Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 924/13

POSTANOWIENIE

K., dnia17 grudnia 2013 r. .

Sąd Okręgowy w Kaliszu, Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Janusz Roszewski

Sędziowie: SSO. Barbara Mokras

SSO. Wojciech Vogt – spr.

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2013 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) S.A. (...) Oddział Handlowy w P.

z udziałem dłużnika E. K.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedziba w K. z dnia 3 września 2013 r., sygn. akt VI Co 1122/13

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedziba w K. odrzucił skargę na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim - P. K. na postanowienie z dnia 25 kwietnia 2013 r. w sprawie Km 169/13 wniesiona przez dłużnika E. K. . W uzasadnieniu wskazał, że skarga została wniesiona po ustawowym terminie.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył dłużnik. Podniósł, że nie skarżył postanowienia dotyczącego kosztów postępowania egzekucyjnego lecz ich zwrot miał być formą rekompensaty za bezprawne czynności komornika

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Skarżący złożył skargę na czynności komornika i w ramach tej skargi – co wyraźnie wynika z jego pisma z dnia 21 maja 2013 r. (k-2 akt) - wniósł o zwrot kwoty 193,13 zł pobranej w formie opłaty egzekucyjnej, jako kwoty nienależnej z racji przekroczenia uprawnień. Wniósł również o dokładne i zupełne rozliczenie ze wszystkich pobranych i przelanych kwot i obciążenie komornika wszystkimi kosztami.

Obowiązkiem Sądu I instancji w wypadku złożenia przez dłużnika skargi na czynności komornika jest – i to w pierwszej kolejności – zbadanie czy skarga została złożona w terminie. Niezrozumienie tego faktu przez skarżącego znalazło wyraz w zarzucie, że Sąd nie rozpoznał merytorycznie jego skargi - „sędzia w ogóle nie zapoznał się z materiałami sprawy.” Zarzut ten jednak na gruncie obowiązującego prawa jest zupełnie niesłuszny. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że postanowienie komornika z dnia 25 kwietnia 2013 r. zostało skarżącemu doręczone w dniu 29 kwietnia 2013 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru podpisanego przez E. K.. Skarga zaś została nadana w urzędzie pocztowym w dniu 23 maja 2013 r. , czyli ewidentnie po upływie ustawowego terminu do jej złożenia. Sąd Rejonowy miał więc obowiązek taką skargę odrzucić nie wypowiadając się merytorycznie co do jej zasadności.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.