Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI GC 545/16/3

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: J. K.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

1)  uchyla wyrok zaoczny z dnia 28 września 2016 r. w całości;

2)  oddala powództwo w całości;

3)  zasądza od powódki J. K. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 197 zł (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 545/16/3

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015r. powódka J. K. (poprzednio Ż.) wniosła do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym w dnia 27 listopada 1998r. przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, w sprawie o sygnaturze akt XIV NG 3426/98 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 27 grudnia 2000r.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym dnia 27 listopada 1998r. przez Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy XIV Wydział Gospodarczy na skutek pozwu wniesionego w dniu 16 września 1998 r. przez (...) sp. z o.o. w W. (obecnie (...) S.A.) Sąd nakazał J. Ż. (obecnie K.) aby zapłaciła powodowi kwotę 1260,02 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od 16 września 1998r. do dnia zapłaty. Nakaz zapłaty został opatrzony klauzulą wykonalności dnia 27 grudnia 2000r. Od dnia wystawienia tytułu wykonawczego była prowadzona przeciwko powódce tylko jedna czynność egzekucyjna która zgodnie z adnotacja z dnia 7 maja 2002 r. został uznana za bezskuteczną. Z uwagi na powyższe minął okres 10 lat od ostatniej czynności która przerwała bieg przedawnienia, w związku z czym doszło do przedawnienia roszczenia stwierdzonego w/w tytułem wykonawczym.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie II Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 26 stycznia 2016r. o sygn. akt II C 2819/15 stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Tychach Wydziałowi Cywilnemu jako właściwemu miejscowo i rzeczowo.

Sąd Rejonowy w Tychach IX Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 20 maja 2016r. o sygn. akt C 255/16/11 w związku z charakterem sprawy przekazał akta sprawy do Wydziału VI Gospodarczego.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wyrokiem zaocznym z dnia 28 września 2016 r. o sygn. akt 545/16/2 pozbawił w całości wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 27 listopada 1998 roku, wydanego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, w sprawie o sygnaturze akt XIV NG 3426/98, w postępowaniu nakazowym, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 27 grudnia 2000 roku.

W przepisanym terminie pozwana (...) S.A. w W. wniosła sprzeciw od wyroku zaocznego wnosząc o uchylenie wyroku zaocznego, oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że na podstawie tytułu wykonawczego tj. nakazu zapłaty wydanego w dniu 27 listopada 1998r. przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie o sygn. akt XIV NG 3426/98 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 27 grudnia 2000r. pozwana spółka w dniu 13 marca 2008 r. wystąpiła z wnioskiem do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Woli J. B. o wszczęcie egzekucji wobec powódki. Wobec bezskuteczność egzekucji postępowanie to zostało umorzone postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2008 r., sygn. akt Km 17828/08. Z kolejnym wnioskiem egzekucyjnym ozwana wystąpiła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Woli J. B. w dniu 20 czerwca 2012r. jednak również to postepowanie zostało umorzone jako bezskuteczne postanowieniem z dnia 30 grudnia 2013r. sygn. akt Km 143334/12. Pozwana wskazał, że obecnie wobec powoda toczy się postępowanie egzekucyjne wszczęte na podstawie wniosku złożonego przez pozwaną dnia 10 kwietnia 2015r. W związku z powyższym powódka nie może powoływać się skutecznie na zarzut przedawnienia.

Sąd ustalił, co następuje:

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XIV Wydział Gospodarczy nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 27 listopada 1998r. o sygn. akt XIV NG 3426/98 nakazał powódce J. Ż. (obecnie K.) zapłacić na rzecz (...) sp. z o.o. w W. (obecnie (...) S.A.) kwotę 1.260,02 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od 16 września 1998r. oraz kosztami postępowania w łącznej kwocie 325,20 zł. W/w nakaz zapłaty zaopatrzono w klauzulę wykonalność dnia 27 grudnia 2000r.

Dowód: kopia nakazu zapłaty z dnia 27 listopada 1998r. o sygn. akt XIV NG 3426/98 (k. 7 oraz akta egzekucyjne o sygn. Km 17828/08, Km 70457/15, Km 143334/12 – w zał. do akt).

Pozwana spółka wnioskiem z dnia 13 marca 2008r. wniosła o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce na podstawie tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XIV w dniu 27 listopada 1998r. o sygn. akt. XIV NG 3426/98 zaopatrzonego 27 grudnia 2000r. w klauzulę wykonalności. Wobec bezskuteczności egzekucji Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Woli J. B. postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2008r. umorzył postępowanie egzekucyjne.

Dowód: akta egzekucyjne o sygn. Km 17828/08 – w zał. do akt.

Pozwana spółka wnioskiem z dnia 20 czerwca 2012r. wniosła o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce na podstawie tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XIV w dniu 27 listopada 1998r. o sygn. akt. XIV NG 3426/98 zaopatrzonego 27 grudnia 2000r. w klauzulę wykonalności. Wobec bezskuteczności egzekucji Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Woli J. B. postanowieniem z dnia 30 grudnia 2013r. umorzył postępowanie egzekucyjne.

Dowód: akta egzekucyjne o sygn. Km 143334/12 – w zał. do akt.

Pozwana spółka wnioskiem z dnia 10 kwietnia 2015r. wniosła o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce na podstawie tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XIV w dniu 27 listopada 1998r. o sygn. akt. XIV NG 3426/98 zaopatrzonego 27 grudnia 2000r. w klauzulę wykonalności.

Dowód: akta egzekucyjne o sygn. Km 70457/15 – w zał. do akt.

Poczynione w sprawie ustalenia faktyczne oparto o nie budzące wątpliwości, merytoryczne dokumenty znajdujące się w aktach sprawy. Brak było jakichkolwiek podstaw aby dowodom tym odmówić waloru rzetelności i prawdziwości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym w dnia 27 listopada 1998r. przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, w sprawie o sygnaturze akt XIV NG 3426/98, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 27 grudnia 2000r. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powódka domagała się pozbawienia w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym w dnia 27 listopada 1998r. przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, w sprawie o sygnaturze akt XIV NG 3426/98, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 27 grudnia 2000r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wyrokiem zaocznym z dnia 28 września 2016 r. o sygn. akt 545/16/2 pozbawił w całości wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 27 listopada 1998r. w sprawie o sygnaturze akt XIV NG 3426/98 wydanego w postępowaniu nakazowym, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności dnia 27 grudnia 2000 roku.

Zgodnie z art. 344 § 1. k.p.c. pozwany, przeciwko któremu zapadł wyrok zaoczny, może złożyć sprzeciw w ciągu dwóch tygodni od doręczenia mu wyroku.

W przepisanym terminie pozwana (...) S.A. w W. wniosła sprzeciw od wyroku zaocznego wnosząc o uchylenie wyroku zaocznego, oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W myśl art. 347 k.p.c. po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Artykuł 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. stwarza podstawę do zwalczania tytułu wykonawczego w przypadku, gdy już po powstaniu tytułu egzekucyjnego zaszły zdarzenia prowadzące do wygaśnięcia zobowiązania lub zdarzenia, wskutek których zobowiązanie nie może być egzekwowane. Na podstawie regulacji materialnoprawnych w literaturze rozróżnia się zdarzenia zależne od woli stron (np. spełnienie świadczenia, potrącenie) oraz niezależne od woli stron (m.in. przedawnienie roszczenia, niemożność świadczenia wskutek okoliczności, za które dłużnik nie odpowiada - por. np. uchwała SN z dnia 14 października 1993 r., III CZP 141/93, OSNC 1994, nr 5, poz. 102; uchwała SN z dnia 30 lipca 1974 r., III CZP 44/74, OSNC 1975, nr 5, poz. 78). Omawiany przepis w odniesieniu do orzeczeń sądowych wprowadza prekluzję co do zdarzeń zaszłych przed zamknięciem rozprawy, a zatem zanim jeszcze takie orzeczenie formalnie zostało wydane.

Powództwo przewidziane w art. 840 § 1 k.p.c. powinno być wytoczone przeciwko wierzycielowi, a przy wielości wierzycieli, którym wspólnie przysługują uprawnienia wynikające z tytułu wykonawczego, powinno być wytoczone łącznie przeciwko wszystkim tym wierzycielom. Zachodzi wtedy wypadek współuczestnictwa koniecznego po stronie pozwanej (Wyrok SN z dnia 26 lipca 1972 r. III CRN 157/72).

Powództwo przeciwegzekucyjne może być realizowane tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego. Żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności nie może być jednak skutecznie złożone po wyegzekwowaniu należności w całości (Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2002 r. I PKN 197/01).

Powódka wywodziła, że zobowiązanie stwierdzone nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 27 listopada 1998r. o sygn. akt XIV NG 3426/98 przedawniło się stosownie do treści art. 125 k.c., a więc żądanie pozwu oparła na przepisie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.

W myśl art. 125 § 1 k.c. roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy.

Zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.

W myśl art. 123 § 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

Zgodnie z art. 124 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy XIV Wydział Gospodarczy wydał w dniu 27 listopada 1998r. nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym o sygn. akt XIV NG 3426/98.

W/w nakaz zapłaty zaopatrzono w klauzulę wykonalność dnia 27 grudnia 2000r.

Pozwana spółka przed upływem 10 letniego terminu przedawnienia roszczenia tj. 13 marca 2008r. wniosła o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce na podstawie tytułu wykonawczego w/w tytułu wykonawczego. Zgodnie z art. 123 § 1 k.c. wniesienie powyższego wniosku przerwało bieg przedawnienia. Wobec bezskuteczności egzekucji postanowieniem z Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Woli J. B. postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2008r. umorzył postepowanie egzekucyjne. Zatem zgodnie z art. 124 k.c. 10 letni termin przedawnienia rozpoczął biec na nowo, wraz z umorzeniem postępowania egzekucyjnego 26 sierpnia 2008r. Pozwana spółka wnioskiem z 10 kwietnia 2015r. ponownie wniosła o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce, a zatem przed upływem terminu przedawnienia roszczenia.

Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał, iż dochodzone przez powódkę roszczenie nie zasługuje na uwzględnienie, w związku z tym uchylił wyrok zaoczny z dnia 28 września 2016r. w całości oraz oddalił powództwo w całości (pkt. 1 i 2 wyroku).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa oraz 180,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §6 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490.t.j) co dało łącznie kwotę 197,00 zł.

SSR Jolanta Brzęk