Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI Ka 777/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Elżbieta Daniluk

Sędziowie: SO Elżbieta Kowalska

SR Dorota Saczewa (del. do SO)-spr.

Protokolant: prot. Małgorzata Purc

przy udziale Prokuratora Marty Baranowskiej

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2013 r.

sprawy J. M.

oskarżonego z art. 178 § 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kraśniku

z dnia 16 maja 2013 r. sygn. akt II K 271/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego J. M. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Kraśniku do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt. XI Ka 777/ 13

UZASADNIENIE

J. M.został oskarżony o to, że w dniu 28 stycznia 2013r. w O.województwa (...), będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Kraśniku w dniu 12.04.2007 roku w sprawie II K 287/07, w dniu 01.09.2009 roku w sprawie II K 588/09, kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki H.o nr rej. (...)znajdując się w stanie nietrzeźwości wykazanym podczas dwukrotnego badania na urządzeniu kontrolno- pomiarowym Alkometr A2.0 nr (...)i zachodzącym przy zawartości alkoholu kolejno I badanie 0,66 mg/l, II badanie 0,74 mg/l w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

Wyrokiem z dnia 16 maja 2013 roku zapadłym w sprawie II K 271/13 Sąd Rejonowy w Kraśniku:

I. J. M. uznał za winnego dokonania czynu z art. 178a § 4 k.k. i za to na mocy art. 178a § 4 k.k. skazał oskarżonego na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat;

III. na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28 stycznia 2013 roku do dnia 16 maja 2013 roku;

IV. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 90 (dziewięćdziesiąt) złotych wydatków postępowania oraz 120 (sto dwadzieścia) złotych opłaty.

Apelację od tego wyroku wniósł oskarżony zarzucając rozstrzygnięciu obrazę przepisów prawa procesowego polegającą na pominięciu dowodu z przekazu pocztowego na kwotę 200 złotych dokonanego przed rozprawą w maju na rzecz Stowarzyszenia Pomocy (...) w Z. w sprawie II K 588/09 i w konsekwencji błędne przyjęcie przez Sąd Rejonowy, że nie doszło do zatarcia skazania. Okoliczność ta, zdaniem skarżącego, miała decydujący wpływ na orzeczenie kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, która jest rażąco niewspółmiernie surowa. W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary na okres 5 lat.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zarzutowi apelacji nie można odmówić słuszności, jakkolwiek nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek odwoławczy domagający się wydania w sprawie orzeczenia reformatoryjnego. Sąd Rejonowy rozpoznając bowiem niniejszą sprawę dopuścił się uchybień, które mogły mieć wpływ na treść zapadłego orzeczenia i nie można ich było konwalidować w toku postępowania odwoławczego. W tym stanie rzeczy niezbędnym było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Lektura akt sprawy oraz pisemnych motywów rozstrzygnięcia daje podstawę do stwierdzenia, iż końcowe stanowisko Sądu Rejonowego w zakresie ustaleń faktycznych poczynionych w przedmiocie uprzedniej karalności oskarżonego za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, nie zostało poprzedzone dostatecznym wyjaśnieniem oraz krytyczną i wszechstronną analizą zgromadzonych dowodów, co mogło doprowadzić do błędu w ustaleniach faktycznych w tym zakresie.

Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę wszystkich okoliczności wynikających z akt sprawy, jakie powinny pozostać w polu widzenia przy wydawaniu przedmiotowego orzeczenia. Jak wynika z danych o karalności k. 9- 10 oraz odpisów orzeczeń k. 13, 14 wyroki wydane w sprawach II K 287/07 i II K 588/09 w razie uiszczenia przez J. M.orzeczonych w nich świadczeń pieniężnych, mogły ulec zatarciu. W tym zakresie Sąd I instancji przyjął, iż zatarcie skazania nie nastąpiło, opierając się jedynie na dołączonej karcie karnej oraz treści pisma Stowarzyszenia Pomocy (...)” w Z.z dnia 23 kwietnia 2013r. wskazującym, iż J. M.do dnia 21 kwietnia 2013r. nie dokonał wpłaty świadczenia w sprawie II K 588/09. Nie poddał natomiast żadnej weryfikacji okazanego na rozprawie w dniu 16 maja 2013r. dowodu wpłaty w/w kwoty na rzecz Stowarzyszenia przyjmując, iż nie zawierało ono precyzyjnego określenia sprawy, do której suma ta została uiszczona. Nie poczynił także żadnych ustaleń dotyczących wykonania przez oskarżonego świadczenia pieniężnego w kwocie 100 złotych orzeczonego wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2007r. w sprawie II K 287/07 na rzecz Fundacji na rzecz (...)w I.. Poczynienie powyższych ustaleń miało kluczowe znaczenie zarówno dla dokonania prawidłowej kwalifikacji prawnej czynu przypisanego J. M., jak i wymiaru kary oraz kwestii warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Z tych względów wyrok taki nie mógł się ostać, a sprawa po uchyleniu zaskarżonego orzeczenia musiała zostać przekazana do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy powtórzy postępowanie dowodowe, eliminując błędy i uchybienia oraz wyjaśniając okoliczności i rysujące się wątpliwości stosownie do tego, o czym była mowa powyżej. Dopiero tak zebrany materiał dowodowy podda wnikliwej ocenie i wyda wyrok. W razie potrzeby sporządzi uzasadnienie wyroku stosownie do treści art. 424 § 1 i 2 k.p.k.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.