Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie w Wydziale 111 Karnym w składzie: Przewodniczący: SSR Marek Tyszkiewicz

Protokolant: Joanna Płatek ,

przy udziale prokurator: Alicji Gajewskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06.10.2015 r., 14.03.2016 r., 02.06.2016 r. 01.08.2016 r. 17.10.2016 r., 06.03.2017 r., sprawy:

M. W.

syna B. i H.

urodzonego dnia (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie od dnia 4 listopada 2012 r. do dnia 27 lutego 2013 r. uporczywie nękał A. S., poprzez wysyłanie na jej telefon komórkowy wiadomości tekstowych oraz inicjował połączenia telefoniczne o różnych porach dnia i nocy, wzbudzając tym u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszając jej prywatność,

tj. o czyn z art. 190a § 1 k.k.

2.  w dniu 13 października 2013 roku, przy ulicy (...) w W. za pośrednictwem domofonu kierował groźby karalne pozbawienia życia wobec A. J., które wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym jak ustalono w czasie popełnienia czynu jego zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania sowim postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

3.  w tym samym miejscu i czasie co w pkt I w rozmowie z A. J. kierował groźby karalne wobec jej małoletnie córki W. O., które wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, przy czym jak ustalono w czasie popełnienia czynu jego zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania sowim postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

I.  oskarżonego M. W. uznaje za winnego zarzuconego mu w pkt 1 czynu przy czym ustala, że w czasie popełnienia przypisanego mu występku jego zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem były w znacznym stopniu ograniczona, tj. przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i na tej podstawie za ten czyn skazuje go, a na podstawie art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  oskarżonego M. W. uznaje za winnego zarzuconych mu w pkt 2 i 3 czynów, z których każdy wyczerpuje dyspozycję art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i na tej podstawie za każdy z tych czynów skazuje go, a na podstawie art. 190 § 1 k.k. wymierza mu za każdy z czynów karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

III.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy wymierzone oskarżonemu M. W. w pkt I i II kary jednostkowe ograniczenia wolności i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

IV.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. a contrario pozostawia w aktach dowody rzeczowe ujawnione w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 1 i 2 na k. 118 akt sprawy.

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego w pkt III kary łącznej ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 13 października 2013 roku, godz. 21:10 do dnia 14 października 2013 roku, godz. 11:55, uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 4 (czterech) dni;

VI.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. J. kwotę 1692 zł (tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt dwa złote) powiększone o należną stawkę VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu M. W.;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego M. W. zapłaty kosztów postępowania, nie wymierza mu opłaty.