Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kalsztein

Protokolant: Milena Bartłomiejczyk

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2017 roku w Łodzi

sprawy z powództwa K. N.

przeciwko M. N.

o przywrócenie posiadania

1.  przywraca powódce K. N. naruszone posiadanie zabudowanej nieruchomości położonej w D. nr 36 poprzez nakazanie pozwanemu M. N. wydanie powódce K. N. kluczy do przedmiotowej nieruchomości i znajdujących się na niej budynków;

2.  zasądza od pozwanego M. N. na rzecz powódki K. N. kwotę 537,00 zł (pięćset trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 84/16

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 roku K. N. wystąpiła przeciwko M. N. z pozwem o przywrócenie i ochronę naruszonego posiadania przez możliwość zamieszkania w domu w (...) w Ł. oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powódka wskazała, że w dniu 29 stycznia 2016 roku w godzinach rannych wyszła z domu razem z małoletnimi dziećmi stron J. N. (1) i J. N. (2) a którymi w nim zamieszkiwała. Powódka odwiozła jedno dziecko do przedszkola a drugie do szkoły. Po powrocie powódka nie mogła dostać się do domu. Brama została zamknięta na kłódkę a w drzwiach domu zostały wymienione zamki. Pozwany nie pozwolił powódce wejść do domu nawet po rzeczy osobiste. Powódka i pozwany są małżeństwem.

/pozew k. 2-3/

W odpowiedzi na pozew z dnia 16 sierpnia 2016 roku M. N. reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, że powództwo jest nieuzasadnione gdyż powany nigdy nie naruszył poasiadania powódki w zakresie przedmiotwej nieruchomości w szczególności pozwany nigdy nie nakazał powódce opuszczenia domu. W ocenie pozwanego powódka sama zdecydowała o wyprowadzce i zamieszkała w innym domu. Od tego czasu nie podejmowała starań w kierunku powrotu do domu w D. i w celu odzyskania rzekomo utraconego posiadania. W okresie do lutego 2016 roku powódka w ogóle nie interesowała się domem w D.. Nadto w ocenie pozwanego po jego stronie zachodzi brak legitymacji procesowej biernej bowiem w dniu 22 lutego 2016 roku przedmiotowa nieruchomość stała się własnością (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej i od tego czasu pozostaje w jej wyłącznej gestii. Tymczasem roszczenie o przywrócenie posiadania może być dochodzone skutecznie o tyle o ile naruszyciel wciąż ma rzecz w swoim ręku.

/odpowiedź na pozew k. 20, 20 odwrót/

Na rozprawie dniu 19 września 2016 roku pełnomocnik powódki popierał powództwo w całości oświadczając, iż naruszenie posiadania dotyczy nieruchomości położonej w (...). Pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa.

/protokół rozprawy dnia 19 września 2016 roku – zapis na płycie CD k. 44 adnotacja 00:02:41-00:10:51/

W piśmie procesowym z dnia 14 listopada 2016 roku pełnomocnik pozwanego podtrzymał zarzut braku legitymacji procesowej czynnej powódki do wystąpienia z ninieszym pozwem wskazując, że rzeczywistą wolą posiadania powódki objęty był jedynie dom położony w G. a wyłącznym posiadaczem tej nieruchomości był pozwany. Nadto nie została spełniona przesłanka samowolnego naruszenia posiadania bowiem w chwili rzekomego naruszenia powódka nie była już posiadaczem nieruchomości położónej w D. wyzbywając się władztwa poprzez zamiar zamieskzaia w innym domu. Z ostrożności procesowej pełnomocnik powoda podniósł, iż nawet gdyby uznać iż ostatni stan posiadania przysługiwał obu stronom to niemożliwym byłoby określenie zakresu tego współposiadania co oznacza o niedopuszczalności powództwa na podstawie art. 346 k.c. W tych warunkach pełnomocnik pozwanego podtrzymał wniosek o oddalenie powództwa.

/pismo procesowe z dnia 14 listopada 2016 roku k. 56-57/

W piśmie procesowym z dnia 16 grudnia 2016 roku pełnomocnik powódki popierał powództwo i wniósł o zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pełnomocnik podtrzymał dotychczasowe twierdzenia.

/pismo procesowe z dnia 16 grudnia 2016 roku k. 117-118/

W piśmie procesowym opatrzonym datą 30 stycznia 2017 roku i złożonym na rozprawie w dniu 30 stycznia 2017 roku pełnomocnik powódki sprecyzowała żądanie pozwu w ten sposób, że wniosła o nakazanie przywrócenia powódce posiadania nieruchomości położonej w D. nr 36 poprzez wydanie powódce wszystkich kluczy otwierających wszystkie zamki umożliwiając dostanie się do nieruchomości oraz umożliwienie powódce oraz jej dzieciom J. i J. N. (2) wejście na teren nieruchomości oraz do budynków znajdujących się na tej nieruchomości. Nadto wniosła o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej z siedzibą w Ł. reprezentowaną przez prezesa zarządu – M. N.. W uzasadnieniu pełnomocnik powódki zaprzeczył twierdzeniom pozwanego aby w sprawie doszło do dobrowolnej utraty posiadania przez powódkę przedmiotowej nieruchomości. W zakresie zarzutu braku legitymacji procesowej biernej podniósł, że nie ma znaczenia kto jest właścicielem przedmiotu z którego posiadania wyzuto powoda gdyż istotą jest to kto jest w posiadaniu tego przedmiotu. W niniejszej sprawie faktycznym posiadaczem nieruchomości nadal jest pozwany M. N. który przebywa na terenie nieruchomości i ją posiada bądź jako osoba fizyczna bądź jako pełnomocnik jedynego (...) spółki komandytowej (...) sp. zo.o.

/pismo procesowe z dnia 30 stycznia 2017 roku k. 132 a- 132 c/

Na rozprawie w dniu 30 stycznia 2017 roku pełnomocnik powódki popierał powództwo i wnosił o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego obecnego właściciela nieruchomości. Pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenia powództwa.

/protokół rozprawy z dnia 30 stycznia 2017 roku – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:02:42-00:08:46/

W piśmie procesowym z dnia 8 lutego 2017 roku pełnomocnik pozwanego podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie wnosząc jednocześnie o oddalenie wniosku strony powodowej o wezwanie do udziału w sprawie spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej z siedzibą w Ł. wobec faktu, iż nie jest ona legitymowana biernie w ramach powództwa o przywrócenie posiadania.

/pismo procesowe z dnia 7 lutego 2017 roku k. 141-142/

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały przy dotychczasowych stanowiskach.

/protokół rozprawy z dnia 20 marca 2017 roku – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:49:21-00:52:36/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość położona w miejscowości D. nr 36 gmina N. jest w chwili obecnej przedmiotem własności spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Ł., która nabyła ja w dniu 26 lutego 2016 roku na podstawie umowy sprzedaży zawartej z pozwanym M. N..

/odpis zwykły księgi wieczystej KW nr (...) k. 23-32, k. 143, 143 odwrót/

Przed sprzedażą domu na rzecz ww. spółki do dnia 29 stycznia 2016 roku w domu tym zamieszkiwała powódka razem z pozwanym oraz małoletnimi dziećmi stron J. i J. N. (2). Powódka prowadziła ten dom. W domu powódka spotykała się z koleżankami m.in. z sąsiadką D. M. która jest chrzestną syna powódki. Przez kilka ostatnich miesięcy 2015 roku znajommy powódki A. Z. (1) woził córkę powódki do szkoły zabierając ją z D.. Na początku było to raz w tygodniu, później dwa razy w tygodniu a potem codziennie. Powódka szykowała córkę do szkoły i wydawała A. Z. (1) by ją odwiózł.

/zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00, zeznania świadka M. D. (1) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania świadka D. A. – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:27:10 -00:40:49, zeznania świadka A. Z. (1) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:40:49-00- 00:44:26, zeznania świadka M. M. (1) – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:12:44- 00:26:28/

W dniu 20 stycznia 2016 roku powódka zorganizowała w domu w D. spotkanie w którym brała udział M. M. (1) i jej przyjaciółka. W styczniu 2016 roku M. M. (1) była u powódki jeszcze raz dnia 24.

/zeznania świadka M. M. (1) – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:12:44- 00:26:28/

W domu w D. powódkę odwiedzała również matka M. D. (2), która mieszkała u powódki na tydzień przed zdarzeniem z dnia 29 stycznia 2016 roku.

/zeznania świadka M. D. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10/

W okresie od 23 do 29 stycznia 2016 roku pod adresem przedmiotowej nieruchomości doszło do 10 interwencji Policji.

/pismo Kierownika Posterunku Policji w A. k. 128/

Powódka miała własne klucze do domu w D..

/zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

W dniu 29 stycznia 2016 roku, powódka przyszykowała i zawiozła dzieci jedno dzieci do przedszkola, drugie do szkoły sama. Nie zabierała ze sobą żadnych rzeczy osobistych. Po powrocie do domu powódka nie mogła się do nie go dostać. Brama była zamknięta na kłódkę. Powódka rozwierciła kłódkę i weszła na teren posesji jednak nie udało jej się wejść do domu. Powódka zadzwoniła wtedy z prośbą o pomoc po sąsiadkę D. M.. Na miejsce zdarzenia przyjechała też policja. Funkcjonariusze Policji nie pomogli powódce informując ją iż pozwany jako właściciel nieruchomości ma do tego prawo.

/zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00, zeznania świadka M. D. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania świadka D. A. – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:27:10 -00:40:49/

W styczniu 29 2016 roku pozwany mieszkał na przedmiotowej nieruchomości.

/zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

Po zdarzeniu powódka zadzwoniła do znajomej M. M. (1) i powiedziała jej, że pozwany wyrzucił ją z domu.

/zeznania świadka M. M. (1) – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:12:44- 00:26:28/

Pozwany po zdarzeniu z dnia 29 stycznia 2016 roku nie prosił powódki o oddanie kluczy do domu.

/zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

Powódce nie udało się w czasie zdarzenia z dnia 29 stycznia 2016 roku zabrać z domu rzeczy swoich ani rzeczy dzieci.

/zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00/

Kilka dni po zdarzeniu pozwany przywiózł powódce część jej rzeczy do remontowanego przez powódkę domu w G..

/zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00, zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

Do chwili obecnej w domu w (...) znajdują się rzeczy osobiste powódki, książki, rzeczy dzieci, ich sprzęt, pamiątki z podróży, sprzęt elektroniczny powódki i dzieci.

/zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00/

Powódka do chwili obecnej posiada klucze do domu w D. nr 36.

/zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00/

Od czasu zdarzenia z dnia 29 stycznia 2016 roku powódka nie była w domu w D..

/zeznania świadka M. D. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00, zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

Powódka po zajściu z dnia 29 stycznia 2016 roku pojechała do swojej matki M. D. (2).

/zeznania świadka M. D. (1) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania świadka M. M. (1) – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:12:44- 00:26:28/

Sytuacja między stronami zaczęła psuć się dużo wcześniej przed zdarzeniem z dnia 29 stycznia 2016 roku. Powódka i pozwany podejmując decyzje o rozstaniu postanowili kupić dom dla pozwanej i dzieci. Pozwana miał wyprowadzić się z domu w D. po tym jak miała się stać właścicielka nowego domu. Zakup nowego domu miał sfinansować pozwany.

/zeznania świadka M. D. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania świadka D. A. – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:27:10 -00:40:49, zeznania świadka A. Z. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:44:26-01:15:55, zeznania świadka A. M. – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:26:40- 00:34:34, zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00, zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

Powódka znalazła dom w G. przy ulicy (...) i w dniu 8 maja 2015 roku zawarła przedwstępną umowę sprzedaży ww. nieruchomości. Powódka nie stawiła się w wyznaczonym terminie do aktu notarialnego sprzedaży powyższej nieruchomości. W dniu 30 listopada 2015 roku powódka zawarła umowę najmu ww. nieruchomości na okres od dnia 1 września 2015 roku do dnia 29 stycznia 2016 roku. W porozumieniu zawartym tego samego dnia strony umowy najmu ustaliły, iż akt notarialny przeniesienia własności tej nieruchomości nastąpi do dnia 29 lutego 2016 roku włącznie.

/akt notarialny nr Rep a Nr 1655/2015 k. 62-64, akt notarialny A nr – (...) k. 58-59, umowa najmu nieruchomości z dnia 30 listopada 2015 roku k. 60, 60 odwrót, porozumienie z dnia 30 listopada 2015 roku k. 61, 61 odwrót/

Powódka otrzymała klucze do domu w G. w dniu podpisania umowy najmu. Wówczas też cały dom został opróżniony.

/zeznania świadka A. Z. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:44:26-01:15:55/

Po otrzymaniu kluczy do domu powódka przystąpiła do jego remontu, który wykonywał W. W.. Koszty remontu opłacał pozwany.

/zeznania świadka M. D. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania świadka D. A. – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:27:10 -00:40:49, zeznania świadka M. M. (1) – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:12:44- 00:26:28 zeznania świadka A. Z. (2) – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:44:26-01:15:55, zeznania świadka W. W. – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:05:36-00:13:07/

Ostatecznie do zawarcia umowy kupna sprzedaży domu w G. nie doszło, gdyż pozwany uznał że dom jest za drogi i stwierdził że nie stać go na jego zakup.

/zeznania świadka M. D. (2) zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:14:33-00:27:10, zeznania świadka D. A. – zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 00:27:10 -00:40:49, zeznania świadka A. M. – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:26:40-00:34:34, zeznania powódki w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:23:42-00:41:45 w zw. z k. 44 adnotacja 00:12:11-00:39:00, zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

Powódka w grudniu 2015 roku zorientowała się, że do zawarcia umowy kupna sprzedaży nieruchomości położonej w G. nie dojdzie.

/zeznania świadka A. M. – zapis na płycie CD k. 137 adnotacja 00:26:40-00:34:34/

W chwili obecnej pozwany nie mieszka w D. nr 36. Pozwany do listopada 2016 roku w domu w D. bywał często z uwagi na obowiązki zawodowe natomiast po tej dacie bywał tam raz na dwa, trzy tygodnie. Pozwany nadal posiada klucze do tej nieruchomości.

/zeznania pozwanego w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami – zapis na płycie CD k. 163 adnotacja 00:41:45-00:49:21 w zw. z k. 78 adnotacja 01:16:08-01:42:24/

D. A. która mieszka około 300 metrów od domu w D. mija się czasami z pozwanym jadąc samochodem.

/zeznania świadka D. A. zapis na płycie CD k. 78 adnotacja 27:10 -00:40:49/

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o przeprowadzone postępowanie dowodowe. Jednakże część wniosków dowodowych zgłoszonych przez pełn. stron podlegała oddaleniu z uwagi na ich zbędność dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania i zmierzanie do bezpodstawnego przedłużenia tego postępowania.

W związku z tym Sąd oddalił:

- wniosek dowodowy pełnomocnika pozwanego zawarty w piśmie oznaczonym data 2 grudnia 2016 roku o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka P. J.;

- wniosek pełnomocnika powódki zawarty w piśmie procesowym oznaczonym datą 8 grudnia 2016 roku o zwrócenie się do (...) Ł. – (...),

- wniosek dowodowy pełnomocnika powódki zawarty w piśmie procesowym opatrzonym data 8 grudnia 2016 roku o zobowiązanie pozwanego do wskazania listy pracowników zatrudnionych w spółce (...) Sp. z o.o. spółce Komandytowej z siedzibą w Ł.,

- wnioski dowodowe zawarte w piśmie pełnomocnika powódki opatrzonego datą 13 lutego 2017 roku o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków T. B., M. K., S. R., S. S. i R. Ś. a także wniosek o zobowiązanie Posterunku Policji w A. do złożenia odpisów notatników służbowych funkcjonariuszy T. B., M. K., S. R., S. S. i R. Ś. w zakresie w jakim notatki w nich dotyczą interwencji na przedmiotowej nieruchomości w okresie od dnia 15 do dnia 29 stycznia 2016 roku,

- wniosek pełnomocnika powódki zawarty w piśmie procesowym opatrzonym datą 13 lutego 2017 roku o dopuszczenie dowodu z dokumentów w postaci wydruków (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki Komandytowej oraz spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

- wniosek pełnomocnika powódki zawarty w piśmie procesowym opatrzonym datą 30 stycznia 2017 roku o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka J. N. (1)

Sąd również nie uwzględnił wniosku pełnomocnika powódki o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej z siedzibą w Ł. bowiem w myśl art. 194 § 3 jeżeli okaże się że powództwo o to samo roszczenie może być wytoczone przeciwko innym jeszcze osobom, które nie występują w sprawie w charakterze pozwanych sąd na wniosek powoda może wezwać te osoby do wzięcia udziału w sprawie. Przepis nie nakłada zatem na sąd obowiązku wezwania takiej osoby do wzięcia udziału w sprawie w każdym przypadku . Obowiązek ten ma więc charakter fakultatywny. Sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika powódki bowiem powództwo w kształcie skierowanym przez powódkę nie mogło być skutecznie dochodzone przeciwko osobie trzeciej, która nie ma nic wspólnego z dokonanym przez pozwanego naruszeniem posiadania przedmiotowej nieruchomości.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Podstawę prawną roszczenia powódki stanowi art. 344 k.c., zgodnie z którym przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak i przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, posiadaczowi przysługuje roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego organu państwowego powołanego do rozpoznania spraw tego rodzaju stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia.

Roszczenie posesoryjne powstaje w wyniku samowolnego naruszenia posiadania. Powstanie roszczenia posesoryjnego jest uwarunkowane zaistnieniem trzech zasadniczych przesłanek pozytywnych i brakiem przesłanek o charakterze negatywnym. Zachowanie podmiotu, który ma być adresatem roszczenia posesoryjnego, powinno odnosić się do władztwa faktycznego nad rzeczą, stanowiącego posiadanie. Drugą przesłanką jest możliwość zakwalifikowania zachowania określonego podmiotu jako naruszenia posiadania. Ostatnią przesłanką powstania roszczenia posesoryjnego jest samowolność naruszenia posiadania. Przesłanką negatywną powstania roszczenia posesoryjnego, której zaistnienie spowoduje, że roszczenie posesoryjne nie powstanie, jest zgodność z prawem stanu posiadania powstałego na skutek naruszenia, stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego właściwego organu państwowego.

W sprawie o przywrócenie naruszonego posiadania Sąd bada jedynie okoliczność czy powódka posiadała sporną nieruchomość oraz czy doszło ewentualnie do naruszenia tego posiadania przez pozwanego.

Zgodnie z art. 336 k.c. posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik wieczysty, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny). Z powyższej ustawowej definicji wynika, że posiadanie jest stanem faktycznym polegającym na władaniu daną rzeczą.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności z zeznań świadków M. D. (2), D. A., A. Z. (1) oraz M. M. (2) oraz powódki wynika, że do dnia 29 stycznia 2016 roku powódka zamieszkiwała w miejscowości D. nr 36. Powódka nie mogła zatem w tym samym czasie jednocześnie zamieszkiwać w miejscowości G. przy ulicy (...) jak zeznała świadek A. Z. (2). Jej zeznania w tym zakresie pozostają w sprzeczności z zeznaniami ww. świadków którym Sąd dał wiarę w całości. Nadto świadek zeznała, że po opróżnieniu domu i po wydaniu kluczy powódce świadek wyprowadziła się z domu i była w nim po wyprowadzeniu się tylko raz i wtedy właśnie widziała w nim powódkę. Z faktu tego nie można wyprowadzić wniosku aby powódka mieszkała w domu w G.. Jak wynika bowiem z ustalonego stanu faktycznego w tym również z zeznań świadka A. Z. (2) powódka w wynajętym domu przeprowadzała remont. Zatem nie może budzić zdziwienia fakt, iż powódkę można było widywać w wynajętym domu. Nadto z zeznań tego świadka wynika, że powódka przystąpiła do prac remontowych zaraz po otrzymaniu kluczy do lokalu co miało miejsce przy zawarciu umowy najmu a prace remontowe zleciła W. W.. Świadek ten z kolei potwierdził, że powódka w okresie wykonywania prac remontowych nie mieszkała w tym domu. Pozwany w toku swoich informacyjnych wyjaśnień ani w czasie składania zeznań nie kwestionował aby powódkę w domu odwiedzały znajome czy matka, faktu nocowania w domu na tydzień przed zdarzeniem matki powódki czy też faktu iż jego córka była przez kilka miesięcy przed zdarzeniem odwożona do szkoły przez świadka A. Z. (1) z domu w D..

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika także, że powódka ani w dniu w dniu 29 stycznia 2016 roku ani w okresie bezpośrednio poprzedzającym zdarzenie z dnia 29 stycznia 2016 roku nie miała zamiaru opuszczać nieruchomości położonej w D. nr 36. Faktycznie powódka nosiła się z zamiarem przeprowadzenia się do innego domu to jest do domu w miejscowości G. jednakże jak wynika z poczynionych ustaleń faktycznych miało to nastąpić dopiero po uzyskaniu przez powódkę tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości co jednak nie nastąpiło. Nie można zatem mówić o tym jakoby w niniejszej sprawie doszło do dobrowolnej utraty posiadania przez powódkę.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci zeznań świadka D. A. , która była naocznym świadkiem zdarzenia z dnia 29 stycznia 2016 roku, a także z zeznań świadka M. D. (2) i świadka M. M. (1) oraz z zeznań powódki wynika, iż w dniu 29 stycznia 2016 roku brama do domu dotychczas zamieszkiwanego przez powódkę w D. nr 36 była zamknięta, zamknięte były też drzwi do samego domu. Powódka nie była w stanie wejść do domu by zabrać swoich rzeczy. Wezwana na miejsce zdarzenia Policja nie była w stanie pomóc powódce gdyż tytuł prawny do przedmiotowej nieruchomości przysługiwał w dacie zdarzenia pozwanemu. Wersję zdarzenia wskazaną przez powódkę o jego problemach z dostaniem się na teren nieruchomości i do samego domu poprzez zamknięcie bramy i drzwi do domu potwierdza pośrednio treść informacji udzielonej przez Kierownika Posterunku Policji w A. asp. szt. z której wynika, że w dniu 29 stycznia 2016 roku miała miejsce interwencja Policji na przedmiotowej nieruchomości.

W tych warunkach Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego jakoby w dniu 29 stycznia 2016 roku nie doszło do sytuacji opisywanej przez powódkę a także iżby powódka w dniu 29 stycznia 2016 roku miała przyjść do pozwanego i mówić mu że podjęła decyzję o wprowadzeniu się z domu i prosić aby ten spakował jej rzeczy i przewiózł do G..

Zeznania te pozostają w opozycji do całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie. W ocenie Sadu zupełnie niewiarygodne jest twierdzenie jakoby powódka miałaby polecić pozwanemu spakowanie wszystkich swoich rzeczy bez potrzeby wejścia do domu i chociażby wskazania o które rzeczy rzekomo miałoby chodzić. Co prawda pozwany zeznał również, że powódka miała mu powiedzieć co ma przywieź, gdyż wcześniej strony dokonały ustaleń w tym zakresie. Trudno jednak założyć że powódka miała powoływać się na wcześniejsze ustalenia w tym zakresie skoro jak zeznał również pozwany dopiero w tej właśnie dacie powódka miała podjąć decyzję o wyprowadzeniu się. Powstaje więc pytanie kiedy miało by dojść do tych wcześniejszych ustaleń w tym zakresie. Nadto w ocenie Sądu trudno przyjąć iż powódka która w grudniu 2015 roku zorientowała się, że do zwarcia umowy kupna sprzedaży nieruchomości położonej w G. nie dojdzie miałaby chcieć prosić pozwanego przywiezienie je rzeczy do tego domu a i przede wszystkim przychodzić do pozwanego i informować go o podjętej decyzji o wyprowadzce z nieruchomości w D. nr 36. Sąd nie dał również wiary zeznaniom pozwanego jakoby powódka od września bądź od listopada 2015 roku miała mieszkać domu w G.. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności z zeznań świadków M. D. (2), D. A., A. Z. (1) oraz M. M. (2) oraz powódki wynika bowiem, że do dnia 29 stycznia 2016 roku powódka zamieszkiwała w miejscowości D. nr 36. Zeznania świadków w tym zakresie korespondują ze sobą i przeczą zeznaniom pozwanego w tej części. Sąd nie znalazł podstaw by odmówić im wiary.

Odnosząc się zaś do kwestii własności przedmiotowej nieruchomości podnieść należy jak niżej.

Fakt, iż pozwany w chwili obecnej nie jest już właścicielem przedmiotowej nieruchomości pozostaje bez znaczenia dla oceny dokonanego naruszenia bowiem Sądu rozpoznając sprawę o naruszenie posiadania bada ostatni stan posiadania i fakt jego naruszenia.

Okoliczność, iż pozwany zbył przedmiotową nieruchomość ma znaczenie natomiast w kontekście wykonalności

W kontekście zarzutu braku legitymacji procesowej biernej wskazać należy, iż nie ma znaczenia kto jest właścicielem rzeczy z której posiadania wyzuto powoda lecz to kto jest w posiadaniu tej rzeczy. W wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 1995 roku wydanego pod sygn. akt I CRN 52/95 wskazuje się, że cechą charakterystyczną roszczenia posesoryjnego wyrażającego się w skierowanym do naruszyciela żądaniem przywrócenia stanu poprzedniego przez wydanie rzeczy której posiadanie zostało samowolnie naruszone jest ot że może być ono skutecznie dochodzone tylko o tyle o ile naruszyciel ma tę rzecz w swoim ręku. Z chwilą więc gdy osoba pozbawiła posiadacza władztwa nad rzeczą samo to władztwo utraciła przestała być legitymowana biernie a wytoczone przeciw niej żądanie staje się bezprzedmiotowe. Jest przy tym zupełnie obojętne czy ta utrata nastąpiła bez woli i winy tej osoby czy tez uczyniła to świadomie, choćby w tym celu by udaremnić akcje powoda. Powyższe stwierdzenia powszechnie prezentowane także w doktrynie wyrażają sens ochrony posiadania także z punktu widzenia jej skuteczności. Jest bowiem oczywiste, że wyrok uwzględniający powództwo o wydanie rzecz przeciwko osobie która nie ma jej w swoim władaniu jest pozbawiony jakiejkolwiek mocy wykonawczej. Dalej Sąd Najwyższy stwierdził odwołując się do stanu faktycznego w oparciu o który rozstrzygał, iż skoro w okolicznościach niniejszej sprawy jest oczywiste że pozwani nie są posiadaczami przedmiotu sporu to roszczenie powoda jest chybione.

W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy uznać należy iż pozwany w dalszym ciągu pomimo zbycia nieruchomości ma ją we swoim posiadaniu, bywając tam od czasu do czasu a przede wszystkim posiada do niej klucze.

Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił żądanie pozwu i przywrócił powódce naruszone posiadanie zabudowanej nieruchomości położonej w D. nr 36 poprzez nakazanie pozwanemu wydanie powódce kluczy do przedmiotowej nieruchomości i znajdujących się na niej budynków.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98§ 1 i 3 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Powódka wygrała proces w całości zatem pozwany jest obowiązany do zwrotu na jej rzecz całości poniesionych przez nią kosztów procesu które stanowią kwotę 537 zł. Na kwotę tę składa się koszt zastępstwa procesowego, opłata sądowa od pozwu oraz opłata od pełnomocnictwa.