Pełny tekst orzeczenia

III AUz 20/17

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lipca 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSA Barbara Białecka (spr.)

Sędziowie SSA Anna Polak

SSA Romana Mrotek

po rozpoznaniu 3 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z pozwu B. O.

przeciwko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o emeryturę

na skutek zażalenia B. O. na postanowienie Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 3.01.2017 r. sygn. akt IV U 1108/16

postanawia:

I. uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do rozpoznania organowi rentowemu Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.,

II. potraktować pismo ubezpieczonego z dnia 4 listopada 2016r. zatytułowane „pozew” jako uzupełnienie wniosku o emeryturę oraz zażalenie ubezpieczonego z dnia 14 stycznia 2017r. jako odwołanie od decyzji z dnia 22 listopada 2016r. i oba pisma przekazać Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K., celem rozpoznania.

Sygn. akt III AUz 20/17

UZASADNIENIE

Powód B. O. w pozwie domagał się uznania pracy za wykonywaną w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze. Podał, że w październiku 2016r. złożył wniosek o emeryturę i uprzedzając negatywną decyzję ZUS wskazał świadków.

Postanowieniem z 3 stycznia 2017 r. Sąd Okręgowy w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił pozew B. O..

Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd I instancji powołał się na treść art. 476 § 2 k.p.c. i art. 477⁹ § 4 k.p.c. Sąd uznał, że nie jest dopuszczalna droga sądowa do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wobec czego należało na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. odrzucić pozew. Sąd Okręgowy wskazał, że ustalenie okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest możliwe jedynie w toku postępowania z dowołania od decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do emerytury.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł ubezpieczany domagając się rozpoznania sprawy o emeryturę. W uzasadnieniu zażalenia ubezpieczony wskazał, że zaskarża decyzję odmowną ZUS z dnia 22 listopada 2016r. ponieważ pracował w warunkach szczególnych we wskazanych okresach i na potwierdzenie tej okoliczności przedstawia zeznania świadków.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się zasadne o tyle, że doprowadziło do uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do rozpoznania bezpośrednio organowi rentowemu.

Z treści zażalenia ubezpieczonego oraz odpisu dołączonej decyzji organu rentowego wynika, że odmówiono mu prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W zażaleniu ubezpieczony w istocie zaskarżył ww. decyzję i wniósł o rozpatrzenie sprawy o emeryturę. Skoro już w momencie wniesienia pisma zatytułowanego „pozew” toczyło się postępowanie przed organem rentowym o prawo do emerytury Sąd Apelacyjny uznał, że należy potraktować pismo ubezpieczonego z dnia 4 listopada 2016r. zatytułowane „pozew” jako uzupełnienie wniosku o emeryturę oraz zażalenie ubezpieczonego z dnia 14 stycznia 2017r. jako odwołanie od decyzji z dnia 22 listopada 2016r. i oba pisma przekazać Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K., celem rozpoznania. W sytuacji gdyby ubezpieczony już wcześniej złożył odwołanie w innym piśmie, odwołanie zawarte w zażaleniu będzie stanowiło jego uzupełnienie.

Z powyższych względów, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

III AUz 20/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE