Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 r.

sprawy D. J.

obwinionego z art. 94 § 1 kw i in

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach

z dnia 9 maja 2017 r. sygn. akt II W 165/17

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że ustala, iż D. J. kierując motocyklem marki H. (...) o nr rej. (...) poruszał się z prędkością około 75 km/h; w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy; wydatki za postępowanie odwoławcze przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II Ka 516/17

UZASADNIENIE

D. J. obwiniony był o to, że w dniu 31 lipca 2015 roku o godz. 8.35 w miejscowości N. na ulicy (...) (droga (...)) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując motocyklem marki H. (...) o nr rej. (...) od strony S. bez wymaganego przepisami uprawnienia, przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w obszarze zabudowanym jadąc z prędkością 90-100 km/h w wyniku czego doprowadził do zderzenia z samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) skręcającym w lewo z ulicy (...) na drogę (...), w kierunku S., tj. o czyn z art. 94 § 1 kw i art. 92 a kw i art. 86 § 1 kw

Sąd Rejonowy w Siedlcach wyrokiem z dnia 9 maja 2017r. obwinionego D. J. uznał za winnego tego, że w dniu 31 lipca 2015 roku o godz. 8.35 w miejscowości N. na ulicy (...) (droga (...)) przyczynił się do spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując motocyklem marki H. (...) o nr rej. (...) od strony S. bez wymaganego przepisami uprawnienia, przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w obszarze zabudowanym jadąc z prędkością około 97 km/h w wyniku czego przyczynił się do zderzenia z samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) skręcającym w lewo z ulicy (...) na drogę (...), to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 86 § 1 kw i art. 94 § 1 kw i za czyn ten na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 9 § 1 kw w zw. z art. 39 § 1 kw odstąpił od wymierzenia kary; zasądził od obwinionego D. J. na rzecz oskarżyciela posiłkowego S. S. kwotę 885,60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; zwolnił obwinionego D. J. od ponoszenia kosztów sądowych, wydatki przejmując na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca obwinionego zarzucając:

I.  obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku tj.:

-

art. 8 kpw w zw. z art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny wyjaśnień D. J. i bezpodstawne uznanie, że wyjaśnienia obwinionego w zakresie deklarowanej przez niego prędkości, z jaką się poruszał w terenie zabudowanym tj. ok. 70 km/h stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony w sytuacji, gdy obwiniony złożył w powyższym zakresie jednoznaczne, konsekwentne i stanowcze wyjaśnienia, a w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym brak jest dowodów podważających wiarygodność tych wyjaśnień,

-

art. 5 § 2 kpk w zw. z art. 8 kpw poprzez ich niezastosowanie i rozstrzygnięcie na niekorzyść obwinionego niedających się usunąć wątpliwości w zakresie prędkości, z jaką przed zdarzeniem poruszał się motocykl H. (...) kierowany przez obwinionego, a także manewrów podjętych przez D. J. bezpośrednio przed wypadkiem, w sytuacji, gdy obwiniony od początku postępowania konsekwentnie wyjaśniał, że poruszał się z prędkością około 70 km/h, a jedynym manewrem jaki podjął w związku z nieustąpieniem mu pierwszeństwa przejazdu przez kierującego samochodem V., było „odbicie do środka jezdni w celu uniknięcia zderzenia”, a brak było innych stanowczych dowodów świadczących o tym, że obwiniony poruszał się z prędkością 97 km/h i przed wypadkiem wykonał manewr hamowania;

II.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że w dniu 31 lipca 2015r. obwiniony D. J. kierując motocyklem marki H. (...) przekroczył dozwoloną prędkość jazdy w obszarze zabudowanym poruszając się z prędkością 97 km/h.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca obwinionego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez dokonanie zmiany opisu czynu zawartego w pkt I orzeczenia i zastąpienia sformułowania „około 97 km/h” sformułowaniem „około 75 km/h”.

Na rozprawie odwoławczej obrońca popierał apelację i wniosek w niej zawarty, pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wnosił o utrzymanie wyroku w mocy i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Podzielić należy pogląd wyrażony w apelacji, iż brak jest dowodów wskazujących na tak znaczną prędkość, z jaką miał się poruszać obwiniony kierując motocyklem. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku ustalenia Sąd Rejonowy poczynił m.in. w oparciu o opinię biegłego T. D., który ustalił, iż w chwili zdarzenia prędkość motocykla wynosiła około 75 km/h. W odniesieniu do sytuacji poprzedzającej zdarzenie drogowe biegły wykonał już opinię wariantową. Według pierwszej wersji i przy założeniu, że obwiniony nie hamował kierowanego przez siebie pojazdu prędkość ta wynosiła ok. 75 km/h, natomiast według drugiej wersji – przy wykonaniu manewru hamowania – poruszał się z prędkością 97 km/h. Sąd I instancji przyjął wersję mniej korzystną dla obwinionego, jednakże uczynił to z obrazą art. 5 2 kpk, który stanowi, iż nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzygać należy na korzyść obwinionego. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy – poza własnymi przekonaniami o podjęciu przez obwinionego manewru hamowania (musiał podjąć ….. manewr hamowania) nie przedstawił dowodów popierających taki przebieg zdarzeń. Dowodów takich nie zauważa także Sąd Okręgowy - brak jest w szczególności śladów hamowania motocyklem. Z tych też względów zarzuty apelacji należało uznać za zasadne, co skutkowało zmianą opisu czynu w zakresie prędkości z jaką motocyklem poruszał się obwiniony.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw, Sąd Okręgowy orzekł, jak w wyroku.

eo