Pełny tekst orzeczenia

X CZ 283/13

POSTANOWIENIE

Dnia 16 grudnia 2013r

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy

X Wydział Cywilny Rodzinny

w składzie:

Przewodniczący SSO Danuta Konopka (spr.)

Sędziowie SO Hanna Nowak

SO Katarzyna Chajęcka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 grudnia 2013r

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko małoletniemu O. T.

o ustalenie ojcostwa

po rozpoznaniu zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 27 czerwca 2013r sygn.. akt VI RC 478/13 w przedmiocie odrzucenia pozwu

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił pozew o ustalenie ojcostwa ponieważ z jego uzasadnienia wynikało, iż odbyła się już jedna sprawa o ustalenie ojcostwa między tymi samymi stronami. Dlatego w oparciu o art. 199 §1 pkt.2 k.p.c. Sąd Rejonowy odrzucił pozew .

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł powód podnosząc, iż sprawa o ustalenie ojcostwa z powództwa matki dziecka zakończyła się wydaniem wyroku zaocznego a on nie był powiadomiony o terminie rozprawy . Ponadto w tym czasie przebywał w Areszcie Śledczym w B.. Powód oświadczył, iż małoletni powód O. T. nie jest jego synem i domaga się przeprowadzenia badań DNA.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Zażalenie jest zasadne .

Sąd Rejonowy badając czy zachodzą przesłanki odrzucenia pozwu powinien zapoznać się z aktami sprawy V RC 259/11 z powództwa matki małoletniego O. T. , w której doszło do wydania wyroku zaocznego .

Sąd Okręgowy w oparciu o akta sprawy V RC (...)ustalił, iż następnego dnia po wydaniu wyroku zaocznego ( co nastąpiło w dniu 28 .03.12r.) wpłynęło do sądu pismo z Komisariatu Policji B. Ś. z informacją, iż pozwany przebywa w Areszcie Śledczym od dnia 27 .03. 2012r( k- 52 akt V RC (...)). W tej sytuacji zgodnie z art. 343 k.p.c. Sąd I instancji miał obowiązek przesłać odpis wyroku zaocznego do pozwanego z pouczeniem o środkach zaskarżenia na podany w tym piśmie adres. Sąd Rejonowy tego jednak nie uczynił i w dniu 29.03. 2012r. wysłano odpis wyroku zaocznego do pozwanego na adres jego zameldowania, pod którym nie przebywał. Przesyłka była awizowana dwukrotnie, co stało się podstawą błędnego uznania przez Sąd Rejonowy tak dokonanego doręczenia za skuteczne. Otóż, zgodnie z art. 139 k.p.c. przewidziane w tym przepisie doręczenie zastępcze może być stosowane tylko wtedy gdy nie jest możliwe doręczenie przesyłki w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających ten przepis, a zatem jeśli nie jest możliwe doręczenie przesyłki w miejscu zamieszkania, pracy lub innym miejscu w którym zastanie się adresata ( art. 133 i 135 k.p.c.). Oznacza to, iż Sąd miał obowiązek doręczenia pozwanemu odpisu wyroku zaocznego na adres w Areszcie Śledczym. Z ustaleń tych płynie wniosek o braku prawomocności wyroku zaocznego skoro nie został prawidłowo doręczony pozwanemu. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2002 r.III CKN 657/00: orzeczenie sądowe nie uzyskuje waloru prawomocności, jeśli stwierdzenie prawomocności nastąpiło w sposób wadliwy ( OSP 2004/2/18). W tej sytuacji Sąd I instancji powinien spowodować prawidłowe doręczenie pozwanemu wyroku zaocznego wraz z pouczeniem i rozważyć możliwość zakwalifikowania pisma D. S. jako sprzeciwu od wyroku zaocznego w sprawie V RC (...).

Dlatego w oparciu o art. 386 § 1k.p.c. i art. 397 § 2k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji

X Cz 283/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE