Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant st.sekr.sądowy Iwona Batko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2016r. w K.

sprawy z powództwa K. P. (1)

przeciwko M. P.

o zasądzenie alimentów

I.  Zasądza alimenty od pozwanej M. P. na rzecz K. P. (1) w kwocie po 500 (pięćset) złotych miesięcznie płatne z góry do 15 dnia każdego miesiąca do rąk powoda z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 5 czerwca 2015 r.

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Nie obciąża pozwanej kosztami sądowymi.

IV.  Zasądza od pozwanej M. P. na rzecz powoda K. P. (1) kwotę 2400 ( dwa tysiące czterysta ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

Powód - K. P. (1) wniósł o zasądzenie na jego rzecz alimentów od matki- M. P. w wysokości 700 zł miesięcznie począwszy od 1 stycznia 2014r. Jednocześnie wystąpił z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia zgłoszonego pozwem roszczenia poprzez zobowiązanie pozwanej do płacenia na jego rzecz alimentów w kwocie 700 zł miesięcznie w czasie trwania procesu. W uzasadnieniu pozwu podał, że jest uczniem Liceum Ogólnokształcącego w K. i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. W grudniu 2013r. pozwana wyjechała do pracy za granicę i powód nie zna jej dokładnego miejsca pobytu. Od tamtego czasu pozwana praktycznie nie łoży ona na jego utrzymanie. Podniósł, że otrzymuje się jedynie z alimentów od ojca K. P. (2) w wysokości 500 zł miesięcznie, które nie pozwalają mu na zaspokojenie w całości jego usprawiedliwionych potrzeb. W bieżących wydatkach pomaga mu były mąż pozwanej P. H., który to ponosi koszty związanie z utrzymaniem domu i zaspokaja inne, potrzeby powoda. Koszty własnego utrzymania określił na kwotę ok. 1200 zł miesięcznie (k. 2-5).

Ustanowiony dla pozwanej M. P. kurator (J. M.), w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu wskazał, że pozwana obecnie na stałe przebywa w Niemczech, gdzie pracuje jako opiekunka osób starszych a całość zarobionych pieniędzy przesyła na konto powoda z przeznaczeniem na jego utrzymanie. Podał, że powód jest właścicielem mieszkania o powierzchni 44,90 m ² znajdującego się w G. i z tytułu wynajmu tego mieszkania mógłby otrzymywać kwotę 850 zł miesięcznie. Powyższa kwota wraz alimentami od ojca wystarczyłaby powodowi na pokrycie kosztów własnego utrzymania (k. 50-53).

W toku postępowania pozwana M. P. przystąpiła do sprawy, udzieliła pełnomocnictwo procesowe oraz wniosła o oddalenie powództwa (k. 102 i k. 117).

Sąd ustalił, co następuje:

K. P. (1) jest uczniem klasy III Liceum Ogólnokształcącego w K. (k.35). Zamieszkuje w K. wspólnie z byłym mężem pozwanej P. H., w domu będącym własnością pozwanej. Pozwana w tym domu nie mieszka. Natomiast wraz powodem i P. H. zamieszkuje razem również konkubina P. H. wraz z dwójką swoich dzieci. Powód jest również właścicielem mieszkania znajdującego się w G., które otrzymał w darowiźnie od rodziców (k. 58-59). Aktualnie nie otrzymuje dodatkowych dochodów z tytułu wynajmu mieszkania, gdyż jest ono zajmowane przez córkę P. H., która pokrywa tylko opłaty związane z jego utrzymaniem. Powód planuje kontynuować naukę na studiach w systemie dziennym, na kierunku informatycznym i być może w czasie studiów zamieszka w tym mieszkaniu (k. 145v-146).

M. P. w 2013r. wyjechała do pracy w Niemczech gdzie aktualnie nadal przebywa. Małoletniego wówczas powoda pozostawiła pod opieką byłego męża P. H.. W Niemczech pracowała do maja 2014r. jako opiekunka osób starszych. Obecnie nie pracuje pozostaje na utrzymaniu partnera. Do Polski jednak nie wróciła. Pozwana jest właścicielką domu przy ul. (...) w K. zajmowanego przez powoda i P. H. i jego nieformalną rodzinę (k. 108-109). Pozwana ponadto do listopada 2014r. przekazywała środki finansowe z przeznaczeniem na utrzymanie powoda. Natomiast od stycznia 2015r. zaprzestała dalszego łożenia na jego utrzymanie (k. 54-57).

Postanowieniem z dnia 2 lipca 2015r. w sprawie III RC 195/15 Sąd Rejonowy w Kętrzynie udzielił zabezpieczenia w ten sposób, że na czas trwania procesu zobowiązał pozwaną M. P. do łożenia tytułem alimentów na rzecz powoda kwoty po 400 zł miesięcznie płatne z góry do 10 każdego miesiąca poczynając od 2 lipca 2015r. (k. 17).

Sąd, zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133§1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres potrzeb dziecka, które winny być zaspokojone przez rodziców wyznacza również treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Zakres świadczeń alimentacyjnych reguluje treść art. 135§1 kro czyli zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Z powyżej wskazanych przepisów jednoznacznie wynika, iż to na pozwanej ciąży finansowy obowiązek łożenia na rzecz powoda, który obecnie nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec dzieci, które osiągnęły pełnoletność brać należy także pod uwagę, czy wskazują one chęć dalszej nauki oraz czy ich osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie nauki (por. orzeczenie SN z 14.11.1997r. III CKN 257/97).

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd przyjął, że pozwana jest w stanie łożyć na syna alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie. Bezspornym bowiem jest, że powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Jedynym, jak do tej pory źródłem jego utrzymania są alimenty od ojca w wysokości 500 zł miesięcznie, które nie wystarczają na pokrycie jego usprawiedliwionych potrzeb.

Powód planuje rozpocząć naukę w systemie dziennym, zatem będzie potrzebował pieniędzy na bieżące utrzymanie oraz koszty związane z nauką jak. np. zakup książek, wyżywienie czy też ubranie. Natomiast pozwana od kilku lat prowadzi oddzielne gospodarstwo domowe za granicą i zmuszona jest ponosić koszty utrzymania powoda do czasu, gdy ten nie będzie w stanie utrzymać się samodzielnie.

W ocenie Sądu, sytuacja majątkowa pozwanej pozwala jej na płacić alimenty na rzecz powoda w wysokości 500 zł miesięcznie. Pozwana bowiem na stałe mieszka w Niemczech, podejmuje dorywczo pracę jako opiekunka osób starszych. W okresie od czerwca 2014r. do listopada 2014r. dobrowolnie przekazywała na rzecz syna środki finansowe w wysokości od 100 do 600 euro miesięcznie z przeznaczeniem na jego utrzymanie (k. 54-57). Podała, że zaprzestała przesyłania powodowi pieniędzy od stycznia 2015r. z powodu utraty zatrudnienia. Pozwana nie kwestionowała również kosztów utrzymania powoda, które ten określił na 1200 zł miesięcznie. Podała, że powód korzystał z prywatnych wizyt lekarskich, ma problemy logopedyczne i ortodontyczne. Oprócz tego musi wymieniać okulary raz w roku, co kosztuje ok. 200 zł (k. 109).

Pozwana swoje stanowisko w zakresie oddalenia powództwa argumentowała, tym że powód jest w stanie utrzymać się samodzielnie z uwagi na fakt posiadania mieszkania w G.. Zdaniem pozwanej powód mógłby otrzymywać dochód z tytułu wynajmu tego mieszkania w wysokości ok 800 zł miesięcznie, co wraz z alimentami od ojca w kwocie 500 zł miesięcznie pozwoliłoby na zaspokojenie jego potrzeb i bieżące utrzymanie.

W ocenie Sądu, powyższa argumentacja pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż to na pozwanej - jako matce spoczywa obowiązek zapewnienia powodowi środków utrzymania dopóki powód nie będzie w stanie utrzymać się samodzielnie.

Poza tym na ostatniej rozprawie powód podał Sądowi, że planuje zamieszkać w swoim mieszkaniu w G. i tam rozpocząć studia, co będzie wiązało się z koniecznością samodzielnego utrzymania się. Obecnie powód nie ponosi kosztów związanych z utrzymaniem tego mieszkania ponieważ jest ono zamieszkiwane przez córkę byłego męża pozwanej, która pokrywa koszty utrzymania (k. 146).

W okolicznościach faktycznych rozstrzyganej sprawy uznać należało, że osobiste zdolności powoda, jego chęć do dalszej nauki nie powinno się spotkać z odjęciem jemu wszelkiej pomocy materialnej ze strony pozwanej tym bardziej, że ojciec powoda systematycznie obowiązek alimentacyjny wobec niego realizuje. Natomiast jeżeli powód zdecyduje się na wynajem posiadanego mieszkania to pieniądze z tego tytułu będą dla niego dodatkowym wsparciem finansowym.

Zakładając, ponadto, że okoliczność posiadania mieszkania w myśl art. 133§1 kro stanowi dochód z majątku wystarczający na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania oznaczałoby także, że obowiązek alimentacyjny spełniany przez ojca powoda także powinien ustać. Z akt sprawy jednak wynika, że pozwana nie podnosi tego zarzutu, co więcej, uważa, że ojciec powinien dalej łożyć na utrzymanie powoda. Dodatkowo stosując się do takiej argumentacji, to należy zauważyć, że pozwana także posiada dom w K., który winna wynajmować, zamiast żyć na utrzymaniu partnera w Niemczech. W tej sytuacji Sąd uznał argument pozwanej o istniejących możliwości zarobkowych/majątkowych powoda niezasadny.

Sąd, dał wiarę zeznaniom powołanym w sprawie świadków: P. H., J. M., D. M. i K. P. (2) i również na ich treści oparł stan faktyczny w sprawie. Powołani świadkowie przedstawili Sądowi obraz sytuacji majątkowej i życiowej stron. Ponadto, K. P. (2) ojciec powoda podał, że płaci na rzecz powoda alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie. Poza tym powód przebywa u niego w okresie wakacyjnym i ferii zimowych. W tym czasie per se pozostaje na utrzymaniu ojca. Powód również może liczyć na dodatkowe wsparcie finansowe ze strony ojca (k. 111).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania zasądzono alimenty od pozwanej na rzecz powoda w kwocie po 500 zł miesięcznie, poczynając od 5 czerwca 2015r.

W pkt. II wyroku Sąd, powództwo w pozostałej części oddalił, albowiem w toku postępowania ustalił, że pozwana w 2014r. przekazywała środki finansowe przeznaczone na jego utrzymanie, a żądana przez powoda kwota 700 zł alimentów miesięcznie jest nadmiernie wygórowana. Powód otrzymuje od ojca alimenty w wysokości 500 zł zatem alimenty od pozwanej w takiej samej wysokości zabezpieczą połowę kosztów jego utrzymania. Sąd ocenił, że w ten sposób koszt utrzymania powoda będzie rozłożony równomiernie po połowie na obydwoje rodziców, gdyż żaden z nich nie uczestniczy w codziennym jego wychowaniu, a K. P. (1) jako osoba planująca rozpocząć studia w systemie dziennym potrzebuje zapewnienia stabilizacji finansowej na czas trwania nauki.

Na podstawie art.113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r ze zm. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016r. poz. 623) Sąd odstąpił od ściągnięcia od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa opłaty sądowej, od której powód zwolniony był z mocy ustawy, mając na względzie jej sytuację majątkową i rodzinną, jak również ciążące na niej zobowiązania alimentacyjne orzeczone w niniejszym wyroku.

Na podstawie art. 98§2 i 3 kpc w związku z §2 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r.w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U z 2015r., poz. 1800) zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.