Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIK 375/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Raszkiewicz

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Magdalena Plaga

w obecności prokuratora R.. B. K.

po rozpoznaniu dnia 01/03/2017 r., 04/04/2017r. sprawy

A. W. syna J. i J. z domu P.,

ur. (...) w M.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 10 lutego 2016 roku w M. w sklepie (...) S.A., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. w łącznej kwocie 7119,94 zł, poprzez zawarcie umowy kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...) do której przedłożone zostało nieprawdziwe oświadczenie o zatrudnieniu w Gminnym Ośrodku Pomocy (...) w M., przy ulicy (...), na czas nieokreślony z wynagrodzeniem 1500 złotych netto miesięcznie i nie wywiązanie się z obowiązku regulowania rat kredytu, czym wprowadzono w błąd przedstawiciela kredytodawcy, co do faktu zatrudnienia i uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru spłaty rat kredytu, co miało istotny wpływ na pozytywną weryfikację wniosku i uzyskanie kredytu, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

O R Z E K A :

I. Oskarżonego A. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go, opierając wymiar kary o przepis art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez wpłacenie kwoty 7 119,94 zł. ( siedem tysięcy sto dziewiętnaście złotych i dziewięćdziesiąt cztery grosze) na rzecz pokrzywdzonego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 30 listopada 2016 roku;

III. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu adw. J. K. kwotę 516, 60 zł., w tym podatek VAT 96,60 zł. tytułem wynagrodzenia za wykonywaną obronę;

IV. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Uzasadnienie w trybie art. 424§3 kpk.

Oskarżony A. W. syn J. i J. z domu P., ur. (...) w M. w dniu 10 lutego 2016 roku w M. w sklepie (...) S.A., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. w łącznej kwocie 7119,94 zł, poprzez zawarcie umowy kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...) do której przedłożone zostało nieprawdziwe oświadczenie o zatrudnieniu w Gminnym Ośrodku Pomocy (...) w M., przy ulicy (...), na czas nieokreślony z wynagrodzeniem 1500 złotych netto miesięcznie i nie wywiązanie się z obowiązku regulowania rat kredytu, czym wprowadzono w błąd przedstawiciela kredytodawcy, co do faktu zatrudnienia i uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru spłaty rat kredytu, co miało istotny wpływ na pozytywną weryfikację wniosku i uzyskanie kredytu, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne,

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody w postaci wyjaśnienia oskarżonego z k 126, zeznań świadków z k. 127do 128 oraz dowodów ujawnionych na k. 129.

Oskarżony przyznał się formalne do popełnienia zarzucanego mu czynu . Jego wyjaśnieniom, w zakresie przyznania się do zarzucanego mu czynu, Sąd dał wiarę. Nie dał natomiast wiary w części dotyczącej opisu przebiegu samego zdarzenia. Mianowicie w tym zakresie, w jakim podał, że nie informował pracownika pokrzywdzonego o źródle zarobków i ich wysokości. Sąd dał wiarę dowodom z zeznań świadków. Są one spójne , logicznej i wzajemne uzupełniajcie się. Dowody te są wiarygodne i wskazują, że oskarżony wyczerpał znamiona zarzucanych mu czynów. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, które nie były również kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje :

Oskarżony swoim czynem wyczerpał znamiona występków z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.. Wina popełnienia zarzucanego czynu , zamiar bezpośredni, nie budzą wątpliwości. Oskarżony działał w warunkach przestępstwa z art. 64§1 k.k. ( k . 27-29 , 35-49, 54-66 )

Mając na uwadze powyższe oskarżonego A. W. uznano za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazano go, opierając wymiar kary o przepis art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez wpłacenie kwoty 7 119,94 zł. ( siedem tysięcy sto dziewiętnaście złotych i dziewięćdziesiąt cztery grosze) na rzecz pokrzywdzonego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 30 listopada 2016 roku. Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu adw. J. K. kwotę 516, 60 zł., w tym podatek VAT 96,60 zł. tytułem wynagrodzenia za wykonywaną obronę i na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych w całości.

Orzeczona kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia zawinienia , stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz cech osobowości oskarżonego. Przy określaniu wymiaru kary wymierzonej oskarżonemu Sąd kierował się wskazanymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary, biorąc pod uwagę cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania oraz cele wychowawcze i zapobiegawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego. W szczególności Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego, którym było zdrowie, znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, w zakresie której Sąd uwzględnił rodzaj i rozmiar szkody wyrządzonej przestępstwem, pobudki i motywację oskarżonego, oraz sposób i okoliczności jego popełnienia. Sąd wziął również pod uwagę w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia przez niego podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego. Okolicznością obciążającą jest także karalność oskarżonego.

Orzeczono środek kompensacyjny jako odszkodowanie w kwocie 7 119,94złotych z odsetkami od dnia wniesienia aktu oskarżenia, Obowiązek naprawienia szkody dotyczy jej całości. Wniosek uprawnionego jest na k 129.

O opłacie , wynagrodzeniu obrońcy i kosztach procesu orzeczono jak w wyroku .