Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 868/13

POSTANOWIENIE

K., dnia 17 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu . w K.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. G.

przeciwko pozwanym (...) S.a. z siedziba w S. i (...) S.A. z siedzibą w W.

o zadośćuczynienie

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Jarocinie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny w P. z dnia 24 września 2013 r., sygn. akt VI C 969/13

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Jarocinie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w P. oddalił wniosek powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych. Ustalił, że powód prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żona K., synem M. i córką D.. Jest właścicielem nieruchomości o powierzchni 0,75 ha zabudowanej domem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym. Utrzymuje się z renty z ZUS z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 927 zł netto miesięcznie. Jego żona otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.130 zł netto miesięcznie. Dorosły syn nie pracuje, a córka jest studentką. Ponadto powód otrzymał w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 32.500 zł, a w 2010 r. dochodził w postępowania pozasądowym swych roszczeń. Od tego też czasu powinien się już liczyć z koniecznością czynienia oszczędności na poniesienie kosztów sądowych.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia wniósł powód zarzucając Sądowi naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności art. 102 ustawy o kosztach sądowych. Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zwolnienie powoda od kosztów sądowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny sytuacji majątkowej, zarobkowej i rodzinnej powoda i doszedł do słusznego wniosku, że powodowi nie przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych. Powód nie jest człowiekiem zamożnym, ale ma stałe dochody. Takie też dochody uzyskuje żona powoda. Powód jest właścicielem nieruchomości, domu jednorodzinnego i budynku gospodarczego. Spodziewając się już od 2010 r., że będzie musiał ponieść koszty sądowe był zobowiązany do poczynienia pewnych oszczędności na ich pokrycie. Trafnie Sąd Rejonowy powołał w uzasadnieniu swego orzeczenia stanowisko doktryny i orzecznictwa mówiące o tym, że sąd powinien zwalniać od kosztów sądowych jedynie osoby, które mogłyby je ponieść kosztem utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Koszty natomiast konieczne, to koszty bardzo podstawowe, do których nie można zaliczyć żadnych wydatków poza niezbędnymi. Sąd Rejonowy ma rację wskazując, że powód do takich osób nie należy.

Mając powyższe na uwadze należało, zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.