Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1771/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Olszowska

Protokolant:

Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. P. /P./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 12 sierpnia 2016 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. do ponownego obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego na zasadzie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach

z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych począwszy od daty złożenia wniosku,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 360,00zł (trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1771/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z 12.08.2016r. organ rentowy, na podstawie art. 110a ustawy z 17.12.1998r., odmówił ubezpieczonemu J. P. ponownego ustalenia wysokości emerytury zgodnie z wnioskiem z 21.08.2015r. ponieważ wyliczony na zasadzie 110a ustawy emerytalnej wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest niższy niż 250%.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony domagał się zmiany decyzji i przeliczenia świadczenia, po ustaleniu zarobków z lat 1959 – 1964 przez biegłego sądowego oraz zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak
w zaskarżonej decyzji. Nadto podniósł, że prawomocną decyzją z dnia 18.07.2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury na zasadzie art. 110 i 110a, a po prawomocnej decyzji nie złożono żadnych nowych dokumentów ani nie zostały ujawnione nowe okoliczności istniejące przed wydaniem prawomocnej decyzji, mające wpływ na prawo do świadczenia.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony urodził się (...)

Jest uprawniony do emerytury górniczej od 21.07.1984r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru tej emerytury wyniósł 310,16% i został ograniczony do 250%.

Po przyznaniu prawa do emerytury ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu.

W dniu 28.07.2016r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 05.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Decyzją z 12.08.2016r. organ rentowy wydał decyzję odmowną, gdyż nowoustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest niższy niż 250% i wynosi 244,13%.

(dowód: akta organu rentowego)

Ubezpieczony w okresie od 1.05.1966r. do 2.03.1985r. zatrudniony był w Kopalni (...). Stosunek pracy został rozwiązany w związku z przejściem na emeryturę.

(dowód: akta osobowe i rentowe ubezpieczonego, zeznania ubezpieczonego).

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony przez organ rentowy z okresu 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu, tj. lat od 1965r. do 1982r. i od 1984r. do 1985r. z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek po przyznaniu emerytury górniczej wyniósł 244,13%.

(dowód: wyliczenia organu rentowego w aktach rentowych ubezpieczonego).

Z Rp-7 doręczonego przez (...) Grupę (...) przy piśmie z 17.03.2017r. wynika, że ubezpieczony w 1983r. osiągnął zarobek w wysokości 699.447zł

(dowód: pismo (...) Oddział KWK (...) k. 22-23).

Z uwzględnieniem zarobku ubezpieczonego za 1983r. w kwocie 699,447zł w.w.p.w. z 20 lat tj. lat 1965 – 1976, 1978 – 1985 wyniósł 262,17%.

(dowód: wyliczenia organu rentowego k. 32).

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonujący, spójny i logiczny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2016r., poz. 887 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15,
z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2.Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15,
z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.

Powyższe wynika jednoznacznie z wyliczeń organu rentowego, po analizie akt sądowych, akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego.

Wyliczeń organu rentowego ubezpieczony nie kwestionował.

Niewątpliwie na wysokość w.w.p.w emerytury i przekroczenia wysokości 250% miał wpływ zarobek ubezpieczonego za 1983r. – stosunek dochodu za ten rok do przeciętnego wynagrodzenia stanowi 402,68%.

Wysokość zarobku ubezpieczonego za 1983r. wynika jednak z oryginalnego Rp-7 wystawionego przez (...) Oddział KWK (...) i niewątpliwie może on stanowić dowód w przedmiotowej sprawie.

Podkreślić należy, iż Rp-7 za 1983r. został nadesłany na żądanie Sądu w przedmiotowej sprawie a zatem ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem prawomocnej decyzji z 18.07.2016r., które miały wpływ na prawo do świadczenia tj. w rozumieniu art. 114 ust. 1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 14 §2 k.p.c zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w wyroku.

Po myśli art. 98§1 i 3 k.p.c. w związku z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r., poz. 1804) Sąd orzekł o kosztach zastępstwa procesowego.

SSO Maria Olszowska