Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z wniosku J. G. i A. G.

z udziałem B. S. (1) i B. S. (2)

o ustanowienie drogi koniecznej

postanawia:

I.  umorzyć postępowanie,

II.  zasądzić od uczestników B. S. (1) i B. S. (2) solidarnie na rzecz wnioskodawców J. G. i A. G. solidarnie kwotę 1.501,43 złotych tytułem połowy koszów opinii biegłych.

I Ns 107/09

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy J. G. i A. G. wnieśli o ustanowienie służebności drogi koniecznej obciążającej nieruchomość uczestników B. S. (1) i B. S. (2) położoną w obrębie Z. gm. S., oznaczoną jako działka nr (...) objętą księgą wieczystą nr (...) - na rzecz każdoczesnych właścicieli nieruchomości oznaczonej jako działki nr (...), objętej księgą wieczystą nr (...) stanowiącej aktualnie własność wnioskodawców. W uzasadnieniu podali, że w 2005r. kupili od uczestników działki gruntu, jednakże działki te nie mają zapewnionego dostępu do drogi publicznej. Uczestnik, który sprzedał działki nie zgadza się na ustanowienie służebności drogowej.

Uczestnicy B. (...) i B. S. (2) nie zgodzili się na nieodpłatne ustanowienie służebności. Zaproponowali by wnioskodawcy kupili od nich udział we współwłasności działki drogowej. Początkowo zażądali 31.000 zł.

W toku postępowania przeprowadzone zostały dowody z opinii biegłych z zakresu geodezji i szacowania nieruchomości w celu ustalenia przebiegu służebności drogowej i wysokości należnego wynagrodzenia za ustanowienie tej służebności.

Koszty opinii biegłych wyłożyli wnioskodawcy a wyniosły one łącznie 3.002,87 zł - w tym 1642,45 zł za opinię biegłego geodety ( k. 48) oraz 1360,42zł za opinię biegłego z zakresu szacowania nieruchomości ( k.116)

Następnie postępowanie w sprawie zawieszono postanowieniem z dnia 30 marca 2012r. z uwagi na wszczęcie administracyjnego postępowania mającego na celu wywłaszczenie uczestników na rzecz Gminy S. z części nieruchomości, w tym z działki nr (...) przeznaczonej pod drogi dojazdowe do kompleksu działek położonych w Z..

W wyniku postępowania administracyjnego doszło do przejścia na rzecz Gminy S. części nieruchomości uczestników a działka wnioskodawców uzyskała dostęp do drogi publicznej. ( dowód: decyzja Wójta Gminy S. z dnia 17.06.2015r. nr (...).10.2015 – karta 280)

W związku z uzyskaniem w trybie administracyjnym dostępu do drogi, wnioskodawcy cofnęli wniosek i wnieśli o umorzenie postępowania oraz zasądzenie od uczestników zwrotu kosztów postępowania wyłożonych na opinie biegłych.

Uczestnicy wyrazili zgodę na umorzenie postępowania i wnieśli o obciążenie wnioskodawców całością kosztów postępowania.

Zgodnie z art. 203 §1 kpc w zw. z art. 13§2 kpc oraz na podstawie art. 512§1 kpc wniosek o wszczęcie postępowania nieprocesowego może zostać skutecznie cofnięty po rozpoczęciu posiedzenia albo po złożeniu przez uczestnika oświadczenia na piśmie tylko wtedy , gdy inni uczestnicy nie sprzeciwią się tej czynności. Czynność ta nie może być przy tym sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego bądź też nie może zmierzać do obejścia prawa ( art. 203§4 kpc w zw. z art. 13§2 kpc) .

W ocenie Sądu wnioskodawcy skutecznie cofnęli wniosek gdyż uczestnicy nie sprzeciwili się cofnięciu wniosku a brak zarazem okoliczności z art. 204 kpc.

Zgodnie z art. 355§1 kpc Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Na podstawie art. 13§2 kpc wskazany przepis stosuje się odpowiednio do cofnięcia wniosku w postępowaniu nieprocesowym.

Dlatego też na podstawie art. 355 § kpc w zw. z z art. 13§2 kpc postępowanie w sprawie należało umorzyć. ( pkt I postanowienia)

W zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania należało mieć na uwadze zasady dotyczące postepowania nieprocesowego wskazane w art. 520§2 kpc, zgodnie z którym w wypadku sprzeczności interesów uczestników sąd może stosunkowo rozdzielić koszty lub włożyć obowiązek zwrotu na jednego z uczestników, to samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników.

Nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie interesy uczestników były sprzeczne. Jednocześnie do zakończenia faktycznego sporu nie przyczynili się wyłącznie ani uczestnicy ani wnioskodawcy. Brak zatem podstaw do obciążenia całością kosztów postępowania jednej ze stron. W ocenie Sądu koszty postępowania powinny obciążać po połowie zarówno wnioskodawców jak i uczestników. Dlatego też na podstawie art. 520§2 kpc żądanie zwrotu kosztów wyłożonych przez wnioskodawców na opinie biegłych Sąd uwzględnił w ten sposób, że zasądził od uczestników na rzecz wnioskodawców połowę tych kosztów ( pkt II postanowienia)