Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko Z. P. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  uchyla wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 1 lutego 2017 roku ;

II.  podwyższa z dniem 1 lutego 2017 roku alimenty ustalone uprzednio ugoda zawartą przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie dnia 26 czerwca 2014 roku sygnatura akt III Rc 105/14 od pozwanego Z. P. (1) na rzecz powódki A. P. z kwoty 150 (sto pięćdziesiąt ) złotych miesięcznie do kwoty 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie płatne do dnia 10 – tego każdego miesiąca z góry z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie płatności którejkolwiek z rat;

III.  wyrokowi z pkt II nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

V.  odstępuje od obciążania pozwanego Z. P. (1) zwrotem kosztów procesu;

VI.  przyznaje adwokatowi M. K. wynagrodzenie za pełnienie obowiązków adwokata z urzędu w kwocie 600 (sześćset) złotych powiększonej o stawkę podatku VAT, którą przejmuje na rachunek Skarby Państwa i nakazuje wypłacić ją ze środków Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Pruszkowie

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2016 r. A. P. wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o podwyższenie alimentów od Z. P. (1) do kwoty 400 zł miesięcznie wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu podał m.in., że jest osobą samotną, rozwiedzioną i ciężko chorą na (...). Został orzeczony rozwód z winy męża. Jest rencistką (...)grupy i nie nadaje się do pracy i samodzielnej egzystencji (k. 3). W uzupełnieniu pozwu w piśmie z dnia 29 czerwca 2016 r. wskazała, że alimenty zostały zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie w sprawie III RC 105/14 w kwocie 150 zł miesięcznie. Podała także, że ma rentę inwalidzką w wysokości 935 zł (k. 6).

Na skutek wniosku powódki, Sąd postanowieniem z dnia 5 października 2016 r. ustanowił dla niej adwokata z urzędu i zwrócił się o jego wyznaczenie do ORA w W., która wyznaczyła pełnomocnikiem Adwokat M. K. (k. 17, k. 27).

Pełnomocnik powódki w piśmie z dnia 27 grudnia 2016 r. podał m.in., że stan zdrowia powódki stale się pogarsza, cierpi ona m.in. na (...) oraz z uwagi na utratę (...)nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji, konieczna jest jej codzienna pomoc osób trzecich nawet w zwykłych sprawach życia codziennego. W związku z tym, że powódka nie może liczyć na pomoc członków rodziny zmuszona jest do korzystania w codziennym życiu z odpłatnej pomocy innych osób. Z uwagi na postępujące choroby powódki, konieczna jest rehabilitacja, na którą jej nie stać. Dodatkowo z powodu choroby (...) zmuszona jest do stosowania odpowiedniej diety, która znacząco zwiększa jej koszty utrzymania. Ponadto jak wynika z akt sprawy o alimenty, pozwany spłacił już zaciągnięty w banku kredyt, którego miesięczna rata wynosiła ponad 700 zł. Wobec powyższego niewątpliwe jest, że także po stronie pozwanego zaszła taka zmiana okoliczności, która uzasadnia podwyższenia alimentów na rzecz powódki (k. 35-36).

Sąd Rejonowy w Pruszkowie wyrokiem zaocznym z dnia 1 lutego 2017 r. w sprawie III RC 260/16 podwyższył z dniem 1 lutego 2017 roku alimenty ustalone uprzednio ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie dnia 26 czerwca 2014 roku sygnatura akt III RC 105/14 od pozwanego Z. P. (1) na rzecz powódki A. P. z kwoty 150 zł miesięcznie do kwoty 300 zł miesięcznie i oddalił powództwo w pozostałym zakresie (k. 43). Od powyższego pozwany Z. P. (2) skutecznie wniósł sprzeciw od wyroku zaocznego (k. 53-55). W swoim piśmie procesowym wniósł o oddalenie powództwa i zwolnienie go z kosztów sądowych w całości. Dodatkowo wyraził gotowość do ugodowego załatwienia sprawy. Uzasadniając wskazał, iż pracuje w firmie (...)ze średnim wynagrodzeniem 1500 zł i wykonuje zlecenia. Podał, że mieszka w baraku sprzed 100 lat, który wymaga ciągłej modernizacji. Spłaca kredyt zaciągnięty na remont mieszkania – rata 950 zł. W obecnym roku musi przeprowadzić remont dachu, gdyż zalewa mu mieszkanie, a remont ten odkłada z uwagi na brak środków. Wskazał, iż leczy się w (...)oraz, że potrzebuje pomocy osób trzecich.

A. P. w toku procesu do chwili zamknięcia rozprawy popierała powództwo, a w przypadku uchylenia wyroku zaocznego o uwzględnienie powództwa w całości, zaś pozwany wnosił o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa w całości. (k. 137, protokół - płyta CD k. 139, k. 208-209, protokół – płyta CD k. 210).

Pełnomocnik powódki na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2017 r. wskazała datę początkową żądania podwyższenia alimentów na dzień 1 lipca 2014 r. (k.137, protokół – płyta CD k.139, 00:04:27)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. i Z. P. (1) byli małżeństwem. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XXVI C 757/05 orzekł rozwód związku małżeńskiego stron z wyłącznej winy pozwanego. Ze związku mają dwoje dorosłych dzieci córkę M. P. i syna K. P..

Alimenty na rzecz A. P. od pozwanego Z. P. (1) zostały ustalone ostatni raz w wysokości 150 zł miesięcznie ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie w dniu 26 czerwca 2014 r. w sprawie III RC 105/14 o obniżenie alimentów, płatne do dnia 10 – tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat począwszy od dnia 1 lipca 2014 r. Wcześniej zostały zasądzone w kwocie 300 zł wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 24 stycznia 2008 r. w sprawie III RC 352/05.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej A. P. miała 47 lat, zamieszkiwała sama w P. w mieszkaniu o pow. około 15 m.kw., stanowiącym jej własność. Miała zasądzone alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie. Otrzymywała rentę w kwocie 920 zł netto, miała orzeczenie o niepełnosprawności. Opłacała czynsz w kwocie około 200 zł, światło 30-50 zł miesięcznie. Ponosiła także opłaty za gaz. Na lekarstwa przeznaczała 200 zł. Była na ścisłej diecie.

Obecnie A. P. ma 51 lat, w dalszym ciągu zamieszkuje sama w P. w tym samym mieszkaniu o pow. 17 m.kw. i nadal jest właścicielem mieszkania w J., które składa się z pokoju o pow. 18 m.kw. i kuchni o pow. 18 m.kw., do którego przynależy także piwnica o pow. 9 m.kw. W tym mieszkaniu mieszka syn, z którym nie ma dobrych relacji. Nie otrzymuje pieniędzy od syna za zajmowane mieszkanie. Płaci za mieszkanie w J. podatek w wysokości 300 zł. Oświadczyła, że nie jest w stanie sama się utrzymać ze środków, które posiada. Nadal otrzymuje rentę z uwagi na swoją niepełnosprawność w wysokości blisko 1000 zł. Ponosi opłaty za czynsz w kwocie około 200 zł, za prąd płaci 35 zł, za gaz podobnie. Ponosi wydatki na lekarstwa około 300 zł miesięczni, na jedzenie około 700 zł, a na środki czystości 100 zł. Także obecnie jest na diecie z powodu (...), musi jeść chude rzeczy. Mieszkanie jest ogrzewane z sieci, dwa razy w roku miała dopłatę około 50 zł. Stara się żeby nie robić długów. Nie ma zaległości w opłatach zamieszkanie. Od 2014 r. sytuacja uległa pogorszeniu, ponieważ (...)jej się pogorszył, wielu rzeczy (...). Jak robi zakupy w sklepie, to jest oszukiwana, bo nie widzi ile co kosztuje. Pomaga jej sąsiad w robieniu zakupów, w sprzątaniu, był z nią także wcześniej w Sądzie, podwoził ją na rozprawę. Płaci mu za pomoc 200 zł miesięcznie. Nie mieszkają razem i nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Kupuje środki czystości i leki. Choruje na (...), ma chory (...)i wymaga rehabilitacji, ale nie ma na nią środków. W 2011 roku przebyła operację (...). Wizyty u lekarza są bezpłatne. Czasami brakuje jej pieniędzy, pożycza wtedy od sąsiada. Kupiła wkładki ortopedyczne za 150 zł. Czasami musi kupić ubranie, na co przeznacza 50-100 zł. Posiada rachunek bankowy, na który wpływają środki z tytułu renty oraz alimenty. Posiada oszczędności w kwocie 5000 zł, które pozostały jej po sprzedaży działki w 2008 bądź w 2010 roku. Innych oszczędności nie posiada. W ostatnim okresie, na przestrzeni tej sprawy nie uzyskała stałej pomocy z opieki społecznej. Wcześniej przychodziła opiekunka, której płaciła 20 zł. W MOPS powiedziano jej, że nikt do niej nie będzie przychodził, ponieważ opiekunki chodzą do osób leżących.

W dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej Z. P. (1) miał 53 lata, zamieszkiwał sam w miejscowości S.. Obecnie Z. P. (1) ma 55 lat, mieszka w tym samym mieszkaniu. Od (...)roku pracuje w ochronie na podstawie umowy zlecenia, która jest co miesiąc odnawiana. Pracuje w dwóch firmach. Ma 10 dyżurów w trybie 24 godzinnym, ale także dorabia jeszcze, gdyż zbiera na operację dla córki. Otrzymuje 60 zł za 12 godzin pracy, co daje łącznie w skali miesiąca do 2800 zł netto razem z godzinami nadliczbowymi. W 2014 roku uzyskiwał dochód w kwocie 1320 zł, uzyskiwał 5 zł za godzinę pracy. Ponosi wydatki na dom, w tym węgiel 3000 zł na rok, oświetlenie 200 zł za 2 miesiące, woda 50-100 zł. Musi zlikwidować szambo i przyłączyć się do kanalizacji, co pociągnie za sobą koszt 2000 zł. Za ścieki płaci 50-60 zł miesięcznie. Zrobił ostatnio remont dachu, na co wydał 600 zł. Musi wymienić okna. Pomaga finansowo synowi, który uczy się zaocznie i dorabia sobie pracując na umowę zlecenie przez agencję pracy tymczasowej. Na żywność wydaje 1000 zł (z obiadów korzysta też jego dorosły syn). Jest (...), leczy się u (...). W ostatnim okresie zapłacił około 300 zł za badanie żył. Jak jest chory to wykupuje leki. Jest właścicielem nieruchomości w S., na której obecnie zamieszkuje. Innych nieruchomości nie posiada. Na moment zamknięcia rozprawy nie posiadał już zobowiązań kredytowych. Brał pożyczkę na remont mieszkania w S., wymienił podłogi i glazurę, ale zabrakło pieniędzy na dach i okna. Płaci regularnie alimenty w wysokości 150 zł na rzecz A. P.. Córka przekazywała kwotę alimentów ze swojego konta, którą później jej zwracał, a od kwietnia płaci sam.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:

historię rachunku k. 60-66, zdjęcia k. 67-68, oświadczenie k. 98, potwierdzenie wpłaty k. 99, wniosek egzekucyjny k. 100, dowody wpłat k. 101-102, faktury Vat k. 106117, potwierdzenie wpłat k. 118, wypis z treści orzeczenia lekarskiego k. 119, faktura Vat k. 120, polecenie przelewu k. 121-122, faktura Vat k. 123, polecenie przelewu k. 124, faktura Vat k. 125, zaświadczenie k. 126, historia choroby k. 128-130, faktura Vat k. 131, pokwitowanie k. 132, rachunek k. 133, faktura Vat k. 134, pismo k. 135, Pit – 37 k. 143-152, karta wpisu k. 153,faktura Vat k. 154, pismo banku k. 155m skierowanie k. 156, Pit – 37 k. 157-158, zaświadczenia k. 159-162, faktura Vat k. 170-173, zdjęcie k. 177, wyciąg z rachunku bankowego k. 178-190, faktura Vat k. 191-203, potwierdzenie wpłat k. 203, potwierdzenie zakupu k. 204-205, faktura Vat k. 207, przesłuchanie powódki A. P., (k. 41v, protokół płyta CD k. 42, k. 208v, protokół płyta CD k. 210), przesłuchanie pozwanego Z. P. (1) (k. 208v-209, protokół płyta CD k. 210).

Sąd posiłkował się w ustaleniach dokonanymi z aktach sprawy o obniżenie alimentów o sygn. akt III RC 105/14 toczącej się uprzednio przed Sądem Rejonowy w Pruszkowie.

Sąd pominął wniosek o zwrócenie się do prokuratury o dołączenie akt, bowiem w ocenie Sądu jest on nieprzydatny do przedmiotu tego postępowania. Chodzi o ustalenie aktualnej sytuacji i zmiany sytuacji od poprzedniego orzekania w przedmiocie alimentów, a nie ustalenie okoliczności sprzed około 4 lat, czyli jeszcze sprzed okresu kiedy alimenty zostały ustalone ugodą.

Sąd pominął wniosek dowodowy o zwrócenie się do MOPS, albowiem okoliczności w zakresie korzystania z pomocy społecznej Sąd badał w ramach przesłuchania powódki.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Na podstawie art. 347 kpc po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Stosownie do treści art. 60 § 2 kro jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Z uwagi na fakt, iż zobowiązania alimentacyjne z reguły utrzymują się przez dłuższy czas, czemu nieodłącznie towarzyszą zmiany okoliczności kształtujących zakres świadczeń alimentacyjnych, ustawodawca przewidział w art. 138 kro możliwość dokonania odpowiednich zmian w zakresie wysokości tych świadczeń. Zgodnie zatem z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przepis ten pozwala, w razie zmiany zarobkowych lub majątkowych możliwości zobowiązanego lub uprawnionego do alimentacji, na zmianę orzeczenia lub umowy ustalającej wysokość alimentów. Przepis art. 135 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Należy wskazać, że ustawodawca nie definiuje pojęcia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Tym niemniej zgodnie z utrwalonymi poglądami judykatury potrzeby te należy rozumieć szeroko. Są to nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale również takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, statusowi społecznemu i wykształceniu. Do potrzeb tych zalicza się zarówno potrzeby materialne, jak i niematerialne, przy czym należy je zawsze oceniać w zależności od kontekstu i okoliczności danej sprawy. Przesłanką limitującą wysokość świadczeń alimentacyjnych są okoliczności leżące po stronie zobowiązanego, a zatem jego możliwości majątkowe i zarobkowe. Przez możliwości należy rozumieć nie tylko aktualnie uzyskiwany dochód, ale rzeczywiste możliwości zarobkowe. Należy zatem ocenić zdolność zobowiązanego do zarobkowania, a w zakres jego możliwości należy zaliczyć także i te, które nie są przez niego wykorzystywane, choć obiektywnie istnieją. W poczet możliwości zarobkowych zalicza się nie tylko dochody z jego pracy zarobkowej wykonywanej, bądź możliwej do wykonywania, czy też ekwiwalenty wynagrodzenia za pracę, jakim jest świadczenie emerytalne, ale też możliwe do uzyskania zasiłki i inne formy pomocowe. Możliwości majątkowe rozumie się także szeroko, nie tylko jako dochód aktualnie z majątku uzyskiwany, ale także jako rzeczywiste możliwości, a zatem także dochody, które zobowiązany może i powinien uzyskiwać przy prowadzeniu swoich spraw majątkowych z należytą starannością.

Dla oceny zasadności żądania podwyższenia obowiązku alimentacyjnego należało zatem ustalić, czy od wydania ostatniego orzeczenia nastąpiła taka zmiana stosunków, która uprawniałaby do uwzględnienia roszczenia. Wysokość alimentów od pozwanego Z. P. (1) na rzecz A. P. została ostatnio ustalona w wysokości 150 zł miesięcznie ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie w dniu 26 czerwca 2014 r. w sprawie III RC 105/14.

W okresie będącym przedmiotem zainteresowania poprzednio istniejące potrzeby powódki pozostały na podobnym poziomie. Powódka w dalszym ciągu zamieszkuje w tym samym mieszkaniu, ponosząc opłaty za czynsz na podobnym poziomie i nadal jest właścicielką także mieszkania w J., w którym mieszka jej syn. W dalszym ciągu otrzymuje rentę w kwocie zbliżonej do 1000 zł.

Powódka uzasadniała powództwo o podwyższenie alimentów zmianą okoliczności związanych z pogorszeniem się jej stanu zdrowia. Wskazała, że choruje na (...), ma problemy z (...)oraz pogorszył jej się (...), co pociąga za sobą konieczność korzystania z odpłatnej pomocy osoby obcej - sąsiada w codziennych obowiązkach.

Odnośnie sytuacji A. P. należy wskazać, iż zdaniem Sądu, uzyskiwane w chwili obecnej środki pieniężne przez powódkę są niewystarczające do pokrycia wszystkich jej potrzeb w szerszym zakresie, a zatem wykraczających poza potrzeby podstawowe.

Potrzeby powódki od czasu poprzedniej sprawy alimentacyjnej wzrosły. Zostało to spowodowane pogorszeniem się jej stanu zdrowia, w szczególności (...). Powódka bardzo słabo (...). (...). Powódka od około trzech lat korzysta z pomocy sąsiada w wykonywaniu niektórych sytuacji dnia codziennego, w szczególności w zakupach. Pomoc ta ma charakter odpłatny. Potrzeba ta powstała po zakończeniu poprzedniej sprawy alimentacyjnej stron. Powódka pierwotnie nie potrafiła wskazać jaką konkretną kwotę potrzebuje na ten cel, wskazała, iż płaci za pomoc 200 – 300 zł, a następnie, iż nie zawsze pomoc jest odpłatna. Później zaś wskazała, iż płaci sąsiadowi 100 - 300 zł, a na ostatniej rozprawie, że 200 zł miesięcznie, a pomoc uzyskuje około raz w tygodniu. Powódka nie przedstawiła żadnych dowodów na okoliczność opłacania pomocy osób trzecich. Sąd, w takiej sytuacji, przyjął za adekwatną uśrednioną kwotę 150 zł jaką powódka winna płacić za pomoc sąsiadowi.

Z uwagi na rozszerzony obowiązek alimentacyjny, w ocenie Sądu potrzeby powódki powinny być gwarantowane także w szerszym zakresie przez pozwanego. Także w zakresie pomocy osób trzecich. W związku z tym Sąd w znacznej części uwzględnił powództwo podwyższając alimenty do kwoty 350 zł, a zatem do kwoty nieco wyższej od kwoty pierwotnie ustalonych alimentów wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 24 stycznia 2008 r. w sprawie III RC 352/05. Sąd podwyższył alimenty o 200 zł, z uwagi na przyjętą kwotę potrzebną do opłacenia pomocy sąsiada w codziennych sprawach, jak również pogorszenie stanu zdrowia, potrzebę odbycia rehabilitacji, a co za tym idzie pokrycia jej kosztów, czy ewentualnego dojazdu. W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone, albowiem nie zostało w tym postępowaniu wykazane, iż potrzeby powódki wzrosły w szerszym zakresie. Sąd uwzględnił w zakresie kosztów wskazanych przez powódkę poszczególne wydatki uznając je za uzasadnione. Faktem jest, iż powódka ponosi niewielkie koszty mieszkaniowe oraz pozostałych wydatków na leki, jedzenie czy odzież, to niewątpliwie kwota 1150 zł, którą powódka dotychczas dysponowała nie jest kwotą pozwalającą jej na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Tym bardziej, iż powódka pokrywa część kosztów utrzymania nieruchomości w J. tj. uiszcza podatek w kwocie 300 zł. Nie mniej jednak zdaniem Sądu zachodzi obawa, że powódka, z uwagi na problemy ze (...), jest wykorzystywana przez obce osoby. To wymaga interwencji pomocy społecznej. Zdaniem Sądu, niezależnie od przedmiotu niniejszego postepowania, powódka powinna korzystać nieodpłatnie z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, do którego powinna zwrócić się z wnioskiem. Sąd zwrócił uwagę na istotną rzecz, a mianowicie podwiezienie powódki do Sądu w ramach pomocy przez osobę trzecią. Należy zauważyć, iż powódka mieszka obok siedziby Sądu Rejonowego w Pruszkowie, co nasuwa poważne wątpliwości czy nie jest oszukiwana.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu alimenty w podwyższonej wysokości 350 zł (wyższe o 200 zł) są w zaistniałej sytuacji adekwatne, biorąc pod uwagę fakt, iż dysponuje ona oszczędnościami w wysokości kilku tysięcy złotych, a zatem pozostałe wydatki może pokrywać na bieżąco z pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym. Przy czym nie umknęło uwadze Sądu, iż powódka jest właścicielem nieruchomości w J., jak również, że nie zalega z opłatami za mieszkanie, nie ma także zobowiązań kredytowych, jak również nie ma żadnych zobowiązań wobec osób trzecich. Powódka ma również znacznie wyższe świadczenia rentowe niż uprzednio.

W zakresie możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, w szczególności w zakresie zmiany sytuacji w tym przedmiocie, w niniejszym postępowaniu zostało ustalone, iż pozwany od kilku lat pracuje jako pracownik (...)i z tego tytułu uzyskuje znaczny dochód, ponad dwa razy większy, niż uprzednio. Dochód netto pozwanego jest znacznie wyższy niż powódki, a ponadto pozwany nie posiada już żadnych zobowiązań kredytowych, albowiem w (...) roku spłacił uprzednio zaciągniętą pożyczkę. Należy jednak zwrócić uwagę, iż pozwany wykonuje pracę na umowy zlecenia ponawiane w każdym miesiącu, ale istotne z dwoma podmiotami zlecającymi. W ten sposób, by osiągnąć przedstawiane zarobki pozwany w praktyce pracuje na dwa etaty, co przy jego wieku i stanie zdrowia nie może być traktowane jako norma. Pozwany jest osobą o przeciętnym zdrowiu, leczy się (...). Nieruchomość, na której zamieszkuje, wymaga znacznych nakładów finansowych na remonty z uwagi na bardzo niski standard małego domku na niej usytuowanego. Remonty te mają charakter ciągły. Po naprawie bądź wymianie jednego elementu pozwany musi odkładać pieniądze na kolejny remont. W następnej kolejności ma do wymiany okna.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części, przyjmując, iż rozstrzygnięcie winno różnić się od tego orzeczonego wyrokiem zaocznym i dlatego też uchylił wyrok zaoczny z dnia 1 lutego 2017r. r. i orzekł jak w punktach I i II sentencji wyroku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie (pkt IV).

Sąd doszedł do przekonania, iż zasadne jest podwyższenie alimentów z datą z jaką poprzednio zostały alimenty podwyższone w ramach wydanego wyroku zaocznego w sprawie. Powództwo początkowo nie wskazywało na datę początkową żądania, dlatego też data wydania wyroku zaocznego uprzednio była zasadna, a w ramach rozpoznawania spawy w wyniku sprzeciwu od wyroku zaocznego sąd nie dopatrzył się takich okoliczności by alimenty zostały zmienione z datą wcześniejszą. Pozwany dopiero po złożeniu sprzeciwu od wyroku zaocznego spłacił zobowiązania kredytowe. Jego możliwości przed datą wydania wyroku zaocznego były gorsze niż aktualnie. Brak jest również przesłanek do podwyższenia alimentów z datą wsteczną. Nie zostały przedstawione żadne okoliczności wskazujące na zasadność orzeczenia alimentów zaległych – wyższych za okres od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia złożenia powództwa.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany wyrokowi stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej orzeczono na podstawie § 8 pkt 3 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2015 r., III CZP 68/15 - LEX nr 1814303). Wynagrodzenie w kwocie 600 zł zdaniem Sądu jest adekwatne do pomocy udzielonej w niniejszym postępowaniu. Łącznie pełnomocnik był obecny na czterech terminach rozpraw, na publikacji wyroku oraz sporządził trzy pisma procesowe. W związku z powyższym Sąd przyjął stawkę orzeczoną w punkcie VI wyroku, ustalając, iż koszty ponosi Skarb Państwa.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc, zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej sprawę tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis wyraża zasadę słuszności w orzekaniu o kosztach, stanowiąc wyjątek od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Biorąc pod uwagę sytuację materialną pozwanego, a także możliwość pokrywania alimentów,

Sąd na zasadach słuszności odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu.