Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w XVII Wydziale Karnym-Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Maciejewska-Papież

Protokolant: st. prot. sąd. Karolina Tomiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań-Wilda Małgorzaty Wolińskiej-Nowak

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2017r

sprawy P. N. i T. P.

oskarżonych o przestępstwo z art. 158 § 1 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

z dnia 20 lutego 2017r., sygn. akt. VI K 972/16

1.  Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  na podstawie art.439 § 1 pkt 9 kpk i art. 17 § 1 pkt 5 kpk uchyla zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. N. i umarza postępowanie przeciwko temu oskarżonemu o przestępstwa z art.158 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz z art. 190 § 1 kk;

b)  na podstawie art. 72 § 1 pkt 6b kk zobowiązuje oskarżonego T. P. do uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno-edukacyjnych.

2.  W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

3.  Zwalnia oskarżonego T. P. od uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa ½ części kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a poniesionymi w sprawie kosztami postępowania w części dotyczącej oskarżonego P. N. obciąża Skarb Państwa.

Dorota Maciejewska-Papież

Na podstawie art. 457 § 2 kpk w zw. z art. 423 § 1a kpk wobec niezłożenia wniosku o uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego przez którąkolwiek ze stron, przedmiotowe uzasadnienie ograniczono wyłącznie do podlegających uzasadnieniu z urzędu kwestii związanych z uchyleniem zaskarżonego orzeczenia i umorzeniem postępowania wobec P. N..

UZASADNIENIE

P. N. oskarżony został o to, że:

1.  w dniu 17.09.2016r w P., działając wspólnie i w porozumieniu z T. P. dokonał pobicia M. S. poprzez uderzenia pięścią w twarz oraz popchnięcie w wyniku czego pokrzywdzony przewrócił się, powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci sińców, otarć naskórka na głowie i kończynach górnych oraz powierzchniową ranę wargi dolnej, co spowodowało naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia na czas nie dłuższy aniżeli dni siedem w rozumieniu art.157 § 2 kk. i tym działaniem naraził pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art.156 § 1 kk., tj. o przestępstwo z art. 158 § 1 kk. i art.157 § 2 kk. w zw. z art.11 § 2 kk.,

2.  w dniu 17.09.2016r w P. kierował groźby pozbawienia życia i zdrowia wobec M. S., co wzbudziło w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę ich spełnienia, tj. o przestępstwo z art.190 § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 20 lutego 2017 r. (sygn. akt VI K 972/16) Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i wymierzył oskarżonemu kary: 10 miesięcy pozbawienia wolności (za czyn wskazany w pkt 1) oraz 6 miesięcy pozbawienia wolności (za czyn opisany w pkt 2).

Wskazane powyżej kary połączono (art.85 § 1 kk. i art.86 § 1 kk) i wymierzono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby (art. 69 § 1 i 2 kk. i art. 70 § 1 kk), oddając oskarżonego w tym czasie pod dozór kuratora sądowego (art. 73 § 1 kk).

Wyrokiem tym zasądzono również od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w kwocie 1000 zł (art. 46 § 1 kk.).

Jednocześnie też obciążono oskarżonego częścią kosztów postępowania.

Powyższy wyrok zaskarżył prokurator, zarzucając wydanemu orzeczeniu obrazę przepisu prawa materialnego tj. art. 72 § 1 kk. polegającą na jego niezastosowaniu w przypadku orzeczenia środka zawiązanego z poddaniem sprawcy próbie w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego w sytuacji, gdy Sąd był zobowiązany do orzeczenia przynajmniej jednego z obowiązków określonych w art. 72 § 1 kk.

Formułując powyższy zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zobowiązanie oskarżonego na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk. do powstrzymania się od nadużywania alkoholu.

Po wniesieniu apelacji wpłynęła informacja o śmierci oskarżonego P. N., która została potwierdzona stosownym dokumentem potwierdzającym zgon oskarżonego (odpis skrócony aktu zgonu – k.139, 147-148).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Szczegółowe ustosunkowanie się do zarzutu apelacyjnego i przytoczonych na jego poparcie argumentów stało się bezprzedmiotowe, albowiem już po wydaniu zaskarżonego wyroku, tj. w dniu 16 marca 2017r., oskarżony P. N. zmarł.

Śmierć oskarżonego doprowadziła do nowej sytuacji i powstania ujemnej przesłanki procesowej wyłączającej dopuszczalność prowadzenia postępowania karnego, zgodnie bowiem z treścią art.17 § 1 pkt 5 k.p.k., w sytuacji, gdy oskarżony zmarł, nie wszczyna się postępowania a wszczęte umarza. Oczywistym następstwem stwierdzenia przez sąd, że oskarżony nie żyje, jest zatem obowiązek wydania orzeczenia o umorzeniu prowadzonego przeciwko niemu postępowania.

W postępowaniu drugoinstancyjnym, zaistnienie wskazanej powyżej okoliczności prowadzi nadto do wystąpienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej i, w konsekwencji – konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia (art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.).

Zatem w zaistniałym stanie rzeczy, uwzględniając powyższe ustalenia i rozważania, opierając się na treści cytowanych wcześniej przepisów, tj. art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k., zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu w zakresie dotyczącym P. N. uchylono i postępowanie przeciwko temu oskarżonemu o zarzucane mu przestępstwa umorzono.

W konsekwencji również, zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k. oraz art.632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., kosztami postępowania w części dotyczącej wspomnianego oskarżonego za obie instancje obciążono Skarb Państwa.

Dorota Maciejewska-Papież