Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Magdalena Plaga

w obecności prokuratora Prok. Rej. del. Jarosława Pawluczuka

po rozpoznaniu dnia 09/05/2017r. sprawy

G. K. syna M. i M. z domu B.,

ur. (...) w M.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 26 grudnia 2016 r. na ulicy (...) w M. prowadził w ruchu lądowym samochodu osobowy marki F. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości I badanie godz. 20:34 – 0,48 mg/l, II badanie godz. 20:49 – 0,41 mg/l, II badanie godz. 21:02 – 0,38 mg/l, IV badanie godz. 21:06 - 0,39 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.

O R Z E K A :

I.  Przyjmując, że stopień społecznej szkodliwości czynów oraz stopień zawinienia nie jest znaczny, na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k., art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego G. K. warunkowo umarza na okres próby 2 (dwóch) lat;

II.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. i art. 39 pkt 7 k.k. zobowiązuje oskarżonego do spełnienia świadczenia pieniężnego na cel społeczny przez wpłacenie kwoty 5000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

III.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 3 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, z zaliczeniem na podstawie art. 63 § 4 k.k. okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 grudnia 2016 r.;

IV.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 100 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 26 grudnia 2016 roku oskarżony G. K. poruszał się samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) w miejscowości M..

Na ulicy (...) oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej i został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Przeprowadzone badania wykazały, że oskarżony G. K. miał o godzinie 20:34 – 0,48 mg/l, o godz. 20:49 – 0,41 mg/l, o godzinie 21:02 – 0,38 mg/l, zaś o godzinie 21:06 - 0,39 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (d. protokół użycia alkotestu vide k. 2-3).

Oskarżony G. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż tego dnia przed godziną 12:00 spożywał alkohol w postaci wódki w ilości około 100 ml. Około godziny 20:00 zrobił dwa alkotesty na stacji paliw, które nie wykazały, aby znajdował się w stanie nietrzeźwości. Dodał, że takie alkotesty ma na wyposażeniu w pensjonacie i często korzystają z nich goście hotelowi. On sam dwukrotnie był już poddawany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu i zawsze wszystko było w porządku. Wynik badania był dla niego absolutnym zaskoczeniem i zarazem rozczarowaniem, że pomimo tego, że przebadał się alkotestem i wydawałoby się, że jest trzeźwy, badanie przeprowadzone przez policjantów wykazało co innego. Słuchany na rozprawie dodał, że pozbawianie go prawo jazdy źle wpłynie na jego sytuację rodzinną. Jego żona leczy się psychiatrycznie, mieszkają na „odludziu”, a córkę trzeba dowozić do szkoły (d. wyjaśnienia oskarżonego G. K. k. 33v).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż są one spójne z innymi zebranymi w sprawie dowodami.

Sąd zważył, co następuje:

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i znajduje pełne odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. W świetle złożonych wyjaśnień oskarżonego oraz innych dowodów natury rzeczowej i osobowej, sprawstwo w zakresie zarzucanego mu czynu jest oczywiste.

W granicach tych ustaleń okoliczności popełnienia tego przestępstwa, jak i okoliczności dotyczące samego oskarżonego, w przekonaniu Sądu, przemawiają za warunkowym umorzeniem postępowania karnego.

Oskarżony w pełni przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśniając w zgodzie z ustalonym stanem faktycznym. Stan nietrzeźwości oskarżonego ustalono na podstawie nie kwestionowanych przez strony i nie budzących wątpliwości, co do miarodajności odczytów, alkometru (vide k. 2-3).

Mając powyższe na uwadze uznano, że okoliczności popełnienia czynu oraz okoliczności dotyczące samego oskarżonego są tego rodzaju, że wskazują na celowość warunkowego umorzenia postępowania w sprawie, gdyż spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w art. 66 i 67 k.k., a mianowicie:

- przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. zagrożone jest karą nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności;

- okoliczności sprawy nie budzą żadnych wątpliwości;

- oskarżony nigdy nie był karany sądownie za przestępstwa kryminalne czy tez kryminalno-skarbowe (d. karta karna k. 12);

- postawa oskarżonego, jego właściwości, warunki osobiste wskazują, że pomimo umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego, albowiem oskarżony nie był dotąd karany, jest ojcem – co w łącznym powiązaniu jednoznacznie wskazuje, że czyn jakiego się dopuścił miał incydentalny charakter, a oskarżonym jest człowiekiem właściwie rozumiejącym normy społeczne i prawne, o czym świadczy skrucha jaką wykazał w toku postępowania sądowego.

- społeczna szkodliwość popełnionego czynu i wina nie są znaczne, jeśli się zważy na okoliczność, że oskarżony prowadził pojazd w porze wieczornej, w okresie świątecznym, na drodze w warunkach nikłego ruchu drogowego (zeznania świadka P. C. k. 73).

Mając przy tym na uwadze, że dla warunkowego umorzenia postępowania wystarczające jest by wina i społeczna szkodliwość „nie były znaczne”, nie zaś aby były „nieznaczne” , to nie ma przeszkód aby przyjąć by w niniejszej sprawie mieściły się one w granicach zakreślonych normą przepisu art. 66 § 1 k.k.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w punkcie I części dyspozytywnej niniejszego wyroku. Ustalając okres próby Sąd miał na uwadze charakter popełnionego czynu, przy uznaniu, że występek oskarżonego wyrażał lekceważenie przez niego prawa i bezpieczeństwa uczestników ruchu, jest przy tym oczywiste, że prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwym, niebezpieczeństwo dla ludzkiego życia i zdrowia (choćby abstrakcyjne) stwarza.

Sąd zobowiązał nadto oskarżonego do spełnienia świadczenia pieniężnego na cel społeczny przez wpłacenie kwoty 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 3 i 7 k.k. Sąd nadto orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, z zaliczeniem na podstawie art. 63 § 4 k.k. okresu zatrzymania prawa jazdy. Orzekając powyższy środek karny sąd wskazuje, że orzeczenie takie będzie dla oskarżonego realną dolegliwością, która uświadomi mu naganność czynu którego się dopuścił, a będzie także odstraszała go przed ponownym popełnieniem przestępstwa.

O kosztach orzeczono jak w punkcie III wyroku, na podstawie art. 627 k.p.k.