

- na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego obowiązek zapłaty kwoty 3000 (trzech) tysięcy na rzecz pokrzywdzonego A. S. tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

- na podstawie art. 43b k.k. orzeczono podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie jego treści na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w R. przez okres 1 (jednego) miesiąca,

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Czyn z art. 157§1 kk zagrożony jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności. Ponieważ w tym przypadku czyn został popełniony w warunkach chuligańskich dolna granica, zgodnie z treścią art. 57a§1 kk, musi być podniesiona o połowę.

Jednak w przypadku zastosowania art. 37b kk umożliwiającego sądowi wymierzenie tzw. kary mieszanej dolna granica nie jest brana pod uwagę. Przepis ten mówi wprost, że w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn (tu 5 lat), sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze do 3 miesięcy oraz karę ograniczenia wolności do 2 lat.

Sąd nie ma wątpliwości, że przepis ten jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 157§1 kk, jak i art. 157§1 kk w zw. z art. 57a §1kk. Dodanie art. 57a§1 kk wprawdzie zwiększa dolną granicę ustawowego czynu z art. 157§1 kk o połowę, ale przecież stosowanie art. 37b jest niezależne od dolnej granicy tego zagrożenia – bez znaczenia czy jest to standardowa granica 3 miesięcy pozbawienia wolności z art. 157§1 kk czy też kwalifikowana przez art. 57a§1 kk, ale też nadal dolna granica jedynie powiększona przez połowę. Art. 37b kk nie zawiera ograniczeń czy też zakazów objęcia jego działaniem dolnych granic ustawowego zagrożenia powiększonych, jak w tym przypadku, o połowę. Przepis ten wymaga jedynie by czyn był zagrożony karą pozbawienia wolności – bez oglądania się na jakąkolwiek dolną granicę ustawowego zagrożenia. Oczywiście musi istnieć uzasadniona potrzeba zastosowania tego przepisu, ale w tej kwestii sąd w pełni podziela pogląd prokuratora zawarty we wniosku o ukaranie, że w konkretnym przypadku zastosowanie tego przepisu jest zasadne. Przemawiają za tym zwłaszcza okoliczności łagodzące – przyznanie się do winy i młody wiek P. F.. Korzystnym będzie dla oskarżanego odbycie krótkoterminowej kary pozbawienia wolności, poznanie jej niedogodności, a następnie refleksja nad nieopłacalnością popełniania przestępstw w trakcie odbywania kary ograniczenia wolności, mniej dolegliwej, ale jednak przy wzmocnieniu poprzednio odbytej klary pozbawienia wolności, oddziałowującej silnie wychowawczo na osobę ukaraną. Bez zastosowania tego przepisu musiałby oskarżony być ukarany znacznie surowiej; zagrożenie wyższą karą pozbawienia wolności byłoby realne i pewne.

A powyższe wzmocnione będzie dodatkowo uciążliwością związaną z naprawieniem szkody pokrzywdzonemu poprzez zapłatę mu 3000 zł i zastosowaniem środka karnego podania wyroku do publicznej wiadomości.

Tak wymierzona kara będzie adekwatna do wagi zaistniałego czynu i spełni swe zadania w zakresie społecznego oddziaływania, tak w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej.

Trudna sytuacja materialna oskarżonego uzasadniała zwolnienie go z sadowych kosztów postepowania w całości.