Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: sekr. sąd. Daria Paliwoda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko E. M.

o zapłatę kwoty 11.978,33 zł

I.  zasądza od pozwanej E. M. na rzecz strony powodowej (...) z siedzibą w W. kwotę 7.480,18 zł (siedem tysięcy czterysta osiemdziesiąt złotych 18/100) z odsetkami umownymi w wysokości 29,99% rocznie od dnia 27 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty, z ograniczeniem do wysokości odsetek maksymalnych, z odsetkami ustawowymi od kwoty 2.443,35 zł od dnia 27 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w dalszej części;

III.  rozstrzyga, że koszty procesu, który powód wygrał w ~62%, zostaną stosunkowo rozdzielone, pozostawiając szczegółowe rozliczenie referendarzowi sądowemu.

UZASADNIENIE

(...) w W. wniósł pozew przeciwko E. M. o zapłatę kwoty 11.978,33 zł z odsetkami ustawowymi od kwoty 6941,50 zł oraz z odsetkami umownymi w wysokości 29,99% rocznie od kwoty 5036,83 zł od dnia 27.06.2013r. (data wniesienia pozwu) do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podał, że wierzytelność, dochodzona pozwem, wynika z braku zapłaty przez pozwaną z tytułu umowy nr (...) z dnia 2.08.2005r., zawartej z (...) Bankiem S.A. – poprzednikiem prawnym (...) Banku S.A., z którym powód zawarł umowę cesji wierzytelności w dniu 8.03.2012r. Powód dochodził zapłaty:

kwoty 4340,75 zł, tytułem odsetek karnych, naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 29.02.2012r.;

kwoty 28 zł, tytułem kosztów wezwań i monitów, poniesionych przez poprzedniego wierzyciela;

kwoty 444,47 zł, tytułem odsetek umownych, naliczonych przez poprzedniego wierzyciela;

kwoty 129,40 zł, tytułem opłat windykacyjnych, naliczonych przez poprzedniego wierzyciela;

kwoty 5035,83 zł, tytułem niespłaconej kwoty kapitału;

kwoty 1998,88 zł, tytułem odsetek umownych, naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 1.03.2012r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu wg stopy odsetek umownych wynoszących 29,99%.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, podniosła zarzut przedawnienia roszczenia oraz zakwestionowała roszczenie co do zasady i wysokości.

W piśmie procesowym z dnia 21 kwietnia 2017r. powód podtrzymał żądanie. Podniósł, że na podstawie umowy cesji nabył od (...) Banku S.A. wierzytelność w kwocie 10129,45 zł wobec pozwanej, która nie udowodniła, że wskazana wysokość zadłużenia nie odpowiada rzeczywistości. Odnośnie podniesionego zarzutu przedawnienia, powód wskazał, że w dniu 2 czerwca 2015r. strony zawarły ugodę, w której pozwana oświadczyła, że uznaje wierzytelność, wynikającą z przedmiotowej umowy kredytowej, i zobowiązała się do spłaty w całości. Zdaniem powoda, ugoda ta stanowi uznanie roszczenia, dochodzonego pozwem, które nastąpiło po upływie terminu przedawnienia, co oznacza zrzeczenie się przez pozwaną zarzutu przedawnienia. Wobec tego zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną nie może być uznany za skuteczny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 sierpnia 2005r. pozwana zawarła z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...), w kwocie 9625,55 zł, na okres od 2.08.2005r. ze spłatą do dnia 5.08.2010r., w miesięcznych ratach. Kredyt oprocentowany był wg zmiennej stopy procentowej, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 23,90%. Strony ustaliły w umowie, że w przypadku nieterminowego spłacania rat kredytu, bank będzie pobierał podwyższone odsetki, naliczone wg stopy procentowej w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3-miesięcznych lokal na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych.

Dowód: umowa (k-70-71)

W dniu 11 września 2009r. (...) Bank S.A. w K. wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny, stwierdzając, że pozwana ma zadłużenie z tytułu w.w. umowy kredytu, w wysokości 6352,25 zł, w tym należność główna 5036,83 zł, odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 23,90% - 444,47 zł, odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału – 842,95 zł, koszty – 28 zł. Na podstawie tego tytułu, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, wierzyciel (...) Bank S.A. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanej, które prowadził Komornik Sądowy (...)((...)).

Dowód: bankowy tytuł egzekucyjny (k-73); postanowienie komornika (k-75)

Na podstawie umowy cesji z dnia 8 marca 2012r. powód nabył od (...) Banku S.A. wierzytelność w kwocie 10129,45 zł wobec pozwanej. Zawiadomił o tym pozwaną pismem z dnia 8.03.2012r. i wezwał ją do zapłaty.

Dowód: umowa o przelew wierzytelności (k-43-49), zawiadomienie o przelewie (k-68), wezwanie do zapłaty (k-69).

W dniu 2.06.2015r. strony zawarły ugodę, w której pozwana uznała wierzytelność w kwocie 14.734,22 zł, nabytą przez powoda od (...) Banku S.A. na podstawie umowy cesji z dnia 8.03.2012r., w skład której wchodziły kwoty: 5.210,99 zł – kapitał; 444,47 zł – odsetki umowne na dzień 29.02.2012r. naliczone przez Bank; 4340,75 zł – odsetki karne na dzień 29.02.2012r. (naliczone przez Bank); 157,40 zł – koszty, naliczone przez Bank; 2.400 zł – koszty; 2.180,61 zł – odsetki umowne, naliczone wg stawki 29,99% w skali roku, naliczone do dnia 2.06.2015r. W ugodzie pozwana zobowiązała się do spłaty w.w. kwoty na rzecz powoda w całości, w okresie 12 miesięcy od dnia zawarcia ugody w ratach w wysokości co najmniej 50 zł miesięcznie do dnia 11 każdego miesiąca począwszy od 11.06.2015r.

Dowód: ugoda (k-28-29)

Sąd zważył, co następuje:

Powód udowodnił, że pozwana zawarła z jego poprzednikiem prawnym (...) Bankiem S.A. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...), w dniu 2 sierpnia 2005r., w kwocie 9625,55 zł, na okres od 2.08.2005r. ze spłatą do dnia 5.08.2010r., w miesięcznych ratach. Udowodnił także przejście uprawnień w drodze przelewu wierzytelności (art. 6 kc w zw. z art. 509 kc i art. 511 kc). Ciężar udowodnienia spełnienia świadczenia zapłaty spoczywał na pozwanej, jako dłużniku. Pozwana nie wykazała, że spełniła świadczenie w wysokości i terminie wskazanym w umowie. Wobec tego powództwo w zakresie kwoty głównej kapitału 5036,83 zł, odsetek umownych, naliczonych przez poprzedniego wierzyciela w kwocie 444,47 zł oraz odsetek umownych naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 1.03.2012r. do dnia poprzedzającego złożenie pozwu, tj. 26.06.2013r., w kwocie 1998,88 zł, zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z żądaniem zasądzono za rzecz powoda kwotę 7480,18 zł, z odsetkami umownymi od kwoty 5036,83 zł od dnia wniesienia pozwu, tj. 27.06.2013r., z ograniczeniem do wysokości odsetek maksymalnych (art. 359§2 (1) kc) oraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 2443,35 zł (444,47 + 1998,88) od dnia wniesienia pozwu, tj. 27.06.2013r. do dnia zapłaty.

Jednocześnie brak było podstaw do zasądzenia kwoty 4340,75 zł, tytułem odsetek karnych, naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 29.02.2012r.; kwoty 28 zł, tytułem kosztów wezwań i monitów, poniesionych przez poprzedniego wierzyciela, oraz kwoty 129,40 zł, tytułem opłat windykacyjnych, naliczonych przez poprzedniego wierzyciela.

Powód nie wskazał sposobu wyliczenia i skapitalizowania odsetek w kwocie 4340,75 zł i nie wykazał daty wymagalności roszczenia (art. 6 kc w zw. z art. 471 kc i art. 481 § 1 i 2 kc). Lakoniczne i ogólnikowe uzasadnienie pozwu oraz brak dowodów w tym zakresie, nie pozwalał na weryfikację twierdzeń powoda co do wyliczenia żądanej kwoty, tytułem odsetek karnych, naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 29.02.2012r.

Przedkładając odpis umowy, powód nie dołączył zarazem Regulaminu udzielania kredytów konsumpcyjnych gotówkowych (o którym mowa w §1 umowy), harmonogramu spłat – załącznika nr 1 do umowy (§3) ani Tabeli prowizji za czynności bankowe i opłat za inne czynności (§6), w ogóle nie uzasadnił żądania w tym zakresie, nie wskazał w szczególności jakie czynności spowodowały określone koszty. Dlatego żądanie zapłaty kwot 28 zł i 129,40 zł, tytułem kosztów wezwań i monitów oraz opłat windykacyjnych, należało uznać za bezzasadne i nieudowodnione.

Na uwzględnienie nie zasługiwał zarzut przedawnienia. W zawartej ugodzie pozwana potwierdziła świadomość istnienia przedmiotowego zobowiązania, wykazała dobrowolną chęć jego spłaty, uznała roszczenie, a co za tym idzie, zrzekła się zarzutu przedawnienia (art. 117 § 2 kc), czego pozwana nie kwestionowała w niniejszym procesie.

Orzeczenie w pkt III oparto na przepisach art. 100 zd. 1 kpc i art. 108§1 kpc.