Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 77/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Łęczycy, w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Robert Kobus

Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Góralska

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 25 kwietnia 2017r. w Ł., sprawy

J. J., s. M. i T. z d. W., ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że: w dniu 20 lutego 2017 roku w miejscowości Ł., woj. (...), znęcał się nad psem w ten sposób, że porzucił swojego psa rasy mieszaniec wyrzucając ze swojego samochodu na drogę, a następnie odjechał pozostawiając go, który to pies pozostawał pod jego opieką,

tj. o czyn z art. 35 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt

orzeka:

1.  oskarżonego J. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 35 ust. 1a Ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997r. skazuje go na karę grzywny w wymiarze 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

2.  zwalnia oskarżonego w całości z obowiązku zapłaty kosztów sądowych, wydatki przejmując na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 77/17

Zgodnie z zakresem wniosku obrońcy oskarżonego oraz treścią art. 423 § 1a k.p.k. Sąd ograniczył zakres uzasadnienia tylko co do rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

UZASADNIENIE

W niniejszej sprawie Prokurator skierował do Sądu wniosek skazanie oskarżonego J. J. za czyn z art. 35 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt w trybie art. 335 k.p.k. Sąd wniosek ten uwzględnił i wydał wyrok, w którym uznając winę oskarżonego wymierzył mu proponowaną karę grzywny. Jednocześnie punkcie 2 sentencji wyroku Sąd zwolnił oskarżonego w całości z obowiązku zapłaty kosztów sądowych. Rozstrzygnięcie to jest efektem błędu redakcyjnego Sądu, nieskorygowanego przed ogłoszeniem orzeczenia. Strony zgodnie ustaliły i Prokurator zawarł to w pisemnym wniosku, by oskarżonego obciążyć kosztami postępowania. Z uwagi na fakt, iż pomyłki takiej nie można sprostować w trybie art. 105 k.p.k. Sąd w tym zakresie nie mógł skorygować swojego błędu. Nie wpłynęło też zażalenie w tym zakresie (rozstrzygnięcie o kosztami mimo, że zawarte w wyroku co do zasady jest postanowieniem), tak być Sąd mógł je uwzględnić w trybie art. 463 § 1 k.p.k. Z uwagi na posiadany majątek przez oskarżonego i zasadę wyrażoną w art. 627 k.p.k. wniosek Prokuratora o obciążeniu oskarżonego kosztami powstałymi w toku tego postępowania, jest jak najbardziej zasadny.

Z. (...)