Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko S. N.

o zapłatę

I.  Utrzymuje w mocy wyrok zaoczny wydany przez Sąd Rejonowy w Gdyni w dniu 13 lipca 2015 r. w niniejszej sprawie.

II.  Koszty sprzeciwu, od których pozwana była zwolniona, przejąć na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniósł o zasądzenie od pozwanej S. N. kwoty 6.033,68 zł wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 lutego 2015 r. do dnia zapłaty. Wskazał iż jest właścicielem nieruchomości położonej w S. i z I. K. zawarł w dniu 16 litego 2004 r. umowę najmu tego lokalu. Najemca zobowiązany jest do pokrywania czynszu najmu oraz do ponoszenia wszystkich kosztów i świadczeń związanych z eksploatacją lokalu mieszkalnego. Na podstawie tej umowy zamieszkiwać w lokalu może jedynie najemca i S. N.. Zamieszkująca w lokali S. N. przez ponad 10 lat dokonywała regularnych płatności kosztów i świadczeń związanych z eksploatacją lokalu od 2013 r. S. N. i jaki pozwana zaprzestały regularnego opłacania opłat i łączne opłaty w kwocie 6.033,68 zł zostały pokryte przez powoda.

Wyrokiem z dnia 13 lipca 2015 r. Sąd wydał wyrok zaoczny zgodnie z żądaniem pozwu z uwagi na niezajęcia stanowiska przez pozwaną oraz nie stawienie się na rozprawie

Sprzeciwem z dnia 21 października 2015 r. pozwana zaskarżyła wyrok w całości i wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu sprzeciwu wskazała, iż roszczenie jest przedawnione i niezgodnie z art. 5 k.c. W uzasadnieniu wskazała, iż osoba zobowiązaną do zapłaty jest jej wnuczka najemczyni I. K..i to do niej powinny być kierowane roszczenia. Lokal który stanowi własności powoda, wcześniej stanowił własność pozwanej, która darowała go wnuczce, która przekazała tan lokal powodowi w rozliczeniu długów jakie narobiła. Pozwana została wplątana w stosunek zobowiązaniowy, którego nie chciała. Od maja 2015 r. pozwana uiszcza opłaty dla spokoju, jednak nie oznacza to uznania roszczeń powoda.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 16 lutego 2004 r. między powodem (...) Spółka z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w G. a I. K. został umowa najmu lokalu mieszkalnego. W umowie strony ustaliły między innymi, iż wszelkie koszty świadczenia związane z eksploatacja lokalu mieszkalnego ponosić będzie najemca. Ustalono również iż w lokalu może zamieszkiwać S. N., babcia I. K..

Dowód : umowa k. 31-32

Od maja 2013 r. zarówno najemczyni jak i zamieszkująca w lokalu S. N. zaprzecz stały dokonywania opłat do spółdzielni mieszkaniowej związanych z eksploatacją lokalu. Za okres od maja 2013 r. do sierpnia 2013 r. zaległość ta wynosiła 1.126,93 zł

Dowód : pismo z Spółdzielni z dnia 9.08.2013 r.

Powód wezwał pozwaną do zapłaty tej kwoty lecz bez rezultatu. W dniu 29 listopada 2013 r. powód dokonał wpłaty kwoty 1.971,36 zł na konto spółdzielni tytułem zaległego czynszu oraz kwotę 46,74 zł tytułem rozliczenia wody.

Dowód : potwierdzenia przelewu k. 37 i 38

Na dzień 25 marca 2014 r. zaległość wynosiła kwotę 1.219,17 zł i w skład jej wchodził zaległy czynsz za okres od grudnia 2013 r. do marca 2014 r. oraz zużycia wody w kwocie 2,77 zł.

Dowód ; Pismo Spółdzielni z dnia 25.03.2014 r.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. powód dokonał wpłaty kwoty 1.520,73 zł na konto Spółdzielni oraz kolejnych wpłat w kwocie 1.581,86 zł w dniu 29 października 2014 r., 304,33 zł w dniu 12 listopada 2014 r., 304,33 zł w dniu 10 grudnia 2014 r. 304,33 zł w dniu 21 stycznia 2015 r.

Dowód : potwierdzenia przelewów k. 40, 44-47

W dniu 28 stycznia 2015 r. powód wezwał pozwaną do zwrotu uiszczonych opłat w łącznej kwocie 6.033,68 zł lecz pozwana nie dokonała zapłaty.

Sąd zważył co następuje :

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił go więc w oparciu o dowody z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dokumenty uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budzą one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, jak również nie były kwestionowane przez strony.

W niniejszej sprawie kwestią sporną między stronami było samo istnienie zobowiązania pozwanej do zapłaty a rzecz powoda kwoty określonej w pozwie, zaś jej wysokość i wymagalność nie była kwestionowana.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości, iż między właścicielem lokalu położnego w S., czyli powodem a I. K. została zawarta umowa najmu w ramach której zobowiązała się ona w zamian za udostępnienie jej przedmiotu najmu do uiszczania czynszu oraz opłacania kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem tego lokalu. Okolicznością niekwestionowana było również, iż wraz z najemca w tym lokalu miała prawo zamieszkiwać i od 2004 r. zamieszkiwała S. N..

Z umowy wynikało m.in., iż koszty eksploatacyjne będą ponoszone przez najemcę. Wobec tego skoro koszty te zostały poniesione przez powoda jako właściciela mieszkania, przysługuje mu od najemcy zwrot tych kosztów w wysokości poniesionej

Zgodnie z art. 688 (1) k.c. za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemca stale zamieszkujące w nim pełnoletnie osoby. Art. 366 § 1 k.c. przewiduje, iż solidarność dłużników polega na tym, iż kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać w całości lub w części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.

W ocenie Sądu do powoda jako wierzyciela należał wybór, od którego z dłużników i jaką część roszczenia może żądać i z tego uprawnienie w ramach obowiązującego prawa skorzystał wybierając pozwana jako zobowiązaną solidarnie celem dochodzenia należności. W ocenie Sądu wskazane przez pozwana okoliczności dotyczące I. K. jako najemcy lokalu oraz jej wzajemnych z nią relacji oraz postępowań sądowych nie wpływają na fakt, iż pozwana zamieszkuje w przedmiotowym lokalu i z mocy ustawy jest solidnie zobowiązaną wraz z najemca do uiszczania czynszu i opłat eksploatacyjnych. Wzajemne relacje najemcy i osoby z nią zamieszkującej dotyczące tego kto w jaki sposób miał regulować opłaty i wpływają na uprawnienie powoda do żądania zapłaty od której kol wiek osoby zobowiązanej solidarnie.

Pozwana podniosła zarzut przedawnienie się roszczeń. W ocenie Sądu roszczenie związane z zapłatą czynszu i opłat eksploatacyjnych, mają charakter roszczeń okresowych przedawniających się w okresie trzyletnim. Powoduje to, iż najdawniejsze roszczenie powstało w marcu 2013 r., zaś pozew został złożony w luty 2015 r. a więc roszczenie nie przedawniło się.

W ocenie Sądu również zarzut nadużycie przez powoda prawa podmiot ego , tj. naruszenia art. 5 k.c. w świetle uprawnień jakie przysługują powodowi do wyboru dłużnika zobowiązanego do spełnienie świadczenia oraz dotychczasowej postawy pozwanej, która regulowała należności związane z użytkowania przez nią lokalu nie znajdują potwierdzenia w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na względzie, na mocy 347 k.p.c. w zw. z art. art. 659 § 1 k.c. Sąd orzekł jak w pkt I wyroku utrzymując wyrok zaoczny uprzednio wydany w sprawie.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II wyroku w oparciu o art.113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych przejmując na rachunek Skarbu Państwa koszty procesu od których pozwana była zwolniona.