Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko K. Z.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku

z dnia 26 marca 2015 roku, sygn. akt I C 1190/14

1.zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, ze powództwo w całości oddala;

2. nakazuje ściągnąć od powoda easy (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego w Radomsku kwotę 138 ( sto trzydzieści osiem) złotych tytułem brakującej opłaty sądowej.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 432/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Radomsku po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...)z siedzibą w W. przeciwko K. Z. o zapłatę

1. zasądził od pozwanego K. Z. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 1.669,81 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 28 marca 2014 roku do dnia zapłaty;

2. zasądził od pozwanego K. Z. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 647,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

Stronę pozwaną oraz (...) S.A. w K. łączyła umowa bankowa na podstawie której bank oddał do dyspozycji pozwanego środki pieniężne w ustalonej umową wysokości, natomiast pozwany zobowiązał się do zwrotu udzielonej pożyczki wraz z odsetkami w ustalonych terminach spłaty. Po-zwany nie wywiązał się z przyjętego obowiązku i nie uregulował na rzecz banku płatności w ustalonym terminie. W związku z powyższym bank wykorzystał przy-sługujące mu uprawnienia do wypowiedzenia umowy. Wskutek wypowiedzenia umowy uległa ona rozwiązaniu, co w konsekwencji doprowadziło do powstania wymagalności całej kwoty niespłaconego przez pozwanego kapitału wraz z kwotą odsetek umownych stanowiących część odsetkową raty kapitałowe-odsetkowej za okres obowiązywania umowy oraz odsetek karnych za opóźnienie naliczonych od zadłużenia przeterminowanego.

W dniu 29 października 2013 roku (...) zawarł z (...)w W. urnowe przelewu wierzytelności cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z zawartej umowy przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym.

W ocenie Sądu strona powodowa, na której ciąży obowiązek udowodnienia faktów, z których wywodzi skutki prawne w niniejszej sprawie ten obowiązek spełniła. Przedstawiła pierwotna umowę o kredyt, wypowiedzenie umowy kredytu oraz umowę przelewu wierzytelności. Pozwany poza gołosłownym zarzutem, że nie podpisywał umowy o kredyt nie przedstawił żadnych dowodów, z których mogłoby wynikać, iż nie jest zobowiązany do spłaty zadłużenia. W trakcie postępowania pozwany nie zgłaszał wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego grafologa w celu ustalenia autentyczności jego podpisu na umowie kredytowej.

W tej sytuacji Sąd stanął na stanowisku, iż powództwo jest w pełni uzasadnione i dlatego orzekł jak w sentencji wyroku.

Orzekając o kosztach procesu zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wynikającą z treści art. 98 § 1 k.p.c. Sąd zasądził na rzecz pozwanej zwrot kosztów procesu w kwocie 647,00 złotych, na którą składa się kwota 600,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwota 30,00 złotych uiszczonej opłaty sądowej i 17.00 złotych opłaty od pełnomocnictwa.

Apelacje od powyższego wyroku wniósł pozwany zarzucając mu niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych mających wpływ na treść wyroku . a mianowicie pominięcie dowodu z opinii biegłego grafologa . rozpoznanie sprawy bez udziału na ostatniej rozprawie pozwanego i uniemożliwienie złożenia wniosków dowodowych oraz wyjaśnień mimo złożonego wniosku o odroczenie rozprawy w dniu 19.03.2015 r.

Wskazując na powyższe , wnosił o uchylenie powyższego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Radomsku ewentualnie zmianę wyroku i oddalenie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniesiona przez pozwanego apelacja jest uzasadniona skutkując zmianą zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa.

Kluczowy zarzut w niej zawarty dotyczy przedawnienia dochodzonego roszczenia. Jest on skuteczny.

Z prawidłowych ustaleń Sądu wynika, że roszczenie wywiedzione jest z umowy o kredyt ( por. umowa k. 25-26). Jego treść wskazuje, że czynność tę sporządzono kilkanaście lat temu. Niekwestyjnym jest również, że w wyniku powstałego zadłużenia poprzednik prawny powoda wystawił bankowy tytuł egzekucyjny. Do akt sprawy nie załączono odpisu postanowienia Sądu o nadanie bankowemu tytułowi klauzuli wykonalności.

Podczas rozprawy apelacyjnej pozwany oświadczył, że nie toczyło się z jego udziałem postępowanie klauzulowe. Podał także, że nie została wobec niego prowadzona egzekucja dotycząca świadczeń objętych pozwem.

W zaistniałej sytuacji - przy braku jakiegokolwiek stanowiska powoda w tym zakresie - należało przyjąć, że postępowanie banku - wierzyciela zakończyło się na etapie wydania bankowego tytułu egzekucyjnego. Powyższe sprawia, że nie doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia.

Zgodnie z treścią art. 123 § 1 kc bieg terminu przedawnienia przerywa się min. przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczenia danego rodzaju. Omawiany przypadek nie nastąpił w niniejszej sprawie. Jak podniesiono wyżej bankowy tytuł egzekucyjny nie został opatrzony klauzulą wykonalności. Samo wystawienie tego tytułu w myśl powołanego przepisu nie jest wystarczający i nie prowadzi do przerwania biegu przedawnienia.

Dochodzone pozwem roszczenie uległo przedawnieniu z upływem lat 3, tj. dużo wcześniej zanim zostało wszczęte niniejsze postępowanie.

Z tych przyczyn należało uznać, że podniesiony skutecznie zarzut przedawnienia stanowi przeszkodę do uwzględnienia powództwa. Intyferentną dla rozstrzygnięcia jest więc kwestia sfałszowania podpisu pożyczkobiorcy na umowie kredytowej.

W konsekwencji nie wymaga bliższego omówienia zarzut dotyczący niedopuszczenia przez Sąd Rejonowy dowodu z opinii biegłego grafologa.

Z tych więc przyczyn i na podstawie art. 386 § 1 kpc należało orzec jak w sentencji.

Na oryginale właściwe podpisy