Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 lipca 2017 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie Wydział XI Gospodarczy

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

protokolant Daniel Starmach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2017 roku w S.

sprawy z powództwa T. S.

przeciwko (...) spółka akcyjna w W.

o zapłatę

postanawia:

1.  Odmawia odrzucenia pozwu;

Sygnatura akt: XI GC 641/17

UZASADNIENIE

Powód T. S. złożył pozew z dnia 1 marca 2017 roku przeciwko (...) spółka akcyjna w W.. Zażądał zapłaty kwoty 4.632,80 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty. Dalej wskazał, że przed tutejszym sądem toczyła się sprawa XI GC 153/14 o zapłatę kwoty 5.100 złotych. W tamtejszej sprawie sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzone roszczenie. Jednocześnie w tamtejszym postępowaniu ustalono, że powodowi od pozwanego przysługuje roszczenie w kwocie 9.732,80 złotych a skoro w wymienionej wcześniej sprawie żądał zapłaty wyłącznie kwoty 5.100 złotych do zapłaty na jego rzecz w dalszym ciągu pozostaje kwota dochodzona niniejszym pozwem (9.732,80 złotych – 5.100 złotych = 4.632,80).

Obecne, jak i wcześniejsze powództwo dotyczą zapłaty z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (karta 65) pozwany wniósł o odrzucenie pozwu z uwagi na powagę rzeczy osądzonej. Z treści pozwu ma wynikać, że chodzi o tę samą szkodę, o której orzekano już w sprawie XI GC 153/14. Powód w tamtejszej sprawie nie wskazywał, że dochodzi roszczenia częściowego, nie rozszerzył powództwa.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Wniosek o odrzucenie pozwu jawi się jako niezasadny. W myśl normy art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona.

Niewątpliwie sprawa XI GC 153/14 jest podmiotowo tożsama ze sprawą niniejszą. Niewątpliwie kwota dochodzona tamtejszym, jak i niniejszym pozwem stanowi należność za najem pojazdu zastępczego po kolizji w dniu 20 sierpnia 2011 roku, gdzie uszkodzony został pojazd O. o numerze rejestracyjnym (...).

W sprawie XI GC 153/14 powód dochodził zapłaty kwoty 5.100 złotych tytułem kosztów najmu. Powód wywodził roszczenie z umowy najmu pojazdu i faktury za ten najem na kwotę 23.370 złotych z podatkiem VAT, gdzie przedmiotem usługi był najem pojazdu przez okres 95 dni za cenę 200 złotych za jeden dzień najmu.

Wyrokiem z dnia 3 lutego 2016 roku sąd zasądził od pozwanego dochodzoną przez niego kwotę w całości to jest 5.100 złotych, sąd oparł się wówczas na przyjęciu, że uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosił 79 dób a zasadna stawka dzienna najmu to 160 złotych brutto, stąd obniżając kwotę (79 x 160zł) 12.640 złotych o podatek VAT (2.907,20 złotych) powstaje kwota należności 9.732,80 złotych.

W tym miejscu zauważyć należy, że powód nie ma obowiązku wskazywać w pozwie, że dochodzi roszczenia częściowego (z większej całości) a niewskazanie tej okoliczności w pozwie nie pozbawia go możliwości dochodzenia pozostałej kwoty należności w innym okresie, w odrębnym postępowaniu sądowym. Powód nie ma również obowiązku rozszerzać powództwa, jeśli w toku sprawy pojawią się okoliczności wskazujące, że może on domagać się wyższego roszczenia, aniżeli pierwotnie w pozwie oznaczone. Powód nigdy nie oświadczył, że kwota 5.100 złotych (zasądzona przywołanym wyrokiem) wyczerpuje wszelkie jego roszczenia związane z opisywanym najmem pojazdu zastępczego, nie zrzekł się roszczenia w kwocie przewyższającej kwotę orzeczoną wyrokiem.

W niniejszym postępowaniu sąd badał będzie ponownie wysokość stawki najmu (która pozostaje sporna) oraz okres najmu pojazdu zastępczego a po rozpoznaniu wszystkich wniosków dowodowych ustali, czy roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie przewyższa kwotę orzeczoną w sprawie XI GC 153/14 czy też nie.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w postanowieniu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)