Sygn. akt: I C 115/17 upr.
Na rozprawie dnia 27 czerwca 2017
Pełnomocnik powoda nie stawił zawiadomiony prawidłowo.
Pozwana nie stawiła się pomimo należytego zawiadomienia jej o terminie rozprawy, nie złożyła żadnych wyjaśnień – ani też nie żądała przeprowadzenia rozprawy w jej obecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.
Przewodniczący SSR Janusz Supiński
Protokolant st. sekr. sąd.Elwira Stopińska
Dnia 27 czerwca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSR Janusz Supiński |
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Elwira Stopińska |
po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2017 r. w Giżycku
na rozprawie
sprawy z powództwa F. Banku p.l.c. z siedzibą w S.
przeciwko M. O. (poprzednio S.)
o zapłatę
Powództwo oddala.
Sygn. akt. I C 115/17
Powód F. Bank p.l.c. z siedzibą w S. (dalej F.) domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej M. S. kwoty 493,80 zł wraz z kosztami procesu. W uzasadnieniu podniósł, iż strony zawarły umowę ramową pożyczki, na podstawie której zobowiązał się do wypłacania środków pieniężnych na rachunek pozwanej. Z obowiązku tego powód wywiązał się, zaś pozwana nie zwróciła otrzymanych środków wraz z kosztami pożyczki.
Pozwana M. S. nie zajęła stanowiska w sprawie, nie stawiła się na rozprawie pomimo prawidłowego jej wezwania i nie wnosiła o odroczenie rozprawy. W tej sytuacji Sąd wydał wyrok zaoczny.
Sąd ustalił, co następuje:
Pozwem wniesionym przez F. Bank p.l.c. z siedzibą w S. w postępowaniu elektronicznym powód domagał się od pozwanej M. S. kwoty 493,80 zł wraz z kosztami procesu. Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny – wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Giżycku. Powód nie przedstawił sądowi w toku postępowania żadnych dowodów na potwierdzenie głoszonych twierdzeń.
dowód: bezsporne
Sąd zważył, co następuje:
Roszczenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.
Przedstawiony stan faktyczny ustalono na podstawie akt sprawy, w których brak jest dowodów na potwierdzenie twierdzeń strony powodowej. Jedynymi dowodami w sprawie są potwierdzenie dokonania przelewu kwoty 0,01 zł z 07.05.2013r. i potwierdzenie dokonania przelewu kwoty 600 zł z dnia 19.12.2013r. W aktach zalega też wezwanie pozwanej do zapłaty na rzecz F. Bank (...) kwoty 380 zł tytułem spłaty pożyczki nr (...) przekazanej pozwanej w dniu 18.01.2014r. w wysokości 580 zł. Analiza powyższych dokumentów nie pozwala na ustalenie kiedy, w jakiej wysokości i na jakich warunkach została udzielona pozwanej przez powoda pożyczka. Powód powołuje się w pozwie m.in. na 30 dniowy termin zwrotu pożyczki oraz zobowiązanie pozwanej do zapłaty m/.in. kosztów udzielenia pożyczki w kwocie 205 zł, ale okoliczności te nie znajdują żadnego odzwierciedlenia w dowodach zaofiarowanych przez powoda. Brak jest też danych umożliwiających ustalenie czy, a jeśli tak to w jakiej wysokości pozwana dokonała ewentualnego zwrotu otrzymanej pożyczki, czyli ustalenia w jakiej wysokości pozwana pozostaje ewentualnie zobowiązana wobec powoda. Samo stwierdzenie powoda, że pozwana dokonała spłaty w kwocie 605 zł , która została zaliczona w pierwszej kolejności na poczet kosztów wysyłanych upomnień nie prowadzi do ustalenia ewentualnej wysokości zobowiązania pozwanej, bowiem brak jest jakichkolwiek danych potwierdzających zasadność obciążenia pozwanej takimi kosztami i wysokość takich kosztów.
Na podstawie art. 6 k.c. powód, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego i dochodzący roszczenia wobec pozwanej o zapłatę określonej kwoty ze stosownego tytułu winien wykazać zarówno istnienie zobowiązania pozwanego wobec powoda, jak i wysokość tego zobowiązania. Tymczasem w niniejszej sprawie powód – co jest bezsporne – nie przedstawił ani odpisu umowy, ani odpisu regulaminu udzielania pożyczek, ani wreszcie zestawienia uiszczonych przez pozwaną kwot i sposobu ich zarachowania przez stronę powodową.
Reasumując powyższe Sąd, na podstawie art. 339 § 2 in fine kpc, orzekł jak w sentencji wyroku, oddalając powództwo w całości.