Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił sprzeciw pozwanej od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2013 r. W uzasadnieniu motywował, iż pozwana wniosła sprzeciw w terminie, jednak z uwagi na braki formalne Sąd musiał wezwać ją do ich uzupełnienia. Dlatego zarządzeniem z dnia 28 czerwca 2013 r. pozwana została wezwana do nadesłania sprzeciwu podpisanego przez osobę uprawnioną do reprezentowania pozwanej wraz z odpisem z KRS spółki, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia sprzeciwu. Wezwanie to poczta doręczyła w dniu 15 lipca 2013 r. W zakreślonym terminie pozwana nadesłała jedynie podpisany sprzeciw, jednak dalej bez odpisu z KRS. Sąd Rejonowy w tej sytuacji na podstawie art. 504 § 1 kpc odrzucił sprzeciw, którego braki nie zostały uzupełnione w terminie.

Pozwana wniosła zażalenie na opisane wyżej postanowienie pismem z dnia 7 października 2013 r. z wnioskiem o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości. W uzasadnieniu zarzucała, iż postanowienie Sądu Rejonowego o odrzuceniu sprzeciwu zamyka możliwość zweryfikowania jej twierdzeń i żądań w drodze postępowania jurysdykcyjnego. Zdaniem pozwanej w przedmiotowej sprawie nie powinien być wydany nakaz zapłaty. Potwierdziła, że zarządzeniem Sądu Rejonowego z dnia 23 września 2013 r. została wezwana do uzupełnienia braków formalnych w terminie 7 dni. Jednak z tym zarządzeniem nie zgodziła się. Zdaniem pozwanej spółki sprzeciw nie zawierał braków formalnych, które uniemożliwiły rozpatrzenie sprzeciwu pod względem merytorycznym, dlatego pismo to powinno wywrzeć odpowiednie skutki. Wskazywała, że pozostawienie rozstrzygnięcia w mocy uniemożliwi pozwanej zrealizowanie przysługującego jej prawa do sądu oraz możliwości podniesienia własnych zarzutów.

Sąd Okręgowy zważył, że:

Zażalenie jest bezzasadne.

Sprzeciw pozwanej jaki wniosła pismem z dnia 17 czerwca 2013 r. był pierwszą czynnością procesową dokonaną przez pozwaną spółkę w przedmiotowym postępowaniu. Jak wynika z dyspozycji art. 67 § 1 kpc osoby prawne (...), dokonują czynności procesowych przez swoje organy albo przez osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Dalej przepis art. 68 kpc stanowi, że: „Przedstawiciel ustawowy, organy oraz osoby wymienione w art. 67, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności procesowej." Pozwana spółka wniosła sprzeciw z brakami formalnymi, do których usunięcia słusznie wezwał Sąd Rejonowy zarządzeniem z dnia 28 czerwca 2013 r., w którym zakreślony został termin do jego wykonania oraz zawarto pouczenie o skutkach prawnych w postaci odrzucenia sprzeciwu. Niestety pozwana nie wykonała wezwania Sądu

Rejonowego w całości. W tej sytuacji Sąd pierwszej instancji zobowiązany był na podstawie przepisu art. 504 § 1 kpc odrzucić sprzeciw, którego braków pozwana nie usunęła w terminie.

W świetle wyżej opisanych okoliczności faktycznych i prawnych nie ma racji skarżąca, że jej sprzeciw nie zawierał braków formalnych. W konsekwencji to pozwana sama pozbawiła się możliwości podniesienia zarzutów, które Sąd mógł rozpoznać w postępowaniu jurysdykcyjnym. Jeszcze raz należy podkreślić, że Sąd pierwszej instancji zakreślił pozwanej prawidłowy termin do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu i pouczył o skutkach prawnych niewykonania zarządzenia z dnia 28 czerwca 2013 r., dlatego za bezzasadny należy uznać zarzut skarżącej, że została pozbawiona prawa do Sądu.

Mając powyższe okoliczności faktyczne i prawne na uwadze Sąd oddalił zażalenie jako bezzasadne na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.