Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący (...) Katarzyna Zielińska

Protokolant sekretarka Magdalena Milewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2017 roku w P.

sprawy z powództwa B. S.

przeciwko J. S. (1)

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanej J. S. (1) na rzecz powoda B. S. alimenty kwocie po 400 zł (czterysta) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 czerwca 2017 r.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Umarza postępowanie o udzielenie zabezpieczenia.

IV.  Nie obciąża stron opłatami sądowymi.

V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 101/17

UZASADNIENIE

Powód B. S. w dniu 31 maja 2017 roku wniósł
o zasądzenie od pozwanej J. S. (1) na jego rzecz alimentów w kwocie po 1 000 złotych miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 26 marca 2017 roku.

W uzasadnieniu podniósł, że pozwana jest jego matką. Mieszka w O. wraz z obecnym partnerem i pochodzącą z tego związku córką. Powód mieszka w R. na stancji, wynajmuje pokój. Uczęszcza do szkoły średniej. W przyszłości planuje studiować. Nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Podniósł, że pozwana nie interesuje się nim, nie pomaga mu. Nie przekazuje żadnych pieniędzy na jego utrzymanie. Nie interesuje się, czy powód ma gdzie mieszkać i co jeść. Powód może liczyć tylko na pomoc swojej siostry K. S..

Powód wskazał, że jego miesięczne koszty utrzymania wynoszą 1200 zł i składają się na nie:

- opłata za stancję - 350 zł,

- wyżywienie – 500 zł,

- odzież/obuwie – 100 zł (1200 zł : 12 miesięcy),

- środki czystości/kosmetyki – 50 zł,

- wydatki na szkołę (np. podręczniki, plecak, przybory i pomoce naukowe, strój sportowy itp.) – 100 zł (1200 zł : 12 miesięcy),

- nieprzewidziane wydatki (np. lekarstwa, składki w szkole itp.) – 100 zł.

Powód zaznaczył również, że pozwana kilka lat temu w jego imieniu wystąpiła przeciwko ojcu powoda o alimenty. Wynoszą one 250 zł miesięcznie. Ojciec powoda nie płacił alimentów i są one wypłacane pozwanej z funduszu alimentacyjnego. Alimenty od rodziców pozwolą mu na pokrycie niezbędnych kosztów utrzymania.

Pozwana J. S. (1) uznała powództwo do kwoty po 200 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie wniosła o oddalenie powództwa. Podniosła, że pracuje na umowę zlecenia i zarabia 430 zł miesięcznie. Oprócz powoda ma jeszcze na utrzymaniu małoletnią córkę. W tej sytuacji nie stać jej na płacenie wyższych alimentów.

Sąd ustalił, co następuje:

B. S. urodził się (...), ma 18 lat. Pochodzi ze związku małżeńskiego J. S. (2) i J. S. (1). Jego rodzice są po rozwodzie. B. S. ma zasądzone alimenty od swojego ojca w kwocie po 250 zł miesięcznie. Do chwili obecnej alimenty te były wypacane z funduszu alimentacyjnego do rąk matki B. S., która przekazywała je synowi, za wyjątkiem miesiąca czerwca i lipca tego roku.

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia powoda k. 5; bezsporne zeznania stron k. 19v-20)

B. S. jest kawalerem. Nie posiada żadnego majątku. Uczy się w III klasie Liceum Ogólnokształcącego w R.. Na koniec II klasy miał średnią ocen 5,40. Zamierza studiować filologię angielską. B. S. wynajmuje pokój, za który płaci 350 zł miesięcznie. Jego całkowity miesięczny koszt utrzymania wynosi około 1200 zł.

(dowód: zaświadczenie o nauce powoda k. 8; oświadczenie K. P. o wynajmowaniu pokoju wraz paragonem uiszczenia kwoty 350 zł k. 6,7; zeznania powoda k. 19v-20)

Przez ostatnie 5 lat, do czasu wyjazdu za granicę, wychowywała go i w głównej mierze utrzymywała siostra K. S.. W tym okresie rodzice B. S. praktycznie nie interesowali się synem. Oprócz alimentów w wysokości 250 zł nie łożyli na jego utrzymanie. Obecnie K. S. przebywa w Holandii.

J. S. (1) ma 44 lat. Ukończyła szkołę zawodową, z zawodu jest operatorem maszyn przędzalniczych. Jest zdrowa. Nie posiada żadnego majątku. Od dziewięciu lat jest związana z M. M., z którym ma córkę O. M. w wieku 7 lat. Mieszka w O.. Jej partner jest inwalidą II grupy. Pracuje i zarabia z nadgodzinami około 1600 zł miesięcznie. J. S. (1) od grudnia 2016 roku pracuje przy sprzątaniu klatek schodowych na umowę zlecenie i zarabia około 430 zł miesięcznie. Wcześniej przez dwa lata pracował w agencji towarzyskiej i zarabiała około 4000 zł miesięcznie. Ostatni raz była zatrudniona na umowę o pracę w Zarządzie Dróg i Z. w O. i zarabiała 1700 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania pozwanej k. 19v-20)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez powoda, a także na podstawie zeznań stron, którym dał w całości wiarę.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Bezspornym jest, że powód nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada żadnego majątku. Jego usprawiedliwione potrzeby są znaczne. Kształtują się w wysokości około 1200 złotych miesięcznie. Pozwana ich nie kwestionowała. Powód wynajmuje pokój, uczy się w systemie dziennym. Ponosi wydatki związane z wyżywieniem, zakupem ubrań, butów, kosmetyków, środków czystości, lekarstw w razie choroby, rozwijania swoich zainteresowań i uzdolnień.

Pozwana nie łoży w żaden sposób na utrzymanie powoda. Od około 5 lat nie wychowuje syna. Jest zobowiązana do alimentowania powoda. Pozwana ma 44 lat, posiada zawód. Jest osobą zdrową, zdolną do podjęcia zatrudnienia i uzyskiwania co najmniej najniższego wynagrodzenia. Mieszka w dużym mieście, gdzie jest większy rynek pracy. Ostatni raz na umowę o pracę była zatrudniona w Zarządzie Dróg i Z. w O. i zarabiała 1700 zł miesięcznie.

Przy ustalaniu wysokości alimentów Sąd wziął pod uwagę, że pozwana ma jeszcze na utrzymaniu małoletnią córkę oraz że oboje rodzice są zobowiązani do alimentowania powoda.

W tym stanie rzeczy, w oparciu o przepis art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 kro, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie od dnia wniesienia powództwa, zaś w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

W ocenie Sądu alimenty w tej wysokości są adekwatne do wieku i usprawiedliwionych potrzeb powoda oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc.

Wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.