Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Opozda-Kałka

Protokolant: st.sekr.sądowy Iwona Stefańska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Andrzeja Hojnowskiego

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 roku

sprawy R. W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 226 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 7 czerwca 2013 roku sygn. akt II K 264/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych zasądzonych w punkcie III wyroku;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. D. kwotę 516, 60 (pięćset szesnaście 60/ 100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IX Ka 1409/13

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Kielcach oskarżyła R. W. o to, że:

w dniu 21 lutego 2013 roku w K. znieważył funkcjonariuszy Policji A. J., S. L. i G. Z. w ten sposób, że używał w stosunku do nich słów wulgarnych uznanych powszechnie za obelżywe, podczas i w związku z pełnionymi przez nich obowiązkami służbowymi tj. o przestępstwo z art. 226 § 1 kk

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem wydanym, w dniu 7 czerwca 2013 r w sprawie sygn. akt II K 264/13:

I. oskarżonego R. W. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, stanowiącego przestępstwo z art. 226 § 1 kk i za czyn ten na podstawie tego przepisu oraz art. 34 § 1 i § 2 kk i art. 35 § 1 kk wymierzył mu karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 (trzydziestu dwóch) godzin w stosunku miesięcznym;

II. zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kielcach na rzecz adw. P. D. kwotę 369 zł (trzysta sześćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu;

III. na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego R. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem częściowego zwrotu wydatków, zwalniając go jednocześnie na podstawie art. 624 § 1 kpk od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w pozostałej części.

Apelację od wyroku wniósł obrońca oskarżonego, który na podstawie art. 438 pkt 2 i 4 kpk zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

1) obrazę przepisu prawa procesowego, która miała istotny wpływ na treść wyroku, tj. art. 624 § l k.p.k. poprzez zasądzenie od oskarżonego R. W. na rzecz Skarbu Państwa kwoty 300 zł tytułem częściowego zwrotu wydatków, w sytuacji gdy zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych w całości, gdyż ich uiszczenie będzie dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów;

2) niesłuszne niezastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, w przypadku gdy zaistniały ku temu ustawowe przesłanki, zwłaszcza, że oskarżony nie był wcześniej karany, wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, a okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości;

3) z ostrożności procesowej, w przypadku nieuwzględnienia zarzutu postawionego w pkt 2 apelacji, zarzucam wymierzenie oskarżonemu niewspółmiernie surowej kary 5 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym, podczas gdy wzgląd na okoliczności popełnienia czynu zabronionego, stopień zawinienia, stopień społecznej szkodliwości czynu, uprzednią niekaralność, cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego, przemawiają za wymierzeniem mu kary łagodniejszego rodzaju.

Formułując zarzuty jak wyżej skarżący wniósł o:

1) zmianę pkt l zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania karnego względem oskarżonego R. W., ewentualnie wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł;

2) zmianę pkt III zaskarżonego wyroku poprzez zwolnienie oskarżonego R. W. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego jest o tyle zasadna, o ile kwestionuje rozstrzygnięcie Sądu I instancji o obciążeniu oskarżonego kosztami sądowymi.

Uwzględniając aktualna sytuację majątkową oskarżonego, który jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku koniecznym stała się zamiana zaskarżonego wyroku poprzez zwolnienie oskarżonego od kosztów sądowych orzeczonych w pkt III wyroku.

W pozostałej części apelacja obrońcy oskarżonego nie jest zasadna i na uwzględnienie nie zasługuje.

Wbrew zarzutom skarżącego Sąd I instancji w sposób prawidłowy ustalił zarówno stopień zawinienia oskarżonego, jak i stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, słusznie uznając, iż wymierzenie oskarżonemu kary ograniczenia wolności w rozmiarze orzeczonym przez Sąd I instancji sprawi, że cele kary zostaną osiągnięte.

Uwzględniając powyżej wskazane okoliczności, na podstawie art. 437 § 1 kpk orzeczono jak w wyroku. O wynagrodzeniu należnym obrońcy z urzędu oskarżonego za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r w sprawie opłat za czynności adwokackie, oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (Dz.U nr 163 poz. 1348 z późniejszymi zmianami).

W oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk, uwzględniając aktualną sytuację majątkową oskarżonego, zwolniono R. W. od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

SSO Ewa Opozda - Kałka

KK