Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. T. (T.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania J. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23 czerwca 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110a ustawy z dnia

17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od dnia 9 października 2015r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1481/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.06.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. T. (T.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie przekroczył 250%.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia 24.11.1993r. jest uprawniony do emerytury górniczej, którą pobierał od 1.01.1994r.

Podstawa wymiaru emerytury została ustalona z lat 1982-1985 .Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 391,30 % i został ograniczony do 250%.

Ubezpieczony po przyznaniu prawa do emerytury górniczej pozostawał w zatrudnieniu do 31.12.1993r., jego emerytura była kilkakrotnie przeliczana.

W dniu 9.10.2015r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 05.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z najkorzystniejszych 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia wyniósł 246,36 %.

Za okres od 1.01.1990 do 24.11.1991r., od 14.12.1991r. do 31.12.1991r. ZUS przyjął minimalną podstawę wymiaru składek.

(dowód: akta rentowe)

Ubezpieczony pracował w (...) w J. od 9.03.1968r. do 31.12.1993r.

W 1969r ubezpieczony został nadgórnikiem, potem awansował zajmując kolejne stanowiska: sztygara zmianowego, sztygara oddziałowego, nadsztygara, kierownika robót górniczych pod ziemią, nadsztygara do spraw bhp pod ziemią.

Wynagrodzenie ubezpieczonego składało się z wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia z Karty Górnika, deputatu węglowego (ubezpieczony związek małżeński zawarł 6.08.1967r), dodatku nocnego, dodatku za pracę w niedzielę święta, dodatku za pracę w warunkach niebezpiecznych, premii.

Za lata 1977-1993 zachowały się kartoteki zarobkowe.

Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z 20 najkorzystniejszych lat, tj. z lat 1971, 1974-1975, 1977-1993 z uwzględnieniem podstawy wymiaru przypadającej w części po przyznaniu świadczenia tj. 1993r, przy odtworzeniu zarobków ubezpieczonego z okresu jego pracy w (...) w J. oraz przy uwzględnieniu zarobków pracownika porównawczego A. W. w okresie zatrudnienia ubezpieczonego w K., w oparciu o dane zawarte w aktach rentowych, aktach osobowych, kartach wynagrodzeń, kartach zasiłkowych i innej dokumentacji płacowej z uwzględnieniem obowiązujących w tym okresie uregulowań płacowych obowiązujących w (...) w J., z pominięciem premii i wynagrodzenia za pracę w dni wolne, wynosi 311,08%, a więc jest wyższy niż 250%.

(dowód: opinia biegłego z zakresu rent uzupełniających i świadczeń emerytalno-rentowych Z. G., k. 38-82 akt, akta rentowe i osobowe ubezpieczonego, jego karty wynagrodzeń, karty zasiłkowe, akta rentowe A. W., zeznania ubezpieczonego, k.32 akt )

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2015r., poz. 748 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej, gdyż ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru znacznie przekracza 250%.

Powyższe wynika jednoznacznie z opinii powołanego biegłego z zakresu rent uzupełniających i świadczeń emerytalno-rentowych, który na podstawie całości posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za lata 1968-1993, a następnie obliczył najkorzystniejszy wwpw z uwzględnieniem zarobków osiągniętych w części po przyznaniu emerytury.

Obliczony przez biegłego, przy uwzględnieniu tylko stałych składników wynagrodzenia ubezpieczonego, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 311,08 % okazał się być wyższy od 250% i może stanowić podstawę przeliczenia świadczenia na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej od dnia złożenia wniosku w tym zakresie, tj. od 9.10.2015r.

Organ rentowy nie zakwestionował opinii biegłego sądowego w żadnym zakresie.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia