Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 29 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 29.06.2017r. w Wieliczce

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego M. G. reprezentowanego przez matkę B. G.

przeciwko T. G.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego T. G. PESEL (...) tytułem alimentów na rzecz jego małoletniego syna M. G. PESEL (...), kwotę po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie, która płatna będzie z góry do rąk matki małoletniego powoda B. G. do dnia 10-go każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie którejkolwiek raty,

II.  przyznaje od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Wieliczce na rzecz adw. A. P. wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków pełnomocnika z urzędu w kwocie 73,80 zł brutto (siedemdziesiąt trzy złote 80/100),

III.  przyznaje od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Wieliczce na rzecz radcy prawnej D. D. wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego z urzędu w kwocie 73,80 zł brutto (siedemdziesiąt trzy złote 80/100),

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu,

V.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

VI.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

.

Sygnatura akt IV Rc 60/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 czerwca 2017r.

Małoletni powód M. G. działający przez matkę B. G. wniósł o zasądzenie od T. G. tytułem alimentów kwoty po 1500 zł miesięcznie płatnych do 10 dnia miesiąca z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda; w dniu (...) ze względu na awantury i zagrożenie dla życia i zdrowia matka wraz z powodem wyprowadziła się z domu, od tego czasu też pozwany nie łoży na dziecko. T. G. pracuje za granica, gdzie zajmuje się remontami i wykończeniami wnętrz, uzyskując miesięczny dochód w kwocie około 6-7 tysięcy złotych. Koszty zaś utrzymania małoletniego powoda, matka dziecka oszacowała na kwotę 2 tysięcy złotych.

Kurator nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wniósł o oddalenie powództwa, wskazując że koszt utrzymania małoletniego powoda wskazany w pozwie na kwotę 2 tysięcy złotych jest znacznie zawyżony. Adekwatna kwota alimentów, w ocenie kuratora to kwota 800 zł.

Bezsporny był następujący stan faktyczny:

T. G. jest ojcem małoletniego M. G.. Dziecko pozostaje pod wyłączną pieczą matki B. G..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni M. G. jest dzieckiem zdrowym, skończył gimnazjum i w najbliższym roku szkolnym będzie uczęszczał do technikum; małoletni jest aktywny fizycznie, jeździ amatorsko na rowerze. B. G. wydaje na wyżywienie syna miesięcznie 600 zł, na ubrania około 200 zł, pomoce szkolne i książki to kwota 500 zł rocznie. Małoletni mieszka razem z matką, starszym bratem i babką w domu jednorodzinnym, którego średni miesięczny koszt utrzymania wynosi 600 zł. B. G. pracuje dorywczo-sprząta uzyskując miesięczny dochód w kwocie około 800 zł. T. G. w dacie opuszczenia domu pracował w budownictwie, gdzie zarabiał około 6 tysięcy złotych miesięcznie.

Dowody:

Zeznania B. G. K-51-52,

Podstawą ustalenia stanu faktycznego były wiarygodne zeznania B. G., która zeznała pewnie i rzeczowo, jednoznacznie wskazując okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawie, jej postawa w trakcie zeznań przekonała Sąd o wiarygodności jej relacji.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny został zdefiniowany w art. 128 kro i polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. Podstawę prawną roszczenia alimentacyjnego dzieci względem rodziców stanowi art. 133§1 kro, zgodnie, z którym rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Wyjaśnić przy tym należy, że brak samodzielności dziecka odnosi się zarówno do małoletniego, pozostającego pod władzą rodzicielską, jak i do dziecka pełnoletniego, które nie z własnej winy nie potrafi jeszcze utrzymać się bez pomocy rodziców ze względu na swoją sytuację życiową, w szczególności z uwagi na brak wykształcenia czy zawodu. W okolicznościach niniejszej sprawy, nie powinno, więc budzić wątpliwości, że T. G. jest zobligowany do alimentowania swojego syna, która z uwagi na swój wiek i obowiązek szkolny nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji.

Zakres świadczenia alimentacyjnego został zaś określony w art. 135 § 1 kro i zgodnie z tym przepisem zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przesłanka usprawiedliwionych potrzeb pozwala dostosować rozstrzygnięcie o alimentach do indywidualnych potrzeb uprawnionego, przy czym pod pojęciem tym należy rozumieć zarówno potrzeby niematerialne (psychiczne, duchowe, indywidualne zainteresowania, hobby, wypoczynek) i materialne (wyżywienie, ubranie, koszty mediów, wykształcenie) na poziomie przeciętnej stopy życiowej populacji, w której żyje i funkcjonuje uprawniony. W toku przewodu sądowego w niniejszej sprawie, ustalono zaś, że B. G. wydaje na zaspokojenie bieżących potrzeb małoletniego syna kwotę, co najmniej 1000-1100 zł miesięcznie. Wskazana kwota zaspokaja takie podstawowe potrzeby dziecka jak wyżywienie, ubranie, przybory szkolne, dojazd do szkoły. Są to, więc niezbędne wydatki mieszczące się na poziomie przeciętnej stopy życiowej w aglomeracji (...). Koszty utrzymania dziecka to także opłaty za media tj. woda, gaz, energia elektryczna, z których korzysta mieszkając wspólnie z rodziną, a bez których obecnie trudno wyobrazić sobie normalne funkcjonowanie.

Druga z przesłanek kształtujących zakres świadczenia alimentacyjnego zgodnie z treścią art. 135 § 1 kro tj. zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, oznacza status materialny, realny do osiągnięcia przy dołożeniu przez zobowiązanego należytej staranności z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności oraz zasobów majątkowych. Z cytowanego przepisu expilité wynika, że o wysokości obowiązku alimentacyjnego, decydują możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego, a nie jego obecna sytuacja materialna. Ustalając, więc wartość alimentów Sąd uwzględnia możliwe do uzyskania dochody przez zobowiązanego, należycie dbającego o swoje interesy. Jak zaś ustalono w niniejszym postępowaniu T. G. pracował w zawodach budowlanych osiągając dochód na poziomie 6 tysięcy Z powyższego wprost wynika, ze pozwany ma możliwości uzyskać dochód pozwalający na alimentowanie małoletniej, w kwotach zasądzonych wyrokiem z 29 czerwca 2017r. Odwołując się także do zasad doświadczenia zawodowego, Sąd uznał, że w obecnych realiach rynku pracy aglomeracji (...), pozwany przy dołażeniu należytej staranności i zaangażowania może, uzyskać dochód na poziomie znacznie przewyższającym minimalne wynagrodzenie wynoszące obecnie 2080 zł, co pozwoli mu na pokrycie alimentów należnych synowi w kwocie 800 zł, bez uszczerbku dla swojego utrzymania.

Przypomnieć też, trzeba, że zgodnie z art. 135 § 2 kro wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim przypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. W niniejszej zaś sprawie, ustalono, że piecze nad małoletnim M. G. sprawuje wyłącznie matka B. G., która dba o codzienne utrzymanie syna. W konsekwencji T. G., skoro nie angażuje się w bieżącą opiekę nad synem, został zobowiązany do pokrywania znacznej części kosztów jego utrzymania.

Ostatecznie Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku z 26 kwietnia 2017r.

Nadając wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie zasądzonych alimentów stosowano art. 333 § 1 pkt 1 kpc.