Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2015 roku w S.

sprawy z powództwa P. W.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 17 lipca 2014 roku, sygn. akt I C 1728/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie I. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda P. W. kwotę 324,72 zł (trzysta dwadzieścia cztery złote siedemdziesiąt dwa grosze) i w pozostałym zakresie powództwo oddala;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda P. W. kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn.akt II Ca 1073/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2014r. SR Szczecin- Centrum w Szczecinie:

1. oddalił powództwo P. W. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. co do kwoty 2218,68 zł ,

2. umorzył postepowanie w zakresie kwoty 3 156,56 zł,

3. zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu.

Sąd Rejonowy oparł swoje rozstrzygnięcie o następujące ustalenia faktycznych:

W dniu 27 lipca 2011r. został uszkodzony samochód H. należący do E. K.. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC w pozwanej spółce. Naprawa samochodu została przeprowadzona u powoda, który został upoważniony do odbioru odszkodowania za naprawę samochodu i wynajem samochodu zastępczego. Kwota za naprawę samochodu wyniosła 3932,78 zł brutto, a za wynajem przez okres 7 dni 1722 zł brutto. Pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 3608,06 zł. oraz zwrócił koszty najmu pojazdu zastępczego w kwocie 553,50 zł.

W dniu 4 kwietnia 2011r. został uszkodzony samochód S. (...) należący do (...) sp. z o.o. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC w pozwanej spółce. Naprawa samochodu została przeprowadzona u powoda. Kwota za naprawę samochodu wyniosła 1298,68 zł brutto. Pozwany przyznał odszkodowanie w ostatecznej kwocie 930,34 zł.

W dniu 10 grudnia 2010r. został uszkodzony samochód F. (...) należący do (...) sp. z o.o. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC w pozwanej spółce. Naprawa samochodu została przeprowadzona u powoda. Kwota za naprawę samochodu wyniosła 1776,60 zł brutto. Pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 1223,89 zł.

W dniu 3 stycznia 2011r. został uszkodzony samochód S. (...) o nr rej. (...) należący do (...) sp. z o.o. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC w pozwanej spółce. Naprawa samochodu została przeprowadzona u powoda. Kwota za naprawę samochodu wyniosła 3716,63 zł brutto. Pozwany przyznał odszkodowanie w ostatecznej kwocie 2844,15 zł.

W wykonanych naprawach- prócz naprawy samochodu marki F. (...) powód przyjmował stawki za prace blacharsko-mechaniczne 150 zł – 1RBG, za prace lakiernicze 160 za 1RBG. W przypadku samochodu F. (...) stawka za prace blacharsko- mechaniczne wyniosła 160 zł za 1RBG, za prace lakiernicze 170 zł za 1RBG.

Średnia stawka za roboczogodzinę naprawy blacharskiej w 2011r. w nieautoryzowanych warsztatach wynosiła 109 zł netto, a za naprawy lakiernicze 122 zł. W grudniu 2010r. stawki te wyniosły odpowiednio 108 zł netto i 115 zł netto, kwietniu i lipcu 2011r. wynosiły 115 zł netto i 125 zł netto, w sierpniu 2011r. wynosiły 118 zł netto i 130 zł netto. Obecnie stawki te wynoszą 120 zł za usługi blacharskie i 170 zł za usługi lakiernicze.

Czas konieczny i niezbędny do naprawy samochodu H. wyniósł dwa dni robocze, uznany przez pozwanego czas był dłuższy i wyniósł 3 dni.

Sąd Rejonowy uznał, iż roszczenie okazało się nieuzasadnione.

Roszczenie powoda było oparte o treści art.363par.1 kc i art.822par.1 kc oraz art.509par.1 i 2 kc, albowiem powód na mocy umowy cesji wstąpił w uprawnienia poszkodowanych do żądania od ubezpieczyciela sprawcy szkody wypłaty odpowiedniej sumy tytułem odszkodowania, przy czym legitymacja bierna pozwanego wynikała z treści art.19 ust. 1 z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

W sprawie sporna była wysokość szkody w zakresie stawek za roboczogodziny prac blacharsko-mechanicznych i lakierniczych. W tym celu przeprowadzono dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej L. C. , która była przeprowadzona w sposób rzetelny, zgodnie z postanowieniem Sądu. Przyjmując stawki średnie wskazane przez biegłego Sąd I instancji wyliczył, iż:

- naprawa samochodu H. powinna była wynieść 3577,06 zł, zaś pozwany zrefundował koszty naprawy w kwocie 3608,06 zł,

- naprawa samochodu S. (...) powinna była wynieść 901,84 zł, zaś pozwany zrefundował koszty naprawy w kwocie 930,34 zł,

-naprawa samochodu F. (...) powinna była wynieść 1160,89 zł, zaś pozwany zrefundował koszty naprawy w kwocie 1223,89 zł,

- naprawa samochodu S. (...) o nr rej.(...) powinna była wynieść 2773,15 zł, zaś pozwany zrefundował koszty naprawy w kwocie 2844,15 zł,

Co oznaczało, że w przypadku tych pojazdów powód otrzymał świadczenie przewyższające wartość kosztów naprawy przy zastosowaniu średnich cen rynkowych, dlatego powództwo podlegało oddaleniu.

Odnosząc się do wynajęcia pojazdu zastępczego w związku z uszkodzeniem samochodu H. biegły wskazał, iż czas niezbędnej i koniecznej naprawy wyniósł dwa dni, co przy przyjęciu stawki wskazywanej przez powoda dawało kwotę 429 brutto, zaś pozwany wypłacił z tego tytułu 553,50 brutto, a wiec również w tym przypadku brak było podstaw do zasądzenia jakichkolwiek kwot na rzecz powoda.

Odnośnie kwoty 3156,56 zł z uwagi na cofnięcie pozwu przez rozpoczęciem rozprawy na podstawie art.355par.1 i 2 kpc postępowanie w tym zakresie umorzono.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98par.1 i 3 kpc.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł powód co do punktu 1 w zakresie kwoty 324,72 zł i wniósł o zmianę wyroku poprzez zasądzenie tej kwoty od pozwanej,bądź uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Powód zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

- naruszenie art. 361par.1 i 2 kc poprzez przyjęcia jakoby ekonomicznie uzasadnionym kosztem naprawy był koszt wyliczony w oparciu o średnią cenę RBG z uchybieniem w tym zakresie zasadzie pełnego odszkodowania

- przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów:

poprzez pominiecie dowodu z zeznań świadka E. K. oraz powoda na okoliczność uzgodnienia stawki RBG na poziomie 150/160 zł , która jest jedyną miarodajna celem ustalenia kosztów naprawy,

poprzez pominięcie oświadczeń lokalnych warsztatów nieautoryzowanych w zakresie stosowanych stawek,

poprzez przyjęcie, iż opinie biegłego w niniejszej sprawie pozwoliły na ustalenie stawki średniej przydatnej do rozstrzygnięcia sprawy w zakresie szkody poniesionej przez E. J.-K., gdyż przyjęta przez biegłego stawka uwzględniała również zaniżone ceny przy naprawach flot oraz w rozliczeniach z ubezpieczycielami, nie zaś stawkę średnią dla klienta indywidulanego.

Naruszenie art. 207par.6 kpc poprzez oddalenie wniosku powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia ceny średniej RBG stosowanej na rynku lokalnym dla klienta indywidualnego.

- przekroczenie dwutygodniowego terminu przy odroczenia ogłoszenia wyroku.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji podnosząc, iż biegły obliczył stawki średnie na rynku i właściwie zostały one przyjęte przez Sąd orzekający w sprawie, zaś cen powoda nie można zaliczyć do kosztów ekonomicznie uzasadnionych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja powoda okazała się zasadna.

Podniesienia wymaga, iż Sąd Rejonowy w uzasadnieniu swojego orzeczenia podniósł, iż w prawie odszkodowawczym obowiązuje zasada pełnego odszkodowania, która obejmuje wszelkie szkody, a więc poniesione straty i utracone korzyści możliwe do osiągnięcia gdyby szkody nie było. W przypadku naprawy samochodu odszkodowanie obejmuje kwotę pieniężną konieczną do opłacenia jego naprawy lub przywrócenia stanu sprzed wypadku.

W niniejszej nie było sporne, iż E. K. naprawiła swój samochód marki H. w warsztacie powoda za stawki wynoszące: za usługi blacharskie 150 zł za godzinę, a za usługi lakierniczce 160 zł godzinę. Pozwany wskazywał, iż mając na uwadze realia rynkowe stawki te należało uznać za zbyt wysokie. Z uwagi na zarzuty pozwanego Sąd pierwszej instancji przeprowadził dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, który oszacował stawki za roboczogodzinę na kwotę 118 zł za usługi blacharskie i 150 zł za usługi lakiernicze, zauważyć jednak należy, iż biegły przyjął do wyliczenia stawek zarówno stawki stosowane z rozliczeniach z ubezpieczycielami, jak i z klientami indywidualnymi. Biegły na rozprawie w dniu 1 lipca 2014r. wskazał, że stawka dla klienta indywidualnego jest wyższa niż stawka flotowa. W tej sytuacji uznać należało, iż przyjęcie przez powoda stawki o 20% większej niż stawka wyliczona przez biegłego, który uwzględniał jako podstawy wyliczeń również stawki stosowane w rozliczeniach z ubezpieczycielami, nie uzasadniało oddalenia żądania powoda odnośnie zwrotu w pełnej wysokości kosztów naprawy samochodu należącego do E. K., skoro zasadą jest otrzymanie pełnego odszkodowania, zaś stawki uzgodnione przez powoda i E. K. nie można była przyjąć jako zbyt wysokiej.

Odnosząc się do zarzutu przekroczenia terminu do odroczenia ogłoszenia wyroku stwierdzić należy, iż nie stwierdzono, aby miało to wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 386§1 kpc zmieniono zaskarżony wyrok poprzez zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego kwoty 324,72 zł stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą otrzymanego odszkodowania związanego z samochodem H., a faktycznie poniesionymi kosztami naprawy.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego oparto na podstawie art.98 kpc, na koszty te zaś składała się opłata od apelacji w kwocie 30 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 60 zł. .