Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SR Małgorzata Kłek

Protokolant: st. sekr. sądowy Ewelina Kazberuk

Prokurator Prok. Rej. w K.: D. P.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 09.03.2017r. w trybie art. 335 § 1 k.p.k. sprawy:

M. J. (1)

s. A. i D. z domu Ż.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 sierpnia 2016 roku w K. na ul. (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym powodując nieumyślnie wypadek drogowy, w ten sposób, że będąc w stanie po spożyciu alkoholu kierował samochodem marki F. (...) nr rej. (...) i poruszając się po parkingu przy bloku nr 22, nie zachował należytej ostrożności doprowadzając do potrącenia przechodzącej pieszej H. O. w wyniku czego doznała ona obrażeń ciała w postaci kompresyjnego złamania trzonu TH 7 kręgosłupa piersiowego z obniżeniem wysokości, które to obrażenia powodują naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 1 k.k.

I.  oskarżonego M. J. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu i za to z mocy art. 177 § 1 k.k. skazuje go na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby
2 (dwóch) lat;

III.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej H. O. kwotę 2.000 (dwóch tysięcy) złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

IV.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych w kwocie 510 (pięćset dziesięć) złotych, w tym opłatę w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych.

Sygn. akt II K 492/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Prokuratura Rejonowa w Kętrzynie wystąpiła do tutejszego Sądu z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego wobec M. J. (1) zarzucając mu popełnienia przestępstwa z art. 177 § 1 k.k. polegającego na tym, że w dniu 10 sierpnia 2016 roku w K. na ul. (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym powodując nieumyślnie wypadek drogowy, w ten sposób, że będąc w stanie po spożyciu alkoholu kierował samochodem marki F. (...) nr rej. (...) i poruszając się po parkingu przy bloku nr 22, nie zachował należytej ostrożności doprowadzając do potrącenia przechodzącej pieszej H. O. w wyniku czego doznała ona obrażeń ciała w postaci kompresyjnego złamania trzonu TH 7 kręgosłupa piersiowego z obniżeniem wysokości, które to obrażenia powodują naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni.

Prokurator wniósł o wymierzenie wobec oskarżonego kary za zarzucany mu czyn 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 2 lat , na podstawie art. 46§1 kk zadośćuczynienie za doznaną krzywdę na rzecz pokrzywdzonej w kwocie 2000 zł oraz zasądzenie kosztów sądowych .

Oskarżony M. J. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynui zgodził się na karę zaproponowaną przez oskarżyciela publicznego (k. 73).

Sąd zważył, co następuje :

Okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości. Materiał dowodowy zgromadzony w aktach Ds. 1010.2016 w postaci : protokołu oględzin wypadku drogowego , materiału poglądowego,protokołówprzesłuchaniaświadkówTeresyCyrna, H. O., M. J. (2), Z. Ł. , opinii sądowo –lekarskich , protokołów okazania oraz wyjaśnień samego podejrzanegowskazuje, że swoim zachowaniem M. J. (1) dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu.

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości.Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia znajdujące potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dowodach.

Oskarżony swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 10 sierpnia 2016 roku w K. na ul. (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym powodując nieumyślnie wypadek drogowy, w ten sposób, że będąc w stanie po spożyciu alkoholu kierował samochodem marki F. (...) nr rej. (...) i poruszając się po parkingu przy bloku nr 22, nie zachował należytej ostrożności doprowadzając do potrącenia przechodzącej pieszej H. O. w wyniku czego doznała ona obrażeń ciała w postaci kompresyjnego złamania trzonu TH 7 kręgosłupa piersiowego z obniżeniem wysokości, które to obrażenia powodują naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni,wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 177 § 1 k.k.

Przepis art. 177§ 1 k.k.określa odpowiedzialność sprawcy , który naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157§ 1 k.k., sankcjonując takie zachowanie karą pozbawienia wolności do lat 3.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd jako okoliczności łagodzące miał na względzie jego dotychczasową niekaralność, przyznanie się do winy oraz wyrażoną wolę skorzystania z instytucji skazania bez rozprawy. Na niekorzyść oskarżonego Sąd uwzględnił umyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym . Oskarżony kierując samochodem w stanie po spożyciu alkoholu działaniem swoim naruszył podstawowe zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego.

W tym stanie rzeczy, Sąd wymierzył wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności w uzgodnionym z oskarżycielem publicznym wymiarze.

Niekaralność oskarżonego oraz ustabilizowany tryb życia uzasadniają zastosowanie wobec oskarżonego warunkowego zawieszenia kary na okres próby dwóch lat stanowiąc podstawę do pozytywnej prognozy co do przestrzegania przez oskarżonego porządku prawnego w przyszłości.

Jednocześnie z uwagi na spowodowanie czynem oskarżonego obrażeń ciała u pokrzywdzonej powodujących naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni, zasadnym było orzeczenie wobec oskarżonego w oparciu o przepis art. 46§ 1 kk zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 2000 zł, która uwzględnia charakter doznanych przez pokrzywdzoną obrażeń .

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara zasadniczo spełni swe cele zapobiegawcze i wychowawcze, ponadto wpłynie na oskarżonego w ten sposób, aby w przyszłości powstrzymywał się on od podobnego typu zachowań, uzmysławiając ich szkodliwość, odpowiada społecznemu poczuciu sprawiedliwości i w sposób prawidłowy ukształtuje świadomość prawną społeczeństwa.

Niemniej wskazać należy , iż Sąd zawieszając wobec oskarżonego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności , nie orzekł obligatoryjnego w świetle treści art. 72§ 1kk jednego z obowiązków wymienionych w tym przepisie, poprzestając na orzeczeniu wobec oskarżonego jedynie środka kompensacyjnego , powielając w tym zakresie niepełne ustalenia zawarte we wniosku o wydanie wyroku skazującego.

Sąd obciążył oskarżonegokosztamipostępowania, albowiem oskarżony prowadzi działalność gospodarczą , osiąga regularny dochód , stąd uiszczenie tych kosztów nie będzie dla niego jak i dla jego rodziny zbyt uciążliwe.