Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2017 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. S.K.A. w W.

przeciwko K. M.

o zapłatę

o r z e k a :

Powództwo oddala.

Sygn. akt C 717/16 upr.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 lipca 2015r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W. wytoczyła w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo przeciwko K. M. o zapłatę kwot 152,94 zł tytułem należności wynikającej z umowy zawartej przez pozwanego wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 lipca 2015 roku do dnia zapłaty, oraz kwoty 49,16 zł tytułem skapitalizowanej kwoty odsetek za opóźnienie w zapłacie należności wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 lipca 2015 roku do dnia zapłaty, łącznie kwoty 202, 10 zł. Nadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych. Uzasadniając żądanie pozwu reprezentujący powoda pełnomocnik wskazał , że pozwany zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę formie pisemnej . W dniu 15 kwietnia 2015r. wierzyciel pierwotny dokonał przelewu na rzecz powoda wierzytelności przysługującej mu względem pozwanego , a stanowiącej kwotę dochodzoną ni niniejszym pozwem. Pozwany został prawidłowo zawiadomiony o przelewie wierzytelności i jednocześnie wezwany do dobrowolnej spłaty .

W dniu 11 sierpnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu o pozwany skutecznie wywiódł sprzeciw , co skutkował uchyleniem nakazu i przekazaniem sprawy właściwemu miejscowo Sądowi.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany co do zasady i wysokości roszczeniu dochodzonemu pozwem. Podniósł, iż nigdy nie zawierał z powodem żadnej umowy , a powód dotychczas nie udzielił mu informacji na jakiej podstawie kieruje do powoda roszczenie .

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W szczególności przywołany wyżej przepis uzasadnia twierdzenie, że ciężar udowodnienia istotnego faktu w niniejszej sprawie, to jest istnienia wierzytelności, którą powód miał nabyć, spoczywał na stronie, która z faktu tego wywodziła skutki prawne.

Zdaniem Sądu przedstawione przez powoda dowody były dowodami niewystarczającymi na wykazanie zasadności żądania pozwu. Wskazać należy, iż dowodami w niniejszej sprawie są wyłącznie przedłożona przez powoda umowa przelewu wierzytelności z dnia 13.04.2015r. (k. 35-40) wraz z wydrukiem zawierającym m.in. informację o danych osobowych dłużnika i wysokości zobowiązania (k. 44), które to kopie dokumentów zostały przedłożenie poświadczone za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika. Pozostałe dokumenty, które nie zostały potwierdzone za zgodność z oryginałem, nie są dokumentami w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego. W szczególności są to: umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z załącznikami (k. 33,34) , zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności (k. 44), rozliczenie do faktury (k. 69) ,faktura VAT k. (77, 72), druk przelewu (k. 71). Powyższe wynika z faktu , że odbitka ksero nie zawiera oryginalnego podpisu wystawcy, który stanowi conditio sine qua non istnienia dokumentu. Zważyć przy tym należy, iż odpis pisma (a także i załączników) może być sporządzony dowolną techniką (kopia maszynopisu, egzemplarz wydruku komputerowego, kserokopia itp.). Powinien jednak oddawać pełną ich treść, a składający je musi poświadczyć zgodność odpisu z oryginałem (por. K. Knoppek, Wydruk komputerowy jako dowód w procesie cywilnym, PiP 1993, Nr 2, s. 54 oraz K. Knopek, Dokument w procesie cywilnym, PDW Poznań 1993, s. 122). Pośrednio można tu także - z braku wyraźnego w tej mierze unormowania (takiego jak np. w art. 89 § 1 k.p.c., gdzie mowa zarówno o "wierzytelnym" odpisie, jak i o jego uwierzytelnianiu) - odnieść wskazania zawarte w uchwale Sądu Najwyższego z 29 marca 1994 roku w sprawie III CZP 37/94 (OSN 1994, Nr 11, poz. 206), że niepoświadczona podpisem strony kserokopia nie jest dokumentem. Mieści się ona w stosowanym w Kodeksie postępowania cywilnego pojęciu odpisu (jako odwzorowanie oryginału), jednak poświadczenie jej zgodności z takim oryginałem mieści w sobie jednocześnie oświadczenie strony o istnieniu dokumentu o treści i formie odwzorowanej kserokopią. Również w wyroku z dnia 6 listopada 2002 roku w sprawie I CKN 1280/00 (niepubl.) Sąd Najwyższy odnosząc się do treści art. 128 i 129 k.p.c. ponownie uznał (choć bez przywołania poprzednio powołanego orzeczenia), że: "zwykła odbitka ksero, tj. odbitka niepotwierdzona, niestanowiąca dokumentu, nie może zastąpić dokumentu, na którego bazie powstała. Ustawodawca posługując się pojęciem dokumentu rozumiał przez to oryginał dokumentu. Tam gdzie oryginał może być zastąpiony przez odpis, np. odbitkę ksero, ustawodawca wyraźnie to zaznaczył". Art. 129 § 2 k.p.c. pozwala na złożenie zamiast oryginału odpisu dokumentu, ale poświadczonego za zgodność z oryginałem przez osoby w nim wskazane.

W ocenie Sądu sama umowa przelewu wierzytelności z załącznikiem niestanowi wystarczającego dowodu w niniejszej sprawie uzasadniającego uwzględnienie żądania pozwu. Umowa cesji wierzytelności jest bowiem dokumentem prywatnym stanowiącym jedynie dowód na to, że osoba, która ją podpisała złożyła oświadczenie określonej treści i w danej formie. Natomiast nie stanowi dowodu na istnienie wierzytelności nią objętych i w tym zakresie to na powodzie, który wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne spoczywał ciężar wykazania istnienia wierzytelności. Skuteczność cesji wierzytelności jest zależna od istnienia zobowiązania nią objętego. Załączony przez stronę powodową wydruk zawierający m.in. informację o danych osobowych dłużnika i wysokości zobowiązania (k. 44) także nie stanowi dowodu na istnienie wierzytelności w nim opisanej. Mają na uwadze, iż w niniejszej sprawie powód, nie przedstawił dokumentów, które w dostateczny sposób uzasadniałyby twierdzenie o istnieniu wierzytelności, Sąd powództwo oddalił.