Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR R.-Natalia Wójtowicz

Protokolant: st. prot. sąd. K. Ż.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2017 r. w S. sprawy

z powództwa (...) Sp. z o.o. spółki (...) akcyjnej spółki jawnej z siedzibą w W.

przeciwko G. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej G. M. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. spółki (...) akcyjnej spółki jawnej z siedzibą w W. kwotę 2.521,64 zł (dwa tysiące pięćset dwadzieścia jeden złotych i 64/100) w tym kwoty:

- 2.266,50 zł (dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt sześć złotych i 50/100),

- 251,14 zł (dwieście pięćdziesiąt jeden złotych i 14/100),

- 4,00 zł (cztery złote i 00/100);

II.  zasądza od pozwanej G. M. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. spółki (...) akcyjnej spółki jawnej z siedzibą w W. kwotę 1317,00 zł (tysiąc trzysta siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 213/17

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka (...) akcyjna spółka jawna z siedzibą w W. - reprezentowany przez adwokata, w dniu 13.07.2016 roku wniósł pozew przeciwko G. M. o zapłatę kwoty 2.521,64, na którą składały się kwoty: 2.266,50 zł tytułem niespłaconej kwoty pożyczki, 251,14 zł z tytułu odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej za faktyczne opóźnienia w spłacie rat należności głównej naliczonych zgodnie z warunkami umowy pożyczki odnawialnej V..pl za okres od dnia 09 stycznia 2015 r. do dnia 31.12.2015 r., 4,00 zł z tytułu opłat manipulacyjnych za czynności windykacyjne związane z opóźnieniem w spłacie pożyczki, oraz o zasądzenie kwoty 32,00 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, a także o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podał, że kwota dochodzona pozwem wynika z umowy pożyczki z dnia 07.01.2014 roku nr (...), zawartej z (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w W. przy udziale pośrednika, który działał w jego imieniu i na jego rzecz na podstawie udzielonego pełnomocnictwa. Zgodnie z procedurą związaną z udzielaniem przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pożyczek zawieranych przy udziale pośrednika kredytowego, każdy klient zobowiązany był w pierwszej kolejności do złożenia stosownego wniosku o pożyczkę, który to wniosek został złożony przez pozwaną. We wniosku każdy klient zobowiązany był wskazać miedzy innymi niezbędne dane osobowe oraz kwotę i okres spłaty pożyczki. Dodatkowo we wniosku znajdowały się oświadczenia klienta potwierdzające otrzymanie projektu umowy oraz zapoznanie się z jej treścią, a także potwierdzenie o zrozumieniu zawartych w niej postanowień. Następnie po wprowadzeniu przez pośrednika kredytowego złożonego wniosku do systemu informatycznego, następowała weryfikacja podanych przez klienta danych. Po dokonaniu tych czynności, Umowa P. Odnawialnej V..pl była generowana, drukowana przez pośrednika kredytowego i przedstawiana do ponownego zapoznania się oraz podpisania klientowi. Następnie po złożeniu niezbędnych podpisów pod umową następowało uruchomienie środków we wnioskowanej wysokości oraz ich wypłacenie na rachunek bankowy wskazany przez klienta we wniosku. W przypadku kolejnej umowy pożyczki procedura ograniczona była tylko do złożenia przez pożyczkobiorcę wniosku, a w przypadku jego akceptacji – przesłania mu Twoich Warunków P., które obejmowały najważniejsze uregulowania umowy.

Nadto powód argumentował, iż w związku z przelaniem kwoty pożyczki na konto wskazane przez pozwaną G. M., była ona zobowiązana zwrócić kwotę pożyczki wraz z należnymi prowizjami za jej udzielenie do dnia 08.01.2015 roku oraz do zapłaty odsetek w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki, a także kosztów wezwań do zapłaty przesyłanych drogą elektroniczną. Nadto zgodnie z postanowieniami umowy pozwana G. M. mogła zostać obciążona kosztami związanymi z czynnościami windykacyjnymi, w tym w szczególności kosztami wezwań do zapłaty przesyłanych drogą pocztową. Wobec braku zwrotu pożyczki w uzgodnionym terminie spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, podjęła próby skontaktowania się z pozwaną G. M., a gdy te okazały się bezskuteczne wystosowała trzy wezwania do zapłaty drogą pocztową i podjęła w stosunku do niej czynności windykacyjne. Zwrot pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy nie nastąpił.

Nadto powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka (...) akcyjna spółka jawna z siedzibą w W. wskazał, że w dniu 30.06.2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako wspólnik powodowej spółki, na podstawie zawartej w dniu 10.02.2015 roku umowy spółki jawnej wniosła do powodowej spółki wkład w postaci pakietu wierzytelności przysługujących mu z tytułu zawartych umów pożyczek. W tym samy dniu zawarta została umowa sprzedaży pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką (...) akcyjną spółką jawną z siedzibą w W., a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością pakietu wierzytelności z tytułu kosztów związanych z zawartymi umowami pożyczek, którą to transakcją objęta została również wierzytelność przysługująca Pożyczkodawcy w stosunku do G. M.. Pozwana G. M. o powyższych czynnościach została zawiadomiona drogą elektroniczną.

Referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 24.10.2016 roku wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pod sygn. akt VI Nc-e 1177430/16.

Na skutek sprzeciwu wniesionego przez pozwaną G. M. w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym wniosła ona o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, Postanowieniem z dnia 12.12.2016 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Słupsku.

Po przekazaniu sprawy do Sądu Rejonowego w Słupsku, w piśmie z dnia 06.02.2017 roku (data wpływu) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka (...) akcyjna spółka jawna z siedzibą w W. poinformował, iż w dniu 17.02.2017 roku doszło do zmiany nazwy powodowej spółki, której aktualna nazwa brzmi: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna z siedzibą w W. . Nadto wskazał, że pozwana G. M. otrzymała pożyczkę w dwóch transzach: pierwszą po zawarciu umowy w dniu 07.01.2014 roku, następnie drugą na podstawie wniosku z dnia 17.03.2014 roku, o łącznej wartości 3.000,00 zł.

W piśmie z dnia 04.05.2017 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna z siedzibą w W. podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko. Nadto oświadczył, że pozwana G. M. otrzymała na rachunek kwotę 2.500,00 zł tytułem pożyczki i zobowiązała się do jej spłaty do dnia 08.01.2014 roku wraz z należnymi prowizjami, jednakże dokonała spłaty tylko części należności, w związku z czym do spłaty pozostała kwota 2.266,50 zł. G. M. została wezwana do dobrowolnego spełnienia świadczenia pismem z dnia 18.04.2015 roku stanowiącym upomnienie, a następnie wystosowano do niej ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 04.05.2015 roku Świadczenie do dnia wniesienia pozwu nie zostało uregulowane, w związku z czym powodowa spółka wniosła o zasądzenie kwoty 2.266,50 zł tytułem należności głównej z tytułu niespłaconego kredytu, kwoty 251,14 zł tytułem odsetek umownych skapitalizowanych , naliczonych od kwoty kapitału, tj. od kwoty 2.266,50 zł w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP za faktyczne opóźnienia w spłacie rat należności głównej naliczonych zgodnie z umową pożyczki za okres od dnia 09.01.2015 roku do dnia 31.12.2015 roku z ograniczenie do aktualnej wartości odsetek maksymalnych, a także kwoty 4,00 zł tytułem czynności windykacyjnych związanych z opóźnieniem w spłacie pożyczki w wysokości 4,00 zł, na którą składały się koszty opłat za monit listowny, sms-owy i telefoniczny naliczonych zgodnie z umową pożyczki.

W piśmie procesowym z dnia 19.04.2017 roku pozwana G. M. – reprezentowana przez fachowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego – wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko zaprzeczyła wszystkim twierdzeniom powoda poza wyraźnie przyznanymi w piśmie procesowym. Nadto przyznała, iż na wniosku o pożyczkę oraz na warunkach umowy figuruje jej podpis, jednakże zaprzeczyła aby zawierała z powodem właściwą umowę pożyczki oraz by otrzymała od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej w W. kwotę z tytułu wskazanej umowy pożyczki. Wskazała również, że nie został wykazany fakt zawarcia umowy pożyczki, któremu ona zaprzeczyła oraz by podpisane przez nią dokumenty zostały przygotowane przez osobę umocowaną przez powoda. Nadto jej zdaniem powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna w W. nie posiadała legitymacji procesowej czynnej w niniejszej sprawie. G. M. nie otrzymała również korespondencji przedsądowej, na którą powoływała się powodowa spółka.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. udzieliła pełnomocnictwa spółce działającej pod firmą (...).PL (...) z siedzibą w K. do dokonywania w imieniu spółki czynności pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych, jakie oferuje spółka, w szczególności dokonywania czynności faktycznych i prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem i zawieraniem w imieniu i na rzecz Spółki (...) z osobami trzecimi do kwoty 5.000,00 zł. Umowy pożyczki mogły być przez Pełnomocnika zawierane na zasadach i warunkach określonych w treści Umowy P. Odnawialnej. Pełnomocnik był umocowany do udzielania dalszych pełnomocnictw jedynie osobom fizycznym i osobom prawnym prowadzącym działalność polegającą na pośrednictwie kredytowym z zastrzeżeniem, że pełnomocnictwa substytucyjne nie mogą przekraczać zakresu umocowania Pełnomocnika. Pełnomocnictwo zostało udzielone na okres 1 roku, tj. do dnia 1 lipca 2014 roku, chyba że przed upływem jednego roku spółka je odwoła.

Dowód: pełnomocnictwo z dnia 1 lipca 2013 roku – k. 34

W dniu 07.01.2014 roku pozwana G. M. za pośrednictwem agenta M. G., podpisała brokerski wniosek o pożyczkę w V..pl z pośrednikiem finansowym, w którym wystąpiła o udzielenie pożyczki w kwocie 2.500,00 zł z terminem płatności do dnia 06.02.2014 roku. We wniosku tym podpisała oświadczenie, że otrzymała bezpłatny projekt Umowy P. Odnawialnej, zapoznała się z jej treścią oraz zrozumiała zawarte w niej postanowienia. Nadto oświadczyła, że otrzymała formularz informacyjny dotyczący wnioskowanej kwoty pożyczki w trakcie składania wniosku o pożyczkę, tj. przed zawarciem umowy.

Dowód: Brokerski wniosek o pożyczkę – k. 20, Umowa pożyczki odnawialnej V..pl – k. 22 – 26, formularz informacyjny Twoje warunki umowy pożyczki V..pl – k. 21, 30 – 33.

W dniu 17.03.2014 roku G. M. podpisała Aneks do Umowy P. Odnawialnej zawierający Twoje warunki Umowy P. V..pl, w którym całkowitą wysokość pożyczki ustalono na kwotę 3.000,00 zł, z terminem płatności do dnia 07.04.2014 roku (20 dniowy termin płatności).

Dowód: Aneks do Umowy P. Odnawialnej zawierający twoje Warunki Umowy P. w V..pl – k. 21.

W dniu 07.01.2014 roku na konto G. M. przelana została kwota 2.500,00 zł tytułem umowy pożyczki nr (...), a następnie w dniu w dniu 17.03.2014 roku na jej konto przelana została kwota 500,00 zł tytułem kwoty dodatkowej do umowy pożyczki nr (...).

Dowód: kopie przelewów z dnia 07.01.2014 roku i z dnia 17.03.2014 roku – k. 27,28.

W § 2 ust. 4 umowy wskazano, że została ona zawarta na czas nieokreślony.

Zgodnie z § 10 ust. 1 umowy w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki, pożyczkobiorca zastrzegł sobie możliwość naliczania odsetek za zwłokę w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Nadto zastrzeżono, że zawiadomienia o istnieniu opóźnienia w spłacie pożyczki, stanowiące wezwania do zapłaty, wysyłane będą przez pożyczkodawcę korespondencyjnie na adres korespondencyjny Pożyczkobiorcy lub w formie sms i emailem.

Dowód: Umowa P. Odnawialnej V..pl – k. 22-26.

W dniu 10.02.2015 roku między (...) Finanse spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytowo – akcyjną z siedzibą w W. doszło do zawarcia umowy spółki jawnej do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z § 1 pkt. 2 umowy spółka prowadzić miała działalność pod firmą: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka (...) akcyjna spółka jawna.

Zgodnie z § 5 pkt. 1 umowy spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła wkład niepieniężny w postaci pakietu wierzytelności o wartości nominalnej 59.549.603,79 z, przy czym wartość rynkowa wniesionego wkładu wynosiła 10.837.896,67 zł, zaś lista wierzytelności wchodzących w skład wnoszonego wkładu, zawierająca indywidualny numer każdej z wierzytelności, jej wysokość oraz termin, w którym powinna być spłacona przez dłużnika stanowiła załącznik nr 4 do Umowy Spółki. Na każdą wierzytelność, określoną w liście wierzytelności, składał się kapitał niespłaconej kwoty pożyczki, opłaty za wykonane czynności windykacyjne oraz odsetki za opóźnienie od kwoty kapitału niespłaconej pożyczki oraz opłat windykacyjnych liczone od dnia wymagalności zobowiązania.

Na posiedzeniu (...) z dnia 30.06.2015 roku zmieniono zapisy (...) Spółki Jawnej przez dodanie § 5a, z którego wynikało, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła do spółki dodatkowy wkład niepieniężny w postaci pakietu wierzytelności zawierającego indywidualny numer każdej z wierzytelności, jej wartość oraz termin, w którym powinna zostać spłacona przez dłużnika, stanowiący załącznik 4 a do Umowy Spółki

W Załączniku nr 4 a Umowy Spółki Jawnej zapisana została wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki nr (...) z dnia 07.01.2014 roku, w której data wymagalności roszczenia została wskazana na dzień 09.01.2015 roku, zaś wartość zadłużenia została wskazana na kwotę 2.293,40 zł. Na wartość tą składała się kwota 2.266,50 zł tytułem niespłaconej kwoty pożyczki, kwota 4,00 zł tytułem opłaty windykacyjnej oraz kwota 22,90 zł tytułem odsetek za opóźnienie.

Dowód: (...) Spółki jawnej z dnia 10.02.2015 roku – k. 35-37, Protokół Posiedzenia (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo – akcyjnej z siedzibą w W. – k. 38 – 42, załącznik nr 4a do (...) Spółki Jawnej – k. 43 – 44.

W trakcie trwania procesu, w dniu 17.02.2017 roku doszło do zmiany nazwy powodowej spółki z (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka (...) akcyjna spółka jawna, na (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna z siedzibą w W..

Dowód: odpis z KRS z dnia 17.02.2017 roku – k. 51-52, k. 55 i verte.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Na wstępie wskazać należy, że w niniejszej sprawie pozwana kwestionowała zarówno: okoliczność zawarcia umowy, przekazania na jej konto środków finansowych wynikających z jej zawarcia, uprawnienie powoda do dochodzenia należności z uwagi na brak legitymacji czynnej po jego stronie, jak również okoliczność braku uprawnień osoby przygotowującej dokumenty finansowe do działania w imieniu powoda.

Najistotniejsze i pierwszorzędne znaczenie w niniejszej sprawie miała zatem kwestia legitymacji czynnej po stronie powoda do występowania w niniejszym procesie.

Legitymacja materialna, jako manifestacja prawa podmiotowego lub interesu prawnego do wytoczenia powództwa, stanowi przesłankę materialną powództwa, a jej brak stoi na przeszkodzie udzieleniu ochrony prawnej. Brak legitymacji materialnej (czynnej lub biernej) skutkuje co do zasady oddaleniem powództwa. W odróżnieniu od zdolności sądowej i zdolności procesowej Kodeks postępowania cywilnego nie zawiera definicji legalnej legitymacji procesowej. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że legitymacja procesowa czynna oznacza możliwość występowania w konkretnym procesie w charakterze powoda i przysługuje osobie wskazanej w ustawie. Zwykle jest to osoba mająca interes prawny w uzyskaniu orzeczenia określonej treści (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2005 r., III CZP 89/04, OSNC 2006, nr 1, poz. 6). Podnosi się również, że legitymacja procesowa wskazuje kwalifikację materialną podmiotów prowadzących spór, w tym znaczeniu, że powód powinien być uprawniony do występowania z żądaniem udzielenia mu ochrony prawnej w stosunku do pozwanego, a ten zobowiązany wobec niego do określonego zachowania się; dotyczy zatem możliwości określenia, czy w procesie występują w charakterze strony te podmioty, które są jednocześnie podmiotami stosunku prawnego będącego przedmiotem procesu. W każdej sprawie cywilnej obowiązkiem Sądu jest rozstrzygnięcie, czy strony są jednocześnie stronami spornego stosunku prawnego, a stwierdzenie braku tej zgodności prowadzi do stwierdzenia braku legitymacji procesowej po stronie powoda lub pozwanego, czego skutkiem jest oddalenie powództwa (zob. Uchwała składu siedmiu sędziów z dnia 5 kwietnia 2006 r., III CZP 121/05, L.).

Sąd ustalił zatem, że z zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika uprawnienie powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki jawnej z siedzibą w W. do występowania w charakterze powoda. Okoliczność tą potwierdzają złożone przez powoda dokumenty wykazujące ciąg przekształceń jakim on uległ. W (...) Spółki Jawnej z dnia 10.02.2015 roku, którą zawarł wierzyciel pierwotny (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. z: (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytowo – akcyjną z siedzibą w W., jednoznacznie wskazane zostało, że powstała ona w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej (§1 umowy). Zgodnie z zapisami tejże umowy spółka od momentu zawarcia umowy prowadziła działalność pod nazwą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka (...) akcyjna spółka jawna. Nadto zgodnie z zapisami § 4 tejże umowy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła wkład niepieniężny w postaci wierzytelności wynikających z załącznika 4 do umowy spółki, na które składały się: kwota niespłaconego kapitału pożyczki, opłaty za czynności windykacyjne oraz odsetki od kwoty kapitału niespłaconej pożyczki oraz opłat windykacyjnych liczone od dnia wymagalności zobowiązania. Natomiast z Protokołu z Posiedzenia (...) z dnia 30.06.2015 roku jednoznacznie wynika, że zapisy (...) Spółki Jawnej w § 5 zostały zmienione przez dodanie § 5a, z którego wynikało, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła do spółki dodatkowy wkład niepieniężny w postaci pakietu wierzytelności zawierającego indywidualny numer każdej z wierzytelności, jej wartość oraz termin, w którym powinna zostać spłacona przez dłużnika, stanowiący załącznik 4a do Umowy Spółki. Niewątpliwie z zapisów znajdujących się w załączniku 4a do umowy spółki bezsprzecznie wynika, że wśród wierzytelności wniesionych jako wkład niepieniężny znajdowała się również wierzytelność wynikająca z umowy o nr (...), zawartej miedzy pierwotnym pożyczkodawcą, a pozwaną, a także jej wysokość i data wymagalności, a zatem powód wykazał, iż był uprawniony do występowania z żądaniem udzielenia mu ochrony prawnej w stosunku do pozwanej.

Kwestia zmiany firmy spółki, która nastąpiła w trakcie trwania procesu, również została prawidłowo udokumentowana zdaniem Sądu, albowiem powód złożył do akt odpis z KRS, z którego wynika aktualne brzmienie firmy, pod którą spółka działa.

Przystępując do oceny kolejnych zarzutów pozwanej, Sąd zważył, że zgodnie z art. 6 k.c. ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić fakty (okoliczności faktyczne) uzasadniające żądanie, ten zaś kto odmawia uczynienia zadość żądaniu, a więc neguje uprawnienie żądającego, obowiązany jest udowodnić fakty wskazujące na to, że uprawnienie żądającemu nie przysługuje. Podkreślić należy, że w przepisie tym chodzi nie o każdy fakt, lecz o fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, a więc o fakty prawotwórcze, czyli wskazujące istnienie prawa, oraz fakty niweczące lub tamujące prawo, czyli wskazujące na to, że żądanie strony jest nieuzasadnione.

W niniejszej sprawie spostrzeżenie powyższe miało to znaczenie, iż to na powodzie spoczywał ciężar wykazania, że przysługuje mu kwota dochodzona pozwem oraz – wobec twierdzeń pozwanej - że doszło do zawarcia umowy w imieniu i na rzecz powoda.

Na pozwanej ciążył ciężar wykazania, że nie doszło do zawarcia umowy pożyczki i przekazania na jej konto kwoty wynikającej z umowy.

Sąd przystępując do oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego zważył w pierwszej kolejności, iż niniejsze roszczenie wynikało z umowy pożyczki, a zatem oparte zostało na przepisie art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Jak stanowi przepis art. 353 § 1 k.c. zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Jak natomiast stanowi przepis art. 30 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 12.05.2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz.U. 2011.126.715) umowa o kredyt konsumencki, z zastrzeżeniem art. 31-33, powinna określać imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego.

W świetle powyższych przepisów zarzut pozwanej polegający na podważeniu zawarcia umowy z powodem nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z przywołanymi przepisami powód mógł zawierać umowę za pośrednictwem pośrednika kredytowego. Niewątpliwie również spełnione zostały wszystkie przesłanki wynikające z cytowanego powyżej przepisu, albowiem jak wynika z załączonych do akt „Twoich Warunków Umowy P. V..pl”, wskazane zostały wymagane dane, nadto załączone zostało pełnomocnictwo udzielone przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przedsiębiorstwu (...) Spółce Akcyjnej do dokonywania w imieniu spółki czynności pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych jakie oferowała spółka (...) (k.34).

Oceniając natomiast zarzut pozwanej, iż nie zostały na jej konto przekazane środki finansowe wynikające z zawartej umowy, Sąd zważył, iż przeprowadzenie dowodu negatywnego nie jest proste, jednakże nie niemożliwe, zaś pozwana nie sprostała ciężarowi udowodnienia tych okoliczności. Pozwana – reprezentowana przez fachowego pełnomocnika - ograniczyła się jedynie do twierdzeń złożonych w pismach procesowych, iż nie otrzymała od powoda środków finansowych wynikających z umowy pożyczki, a wystarczyło załączyć wyciągi z rachunku bankowego pozwanej z dnia, w którym zdaniem powoda doszło do przelania wynikających z umowy kwot pieniężnych. Tej czynności nie dokonano.

Powód natomiast załączył do akt kopie przelewów oraz wykaz wierzytelności stanowiący załącznik do (...) Spółki Jawnej czym jednoznacznie wykazał, że do przekazania środków finansowych na konto pozwanej doszło w datach pokrywających się z datami wynikającymi z Brokerskiego wniosku o pożyczkę, „Twoich warunków Umowy P. V..pl” oraz Aneksu do Umowy P. Odnawialnej, a zatem sprostał ciężarowi udowodnienia, iż posiada w stosunku do pozwanej wymagalne roszczenie o zwrot środków finansowych.

Przechodząc do oceny zarzutu pozwanej, iż nie otrzymała ona od powoda wezwania przesądowego do zapłaty, Sąd zważył, że okoliczność ta nie ma w zasadzie znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, albowiem wystosowanie takiego pisma nie jest obowiązkiem powoda. Przedsądowe wezwanie do zapłaty, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa cywilnego oraz postępowania cywilnego nie musi być sporządzane w żadnej szczególnej formie, jednak stanowi ostatnie wezwanie przed wystąpieniem wierzyciela na drogę sądową w celu zmuszenia dłużnika do zwrotu długu. Wezwanie to zaleca się sporządzać w formie pisemnej przede wszystkim ze względu na postępowanie dowodowe związane z udowodnieniem, że wierzyciel dążył do polubownego zakończenia sporu, czy tez podjął próby mediacji. Jest ono także wyrazem dobrej woli Pożyczkobiorcy, który ma znaczenie w świetle przepisów art. 455k.c. i 476 k.c. Pierwszy z nich stanowi, że w przypadku gdy termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do jego wykonania. W drugim z nich zostały natomiast uregulowane konsekwencje tego zapisu albowiem art. 476 k.c., stanowi, że dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W związku z powyższym wezwanie do zapłaty, stanowi podstawę dochodzenia w późniejszym postępowaniu sądowym odsetek ustawowych za zwłokę, liczonych od tego właśnie terminu. W większości jednak spraw termin zapłaty oraz możliwość dochodzenia odsetek za zwłokę jest uregulowany w zapisach umowy stron, a wezwanie przedsądowe do zapłaty stanowi jedynie przypomnienie dłużnikowi o tym, że pozostaje w zwłoce ze spełnieniem świadczenia.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że z zapisów zawartej miedzy stronami umowy wynikało, iż pożyczka została udzielona pozwanej na okres jednego miesiąca z terminem spłaty do dnia 06.02.2014 roku, a następnie kolejne 500,00 zł z terminem spłaty do dnia 07.04.2014 r. W związku z powyższym, skoro pozwana nie wykazała, iż doszło do przedłużenia zawartej umowy, roszczenie stało się wymagalne najpóźniej z upływem 07.05.2014 roku, powód zaś żądał zasądzenie niniejszym pozwem kwoty 251,14 zł stanowiącej wyliczenie odsetek umownych za opóźnienie w spłacie pożyczki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP dopiero od 09.01.2015 roku do dnia 31.12.2015 roku, których możliwość dochodzenia została zastrzeżona w § 10 pkt. 1 umowy. Powód nie dochodził natomiast zasądzenia dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie od w/w kwoty. Sąd uznał zatem, iż niedoręczenie G. M. przedsądowego wezwania do zapłaty nie ma wpływu na prawidłowość wyliczenia dochodzonego przez powoda zobowiązania.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że powodowi przysługuje kwota 2.521,64 zł z tytułu pozostałej do spłaty pożyczki, odsetek i należności ubocznych, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 720 § 1 k.c. w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Koszty postępowania poniesione przez powoda wyniosły łącznie 1.317,00 zł, z czego tytułem opłaty od pozwu 100,00 zł, z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa 17,00 zł i wynagrodzenia adwokata kwota 1.200,00 zł. Wobec powyższego sąd na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.317,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, o czym orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku.