Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 23 marca 2017 roku.

Sąd Rejonowy w Nidzicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Krzysztof Bieńkowski

Protokolant – sekr.sąd.Milena Romańska

przy udziale Prokuratora : -

po rozpoznaniu w dniu 23.03.2017r. na rozprawie sprawy:

P. S., s. W. i K. , ur. (...) w N.

oskarżonego o to, że: w dniu 30 października 2016 roku ok. godz.14:40 na drodze publicznej P.-Z. , gm.N. , woj. (...)- (...), będąc prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowemu w Nidzicy z dnia 26.04.2016r. , sygn.akt II K 55/16 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, kierował motorowerem m-ki (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości - 0,43 mg/l, 0,42 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu,

- tj. o czyn przewidziany w art. 178a § 4 kk

ORZEKA :

I.  oskarżonego P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu , i za to z mocy art.178a § 4 kk skazuje go, a na podstawie art.178a§4 kk przy zast. art.37a kk wymierza mu karę 6(sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, nakładając na oskarżonego obowiązek wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30(trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art.42§2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3(trzech) lat;

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 10.000,00 (dziesięciu tysięcy) złotych płatnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych w całości;

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...)

(...)

Sygn. akt II K 22/17

UZASADNIENIE

W związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych na podstawie art. 423 § 1a kpk ograniczono zakres uzasadnienia do wyjaśnienia orzeczonej kary i środka karnego zgodnie z wnioskiem oskarżyciela – Prokuratora Rejonowego w Nidzicy.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy ustalono, że oskarżony w dniu 30 października 2016 roku około godziny 14:40 na drodze publicznej P.-Z., gmina N., woj. (...)- (...), będąc prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Nidzicy z dnia 26 kwietnia 2016 roku, sygn. Akt II K 55/16 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, kierował motorowerem marki Z. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości – 0,43 mg/l, 0,42 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Swym zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona zarzuconego mu czynu określonego w art. 178a § 4 kk.

W czasie popełnienia czynu oskarżony był osobą dorosła, w pełni poczytalną, nadto doskonale zdawał sobie sprawę z bezprawności swojego postępowania oraz z tego, że nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca bezprawność czynu lub winę.

Przy wymiarze kary oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę - zgodnie z art. 53 kk - całokształt okoliczności wpływających na jej wymiar, a zwłaszcza sposób zachowania sprawcy, stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu.

Oceniając społeczną szkodliwość przypisanego oskarżonemu czynu należało wziąć pod uwagę nie tylko stopień nietrzeźwości sprawcy, który był stosunkowo znaczny , choć nie rażąco wysoki (jak wynika z praktyki duża część sprawców analogicznych czynów przekracza próg 1mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), ale również stopień realnego zagrożenia dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym , który stworzył.

W tym kontekście nie sposób nie zauważyć , że oskarżony poruszał się motorowerem po mało uczęszczanej drodze, w warunkach minimalnego natężenia ruchu (wyjaśnienia k.48).

Same zaś ujawnienie przestępstwa przez funkcjonariuszy Policji nie było związane z techniką jazdy czy spowodowaną kolizją , a wynikały z faktu unieruchomienia pojazdu oskarżonego z powodu braku paliwa.

Powyższe pozwala na przyjęcie , że społeczna szkodliwość popełnionego czynu mieści się raczej w dolnych granicach , a z pewnością nie była bardzo wysoka.

Powyższe okoliczności , a także młody wiek oskarżonego i jego postawa procesowa spowodowały , że uznając oskarżonego P. S. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu tj. przestępstwa z art. 178a § 4 kk Sąd wymierzył na podstawie art. 178a § 4 kk w zw. z art. 37a kk karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony był uprzednio karany za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 kk.

Miał więc Sąd na uwadze, że oskarżony mimo uprzedniego skazania za jazdę w stanie nietrzeźwym, oskarżony po raz kolejny popełnił podobny czyn, kierując motorowerem znajdując się w stanie nietrzeźwości ustalonym na 0,43 mg/l, 0,42 mg/l zawartości w wydychanym powietrzu.

Mimo uprzedniego skazania oskarżony sam dobrowolnie wprowadził się w stan nietrzeźwości i podjął decyzję o prowadzeniu pojazdu mechanicznego. Oskarżony jako osoba dorosła był w pełni świadomy swego postępowania, można było więc od niego wymagać zachowania zgodnego z prawem. Taka postawa oskarżonego w sposób jednoznaczny wskazuje na jego lekceważący stosunek do wymiaru sprawiedliwości niezależnie od podanych przyczyn kierowania pojazdu mechanicznego przez oskarżonego.

Popełnione przez oskarżonego przestępstwo z art. 178a § 4 kk zagrożone jest jedynie karą pozbawienia wolności. Sąd skorzystał jednakże z możliwości przewidzianej w art. 37a k.k. stanowiącej, iż można wymierzyć karę grzywny lub ograniczenia wolności w sytuacji zagrożenia karą pozbawiania wolności do lat 8. Taka sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie bowiem przestępstwo z art. 178a § 4 kk zagrożone jest karą do 5 lat pozbawienia wolności. W ocenie Sądu w sytuacji gdy oskarżony kontynuuje naukę, pozostaje na utrzymaniu rodziców, nie byłby on w stanie ponieść dolegliwości finansowej jaką stanowi niewątpliwie kara grzywny. Zdaniem Sądu kara ograniczenia wolności jest sprawiedliwa i słuszna. Kara w takim wymiarze jest adekwatna w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony, w przekonaniu Sądu, z uwagi na fakt niewykonywania żadnej pracy zarobkowej, będzie zaś w stanie wykonywać nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cele społeczne.

W znowelizowanym art. 42 § 3 kk, który wszedł w życie z dniem 18 maja 2015r. przewidziano m.in. obligatoryjne orzekanie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w razie popełnienia przez sprawcę przestępstwa z art. 178a § 4 kk, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami.

Zważywszy na stan nietrzeźwości oskarżonego, oraz fakt jego uprzedniej karalności za popełnienie przestępstwa jazdy w stanie nietrzeźwości i w konsekwencji odpowiadanie w warunkach art. 178a § 4 kk oraz miejsce popełnienia przestępstwa , Sąd uznał, iż zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych winien być orzeczony wobec oskarżonego na okres 3 (trzech) lat.

Podkreślić bowiem należy , że przy przesłankach wymiaru omawianego środka karnego z uwagi na jego funkcje , w ocenie Sądu jako priorytetowe traktować okoliczności związane ze stopniem zagrożenia dla ruchu jakie stworzył sprawca.

Jak wskazano powyżej stopień tego zagrożenia nie był znaczny, ponownie podkreślić należy , że oskarżony jechał drogą polną po której nie poruszały się żadne inne pojazdy. Jak to określił samo oskarżony ruch na drodze był „zerowy” [vide wyjaśnienia oskarżonego k. 48v].

W ocenie Sądu w stosunku do oskarżonego wystąpiły szczególne okoliczności, które uzasadniałyby orzeczenie wobec niego krótszego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Za taką szczególną okoliczność należy oprócz powołanych okoliczności także młody wiek oskarżonego , wykazaną szczerą skruchę oraz motywację sprawcy.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, w ocenie Sądu, 3 letni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych będzie środkiem karnym adekwatnym do czynu popełnionego przez oskarżonego oraz stopnia jego winy.

Nadto na podstawie art. 43a § 2 kk Sąd orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wysokość świadczenia Sąd ustalił na kwotę minimalną 10.000 złotych albowiem w oparciu o znowelizowane przepisy w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk sąd orzeka obligatoryjnie świadczenie pieniężne w wysokości od 10.000 złotych do 60.000 złotych.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara ograniczenia wolności i środki karne są sprawiedliwe i słuszne w odczuciu społecznym, spełnią tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowią zasłużoną dolegliwość jaka spotka oskarżonego za naruszenie pozostających pod ochroną prawa dóbr. Kara ta i środki karne są również współmierne do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych w całości.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w części dyspozycyjnej wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2.(...)

- (...)

3.(...)

N., (...)