Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Barbara Ciwińska

Protokolant : Magdalena Mazurkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2017 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej M. T.

reprezentowanej przez matkę R. T.

przeciwko T. S. o alimenty

1)  zasądza alimenty od pozwanego T. S. na rzecz jego małoletniej córki M. T. ur. (...) w kwocie po 500 ( pięćset) złotych miesięcznie za okres od 01.01.2017 r. do 30 czerwca 2017r., a poczynając od 01 lipca 2017r. w kwocie po 1.000 (jeden tysiąc ) złotych miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej R. T. do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2)  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3)  kosztami postępowania obciąża pozwanego T. S. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem nie uiszczonej opłaty sądowej,

4)  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 grudnia 2016 roku (data prezentaty) R. T. wniosła w imieniu małoletniej córki M. T. o zasądzenie od pozwanego T. S. na rzecz małoletniej M. T. tytułem alimentów kwoty 1700 zł miesięcznie, płatnej do rąk matki małoletniej R. T. do 5-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, nadanie wyrokowi klauzuli natychmiastowej wykonalności oraz o zasądzenie od pozwanego ewentualnych kosztów procesu według norm przepisanych prawem (k. 1-4 pozew)

W piśmie z dnia 8 lutego 2017 roku (data prezentaty) R. T. sprecyzowała powództwo, wskazując, iż wnosi również o ustalenia ojcostwa T. S. wobec małoletniej M. T. (k. 23 pismo procesowe)

W odpowiedzi na pozew pozwany T. S. w piśmie z dnia 9 lutego 2017 roku (data prezentaty) wniósł o oddalenie powództwa o alimenty w całości oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu według norm prawem przewidzianych (k. 25-26 odpowiedź na pozew)

Pismem z dnia 27 kwietnia 2017 roku (data prezentaty) R. T. działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki M. T. wycofała powództwo o ustalenie ojcostwa, wskazując, iż pozwany zdecydował się na to, że uzna dziecko przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego (...) W.. Na powyższym piśmie pozwany T. S. złożył swój podpis oraz wskazał, że uznaje ojcostwo małoletniej M. T.. (k. 41 pismo procesowe)

Postanowieniem z dnia 12 maja 2017 roku wydanym w niniejszej sprawie tut. Sąd postanowił umorzyć postępowanie w sprawie o ustalenie ojcostwa wobec wycofania powództwa w tym zakresie (k. 46 postanowienie)

Ostatecznie na rozprawie sądowej w dniu 20 lipca 2017 roku R. T. – przedstawicielka ustawowa M. T. wniosła w imieniu małoletniej córki o zasądzenie od pozwanego T. S. na rzecz małoletniej M. T. tytułem alimentów kwotę 1350 zł miesięcznie począwszy od daty wpłynięcia pozwu w grudniu 2016 roku, zaś pozwany pozostał przy opisanym stanowisku procesowym. (e-protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2017 roku).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia M. T. ur. (...) w W. jest córką R. T.. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 26 listopada 2013 roku, sygn. akt III RC 227/13 ustalono bezskuteczność uznania ojcostwa z dnia 24 października 2011 r. przez M. G. (1). Oświadczeniem złożonym przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego (...) W. w dniu 27 kwietnia 2017 roku T. S. uznał ojcostwo małoletniej M. T. ur. (...) w W.. (k. 6-7 kserokopia sprawozdania z badań genetycznych, k. 43 odpis zupełny aktu urodzenia)

Rodzice małoletniej M. T. nie mieszkają wspólnie i nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. ( okoliczności niesporne)

Małoletnia M. T. ma ukończone 5 i pół roku i mieszka wraz z matką R. T.. Do czerwca 2017 roku małoletnia uczęszczała do przedszkola publicznego, zaś od września 2017 roku została zapisana do przedszkola położonego przy ul. (...) w W.. W czasie zamieszkiwania wraz z rodzicami w P. uczęszczała prywatnie na integrację sensoryczną zaś obecnie powinna uczęszczać na wizyty do psychologa ze względu na sytuację rodzinną i ciągłe przeprowadzki. Małoletnią czeka również operacja trzeciego migdała. Na koszty utrzymania małoletniej składają się następujące wydatki: wyżywienie – 300-350 zł miesięcznie, środki czystości – 40 zł miesięcznie, wydatki kulturalne – 40 zł miesięcznie, wydatki sportowe – 20 zł miesięcznie, zajęcia dodatkowe – 200 zł miesięcznie, wydatki medyczne – 200 zł miesięcznie , zabawki – 80 zł miesięcznie, ubrania i obuwie – 100 zł miesięcznie, wypoczynek – 80 zł miesięcznie, fryzjer – 10 zł miesięcznie, imprezy okolicznościowe – 40 zł miesięcznie, wydatki przedszkolne – 270 zł miesięcznie (od września 2017 roku), tj. łącznie około 1000-1200 zł miesięcznie. (e-protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2017 roku zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki R. T. , k. 9 wykaz kosztów utrzymania)

Przedstawicielka ustawowa małoletniej R. T. ma 35 lat. Posiada wykształcenie średnie – technik ekonomista. Jest stanu wolnego i posiada dwoje dzieci: w tym M. G. (2) (2 lata), który nie jest dzieckiem pozwanego i na którego utrzymanie nie zostały przyznane alimenty. Małoletni M. G. (2) od września 2017 roku będzie uczęszczać do żłobka. Obecnie R. T. przebywa na urlopie wychowawczym i jest zarejestrowana na pół etatu w firmie u rodziców. Planuje rozpocząć poszukiwanie pracy. Z powodu problemów ze słuchem, (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w G. orzeczeniem z dnia 18 sierpnia 2014 roku zaliczył R. T. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności okresowo do dnia 31 sierpnia 2017 roku. Do września 2016 roku wynajmowała ona wraz z pozwanym mieszkanie w P., za które płacili 1400 zł miesięcznie tytułem opłaty za wynajem i 500 zł miesięcznie tytułem opłat związanych z utrzymaniem mieszkania. Później do stycznia mieszkała ona z ojcem małoletniego M. w W. przy ul. (...). Od dnia 30 stycznia 2017 roku do 30 czerwca 2017 roku przebywała ona w Specjalistycznym Ośrodku (...) dla O. Przemocy w Rodzinie mieszczącym się w W.. Natomiast w dniu 30 czerwca 2017 roku wyprowadziła się ona z ww. ośrodka i zamieszkała u swoich rodziców w W. 73b, poczta (...)-450, gdzie aktualnie przebywa ona z dziećmi. R. T. nie ponosi żadnych kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania, w którym mieszka wraz z dziećmi. Otrzymuje zasiłek oraz dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w wysokości 400 zł miesięcznie. Ponadto otrzymuje ona świadczenia wychowawcze z programu 500+ na dwoje dzieci, tj. łącznie 1000 zł miesięcznie. Z otrzymywanych świadczeń nie jest w stanie wynająć mieszkania w W.. Nie zwracała się o pomoc do opieki społecznej oraz nie współpracowała z asystentem rodziny ani nie była prowadzona w stosunku do jej małoletnich dzieci sprawa opiekuńcza. (e-protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2017 roku zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki R. T. , k. 8, 53-59 wydruk korespondencji sms, k. 61-64 stenogram, k. 66-67 kserokopia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, k. 68-70 zaświadczenia)

Pozwany T. S. ma 37 lat. Posiada wykształcenie średnie. Nie posiada zatrudnienia. Od dnia 11 stycznia 2017 roku jest zarejestrowany jako bezrobotny w Urzędzie Pracy w G. i nie posiada prawa do zasiłku. Ostatni raz pracował jak twierdzi 3-4 lata temu. W przeszłości pracował jako pomocnik w firmie budowlanej oraz w rolnictwie przy pomidorach. Nie potrafi wykonywać prac wykończeniowych. Ponadto pracował on w fabryce opakowań, która była położona w pobliżu jego domu. Mieszka obecnie u rodziców, którym pomaga w prowadzeniu firmy. W 2013 roku pracował zarobkowo w Holandii, gdzie zarobił 1500 euro przez 3 miesiące. Wyjeżdżał ponadto w przeszłości do Belgii i Szwajcarii. Do tej pory nie partycypował on w kosztach utrzymania małoletniej córki M. T.. Pozwany posiada samochód marki V. z 2002 roku o wartości około 8.000 zł. (e-protokół rozprawy z dnia 20 lipca 2017 roku zeznania pozwanego T. S. , k. 27 zaświadczenie)

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności pomimo tego, iż część z nich została przedstawiona w formie kserokopii. Zwrócić należy uwagę, iż strony postępowania również nie kwestionowały mocy dowodowej w/w dokumentów.

Ustalenia faktyczne zostały również poczynione w oparciu o zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki R. T. oraz pozwanego T. S..

Sąd Rejonowy zważył co następuje

Powództwo należało uwzględnić tak jak w wyroku, a w pozostałym zakresie oddalić.

Obowiązek alimentacyjny jest podstawowym obowiązkiem rodzica względem jego dziecka. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Wskazać należy, że wykładnia art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie może być dokonywana w oderwaniu od art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na mocy którego na rodzicach spoczywa obowiązek troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień. Z kolei art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania.

Ustalając zakres świadczeń alimentacyjnych należy kierować się usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego oraz zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego (art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Przy ocenie zasadności żądań strony powodowej nie można jednak w świetle treści art. 133 i 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pominąć zasady równej stopy życiowej rodziców i dzieci. Zasadę tą wyraził Sąd Najwyższy między innymi w uchwale z dnia 16 grudnia 1987 r. przyjmując, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie czy też oddzielnie (III CZP 91/86, OSNC 1988, nr 4, poz. 42).

Jednocześnie zgodnie z utrwalonym w judykaturze stanowiskiem „usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów” (orzeczenie SN z dnia 10.10.1969 r., III CRN 350/69, OSNCP 1970, nr 2, poz. 15).

Przekładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż w ocenie Sądu koszty utrzymania małoletniej powódki wynoszą obecnie około 1000-1200 zł miesięcznie. Na co składają się następujące wydatki: wyżywienie – 300-350 zł miesięcznie, środki czystości – 40 zł miesięcznie, wydatki kulturalne – 40 zł miesięcznie, wydatki sportowe – 20 zł miesięcznie, zajęcia dodatkowe – 200 zł miesięcznie, wydatki medyczne – 200 zł miesięcznie , zabawki – 80 zł miesięcznie, ubrania i obuwie – 100 zł miesięcznie, wypoczynek – 80 zł miesięcznie, fryzjer – 10 zł miesięcznie, imprezy okolicznościowe – 40 zł miesięcznie, wydatki przedszkolne – 270 zł miesięcznie (od września 2017 roku).

W chwili obecnej matka małoletniej powódki, która poza małoletnią M. T. ma drugie dziecko – małoletniego M. G. (2) (2 lata), nie uzyskuje wynagrodzenia z pracy, gdyż przebywa na urlopie wychowawczym i zajmuje się opieką nad dziećmi, w tym opieką nad małoletnią powódką, która od urodzenia pozostaje pod bezpośrednią pieczą matki. Matka małoletniej realizuje więc swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie córki i nie ma ona obecnie możliwości podjęcia zatrudnienia, z uwagi na konieczność opieki nad dziećmi.

Przechodząc do oceny drugiej przesłanki zakresu obowiązku alimentacyjnego, tj. do zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego wskazać należy, iż górną granicą świadczeń alimentacyjnych stanowią możliwości dochodowe i majątkowe strony zobowiązanej do alimentacji, nawet jeśli w tych granicach nie zostaną zaspokojone wszelkie usprawiedliwione potrzeby osoby do alimentacji uprawnionej. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz także te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Pozwany jest młodym i zdrowym mężczyzną. Posiada poszukiwane na rynku pracy umiejętności. Poza córką nie posiada innych osób na swoim utrzymaniu. Zatem Sąd nie znalazł powodów, dla których T. S. miałby nie partycypować w kosztach utrzymania małoletniej córki, zwłaszcza że ojciec opieki nad córką osobiście nie sprawuje.

Mając na uwadze zasady doświadczenia życiowego oraz inne postępowania w sprawach o alimenty prowadzone przed tut. Sądem, zdaniem Sądu przy dołożeniu należytej staranności pozwany mógłby osiągać zarobki w kwocie co najmniej 3000 zł netto miesięcznie. Na rynku pracy W. i okolic istnieje duże zapotrzebowanie na usługi budowlane (nie tylko przy pracach wykończeniowych). Ponadto z uwagi na to, że średnie zarobki mieszkańców W. są najwyższe w Polsce i rynek mieszkaniowy W. jest największy w Polsce, w związku z tym również zarobki robotników budowlanych świadczących swoje usługi na terenie W. są zdecydowanie wyższe niż w innych częściach kraju. Sąd zwrócił również uwagę na to, że pozwany posiada doświadczenie w pracy poza granicami Polski.

Mając na uwadze powyższe Sąd ustalając, iż koszty utrzymania małoletniej powódki wynoszą obecnie około 1000-1200 zł miesięcznie, biorąc pod uwagę okoliczność, że matka małoletniej powódki nie uzyskuje wynagrodzenia z pracy, gdyż przebywa na urlopie wychowawczym i zajmuje się opieką nad dziećmi i poprzez opiekę nad małoletnią M. T. realizuje swój obowiązek alimentacyjny, zasądził alimenty od pozwanego T. S. na rzecz jego małoletniej córki M. T. ur. (...) w kwocie po 500 złotych miesięcznie za okres od 01 stycznia 2017 r. do 30 czerwca 2017 r., a poczynając od 01 lipca 2017 r. w kwocie po 1.000 złotych miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej R. T. do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 i 100 Kodeksu postępowania cywilnego uznając, iż wobec ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych strony dochodzącej alimentów, kosztami postępowania należało obciążyć pozwanego T. S. i należało pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 450 złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej.

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w pkt 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.