Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 788/16 upr

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Maszlanka

Protokolant:

st. sekr. sądowy Wioletta Przybylska

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2017 r. w Lidzbarku Warmińskim na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy O.

przeciwko D. S., S. S., M. S., A. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Magdalena Maszlanka

Sygn. akt I C 788/16 upr

UZASADNIENIE

Powódka Gmina O. wniosła o zasądzenie od pozwanych M. S., A. S., D. S., S. S. solidarnie kwoty 819,96 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 22 grudnia 2014 r. pomiędzy T. (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. a M. S. została zawarta umowa najmu na czas oznaczony do dnia 21 grudnia 2015 r. Zawarcie umowy nastąpiło na podstawie wystawionego przez Urząd Miejski w O. skierowania do zasiedlenia lokalu socjalnego. Pozwani nie uiszczali opłat czynszowych oraz eksploatacyjnych. Niniejszym pozwem powódka dochodzi świadczeń za okres od 1 marca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r.

Pozwani M. S., A. S., S. S., D. S. nie odnieśli się do żądania pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 grudnia 2014 r. pomiędzy T. (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. a M. S. została zawarta umowa najmu lokalu socjalnego położonego w O. przy ul. (...). Umowę zawarto na czas oznaczony do dnia 21 grudnia 2015 r. Za używanie lokalu najemca zobowiązany był uiszczać czynsz oraz opłaty za odbiór nieczystości stałych w łącznej wysokości 82,81 zł miesięcznie.

(kopia umowa najmu lokalu socjalnego z dnia 22 grudnia 2014 r. - k. 9-10)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie pozwani nie stawili się na rozprawie i nie odnieśli się pisemnie do żądania pozwu. W takiej sytuacji, w myśl. art. 339 § 1 k.p.c., Sąd zobligowany był rozstrzygnąć sprawę wyrokiem zaocznym.

Stosownie do art. 339 § 2 k.p.c., wydając wyrok zaoczny sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda przytoczone w pozwie o okolicznościach faktycznych, jednakże tylko wówczas, gdy twierdzenia te nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy.

Jak podkreśla się w orzecznictwie, wprowadzenie przez art. 339 § 2 k.p.c. domniemania zgodności twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy nie zwalnia powoda od przytoczenia faktów, które są niezbędne do dokonania subsumcji materialnoprawnej, stanowiącej faktyczną i materialnoprawną podstawę wyroku. Sąd jest bowiem zobowiązany, nawet przy uznaniu twierdzeń powoda za prawdziwe, dokonać prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 1997 r., I CKU 87/97).

Stan faktyczny niniejszej sprawy nie budził wątpliwości i Sąd ustalił go z uwzględnieniem dyspozycji art. 339 par. 2 k.p.c.

Art. 659 § 1 k.c. stanowi, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Stosownie do § 2 cytowanego przepisu, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Powódka nie wykazała, że posiada legitymację czynną do dochodzenia roszczenia objętego pozwem. Umowa najmu z dnia 22 grudnia 2014 r. została zawarta pomiędzy pozwaną M. S. a T. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O.. Podmiot ten jest odrębną od powódki osobą prawną, ma zdolności prawną, zdolność sądową i procesową. Powódka żądała zapłaty czynszu najmu, co jednoznacznie wynikało z uzasadnienia pozwu i z treści przywołanego w nim dowodu tj. rejestru dokonanych i należnych opłat czynszowych i eksploatacyjnych (k. 9-10). Prawo do wystąpienia z takim roszczeniem przysługuje – stosownie do brzmienia art. 659 par. 1 k.c. - wyłącznie wynajmującemu, niezależnie od tego czy jest on właścicielem rzeczy, czy nie.

W tym stanie rzeczy powództwo należało oddalić, o czym orzeczono na podstawie art. 659 par. 1 k.c. a contrario.