Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do tut. Sądu w dniu 7 czerwca 2016 r. powód M. B. reprezentowany przez r.pr. P. G. wniósł o obniżenie alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym Poznań Nowe Miasto i W. w P. w sprawie o sygn. Akt IV RC 1016/14 na rzecz małoletniej B. B. do kwoty 500 zł miesięcznie, płatnej z góry na wskazany przez A. O. (2) rachunek bankowy w terminie do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat, a także o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, iż zgodnie ugodą zawartą w sprawie IV RC 1016/14 powód zobowiązał się do uiszczania na rzecz małoletniej alimentów w kwocie 600 zł, pokrywania połowy kosztów ubezpieczenia zdrowotnego małoletniej oraz pokrywania połowy udokumentowanych kosztów opiekunki dla małoletniej. Dalej wskazano, iż małoletnia zamieszkuje z matką, jednak powód utrzymuje z córką stały kontakt i regularnie odbiera ją do swojego miejsca zamieszkania – córka spędza u niego 1/3 wszystkich dni w miesiącu. Powód podniósł, iż obok osobistych starań w celu zapewnienia utrzymania i wychowania dziecku, średniomiesięcznie ponosi także wydatki związane z jej utrzymaniem i wychowaniem na poziomie ok. 200 zł ponad kwotę alimentów płaconych obecnie w kwocie 600 zł. Z uwagi na powyższe koszty utrzymania dziecka ponoszone przez jego matkę są odpowiednio niższe.

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 listopada 2016 r. pozwana działająca przez matkę A. O. (1) reprezentowana przez adw. M. M. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz złożyła pozew wzajemny o zasądzenie od M. B. na rzecz B. B. alimentów w kwocie 1000 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki A. O. (1), w terminie do 10 dnia każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat i to w miejsce alimentów ustalonych ugodą sądową z dnia 29 czerwca 2015 r. oraz o zabezpieczenie powództwa wzajemnego poprzez zobowiązanie powoda do uiszczania na rzecz małoletniej B. B. alimentów w kwocie 1000 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki A. O. (1), w terminie do 10 dnia każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat a także o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, iż powód nie wywiązuje się w pełni ze swojego obowiązku alimentacyjnego albowiem płaci wprawdzie regularnie kwotę 600 zł miesięcznie, jednakże od początku 2016 r. zaprzestał partycypować w kosztach ubezpieczenia małoletniej oraz w udokumentowanych kosztach opieki nad córką. Koszt opiekunek opłacił jedynie kilka razy pod koniec 2015 roku. Dalej wskazano, iż strony początkowo porozumiały się, iż powód będzie wykonywał kontakty z córką w czasie, gdy pozwana będzie pracować. Matka małoletniej pracuje w tzw. systemie 4 brygadowym po 8 godzin przez dwie kolejne noce, następnie przypada dzień wolny, po którym następują 4 ranki po 8 godzin. Pozwana pracuje w weekendy i we wszelkie święta. Powód deklarował początkowo, iż pomoże pozwanej opiekując się córką wtedy, gdy matka małoletniej pracuje na zmianach. Matka małoletniej co miesiąc przesyła powodowi grafik zmian na kolejny miesiąc. W przypadku gdy powód pomaga pozwanej, koszty opiekunek są mniejsze, jednak w przypadku braku pomocy wzrastają. Pomimo powyższych ustaleń powód nie partycypował w kosztach opiekunek, a co więcej gdy zabierał córkę, bardzo często zostawiał ją u swojej matki, gdzie małoletnią opiekowali się dziadkowie. Ponadto, powód zabierając córkę od pozwanej zaczął ignorować zajęcia pozalekcyjne B.. Dalej wskazano, iż zmieniły się także możliwości zarobkowe matki i koszty utrzymania małoletniej. Małoletnia dorasta i potrzebuje swojego pokoju, w związku z czym jej matka wynajęła nowe mieszkanie, w którym znajduje się osobna sypialnia dla córki, a koszty wynajmu to 1500 zł miesięcznie.

Matka małoletniej w zależności do przepracowanych w miesiącu zmian zarabia od 2000-3000 zł netto. Wynagrodzenie pomniejszane jest o ubezpieczenie (...), ubezpieczenie (...) oraz kartę M.. Nadto matka pozwanej opłaca również zajęcia przedszkolne, zajęcia pozalekcyjne, zajęcia z języka angielskiego oraz karnet w (...).

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia B. B. ur. (...) pochodzi ze związku nieformalnego A. O. (1) oraz M. B..

W dniu 29 czerwca 2015 r. przed tut. Sądem w sprawie o sygn. akt IV RC 1016/14 A. O. (1) i M. B. zawarli ugodę na mocy której, powód zobowiązał się płacić na rzecz małoletniej córki B. B.:

- kwotę po 600 zł miesięcznie do rąk matki małoletniej z góry do 10 dnia każdego miesiąca,

- połowę udokumentowanych rachunkami miesięcznych kosztów usług opiekunki dla małoletniej do rąk matki małoletniej najpóźniej do 10 dnia kolejnego miesiąca po przedstawieniu przez przedstawiciela ustawowego najpóźniej do ostatniego dnia miesiąca rozliczeniowego rachunków albo oświadczeń o przyjętym wynagrodzeniu za usługę opieki,

- połowę opłaty ubezpieczenia zdrowotnego małoletniej do rąk matki małoletniej w terminie tygodnia od dnia przedstawienia przez przedstawiciela ustawowego dowodu pobrania całej kwoty ubezpieczenia zdrowotnego małoletniej

wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności wskazanych kwot rozpoczynając od dnia 01.07.2015 r.

W chwili zawierania powyższej ugody B. B. miała 4 lata i uczęszczała do przedszkola. Małoletnia leczyła się dermatologicznie oraz ginekologicznie w związku z chorobami skóry. Musiała unikać alergenów pokarmowych i wziewnych a także stosować odpowiednie kosmetyki oraz detergenty. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej przedstawiały się następująco:

- wynajem pokoju 250 zł

- woda 35 zł

- prąd 40 zł

- gaz 20 zł

- przedszkole 280 zł

- opiekunka 400 zł

- wycieczki 50 zł

- wyżywienie 200 zł

- odzież 52 zł

- obuwie 33,30 zł

- zabawki, edukacja 94 zł

- artykuły higieniczne i lekarstwa 235,50 zł

- wizyty lekarskie 99 zł.

Matka powódki pracował w firmie (...) Sp. z o.o. od kwietnia 2014 r. jej wynagrodzenie systematycznie wzrastało, a w październiku 2014 r. otrzymała wynagrodzenie w kwocie 2600,67 zł netto. A. O. (2) pracowała w trybie zmianowym.

M. B. zarabiał 3200 zł netto miesięcznie, płacił dobrowolnie na rzecz córki 400 zł miesięcznie, a także ponosił częściowo koszty nauki tańca córki, karty multisport oraz dokładał się do większych wydatków, np. zakup roweru czy fotelika samochodowego. Kiedy córka u niego przebywała ponosił koszty wyżywienia i dojazdów do przedszkola, a także kupował jej ubrania. Córka spędzała u niego święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy a także 10 dni wakacji. Pozwany pomagał w opiece nad córka, kiedy matka pracowała.

Dowód: dokumenty w aktach IV RC 1016/14

W niniejszej sprawie sytuacja życiowa i materialna stron przedstawia się następująco:

Pozwana – powódka wzajemnaBlanka (...) ma obecnie 6 lat i uczęszcza do zespołu szkolno-przedszkolnego nr 3 w P., gdzie opłaty za pobyt i wyżywienie wyniosły w okresie od stycznia do listopada 2016 r. łącznie 1.565,20 zł, czyli około 142 zł miesięcznie + rada rodziców 150 zł za rok (12,50 zł miesięcznie). Małoletnie mieszka razem z matką w wynajmowanym przez nią mieszkaniu. Małoletnia nie leczy się już dermatologicznie, nie nosi okularów.

Usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej przedstawiają się obecnie następująco:

- wyżywienie 300 zł

- ubrania 100 zł

- kosmetyki i środki czystości 50 zł

- ubezpieczenie (...) 77 zł (pakiet C. rodzinny dla małoletniej oraz jej matki łącznie 154 zł miesięcznie)

- stomatolog 86 zł

- przedszkole 154,50 zł

- karta multisport 89 zł

- angielski w zależności od ilości zajęć, średnio 57 zł miesięcznie.

Ponadto koszty utrzymania lokalu, w którym mieszka małoletnia wynoszą łącznie 609 zł, w tym: czynsz 440 zł, prąd ok. 60 zł (100-130 na 2 miesiące), gaz 30 zł, telewizja internet 79 zł. Część przypadająca na małoletnią wynosi ok. 304 zł miesięcznie.

Ponadto koszt opiekunki wynosi średnio około 400 zł miesięcznie.

Łącznie, usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania powódki wynoszą około 1600 zł.

Matka pozwanej – powódki wzajemnej A. O. (2) obecnie pracuje w firmie (...) a jej zarobki oscylują na poziomie około 5.000 zł netto miesięcznie. W 2015 roku osiągnęła dochód w wysokości 45.498,32 zł, czyli 3.791,52 zł miesięcznie, a w 2016 roku 60.376,42 zł, czyli 5.031,36 zł miesięcznie. Pozwana ponadto opłaca ponadto ubezpieczenie (...), ubezpieczenie (...) oraz kartę multisport. Ponosi również koszty zakupu paliwa.

Pozwana pracuje w trybie zmianowym, w związku z czym musi zapewniać córce opiekę pod swoją nieobecność. Powód wprawdzie oferował swoją pomoc, jednakże również i on pracuje w trybie zmianowym, a przy tym dochodziło do sytuacji, w których nie wywiązywał się z deklaracji, w związku z czym matka dzieci nie może polegać na nim w tym zakresie i musi zatrudniać dla córki opiekunkę.

Powód M. B. pracuje w firmie (...) a jego zarobki oscylują na poziomie około 5.000 zł miesięcznie. W 2015 r. osiągnął dochód w wysokości 55.986,50 zł, czyli 4.665,54 zł miesięcznie, a w 2016 r. 61.538,34 zł, czyli 5.128,19 zł. Obecnie nie otrzymuje jednak żadnych premii. Powód pracuje w trybie zmianowym. Może wziąć dziecko do siebie, kiedy praca mu na to pozwala.

Powód przez jakiś czas mieszkał w lokalu, którego wynajem i utrzymanie kosztowało go około 1000 zł miesięcznie. Obecnie mieszka w wynajmowanej kawalerce. Koszt wynajmu razem z opłatami to łącznie około 1.400 zł netto. Łączne koszty jego utrzymania wynoszą około 2.500 zł miesięcznie.

Powód płaci 600 zł alimentów, przez pewien czas przekazywał również matce małoletniej kwoty przeznaczane na opiekunkę dla dziecka oraz ubezpieczenie. Często widuje się z córką, spędza z nią weekendy, święta i 10 dni wakacji. Córka podczas spotkań dużo czasu spędza z dziadkami. Powód M. B. opłaca kurs tańca córki.

Dowód: dokumenty na kartach 10-58, 76-81, 98-107, 109, 122-282, 298-317, 324-327, 333-353, 361-368, 372-373; zeznania powoda M. B. k. 83, 84-85, 356-357; zeznania przedstawicielki pozwanej – powódki wzajemnej A. O. (1) k. 293-294, 357; zeznania świadka P. N. k. 84; zeznania świadka D. R. k. 84; zeznania świadka W. B. k. 291-293; zeznania świadka E. O. k. 328-329; zeznania świadka R. N. k. 329-330; zeznania świadka K. K. k. 330-331

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów urzędowych i prywatnych, jak również zeznań powoda M. B., przedstawicielki ustawowej małoletniej A. O. (1) oraz świadków P. N., D. R., W. B., E. O., R. N., K. K..

Uzyskane w sprawie dowody z dokumentów urzędowych ze względu na ich urzędowy charakter Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Pochodzą one od uprawnionych organów i instytucji, wydanych w zakresie przysługujących im kompetencji. Autentyczności oraz prawdziwości zawartych w tych dokumentach treści nie kwestionowała w trybie art. 252 k.p.c. żadna ze stron. Również Sąd z urzędu nie znalazł podstaw do podważenia i konieczności sprawdzania ich prawdziwości oraz faktów, które stwierdzały te dokumenty, w związku z czym mogą stanowić obiektywny i rzetelny materiał dowodowy. Dokumenty te korzystają z domniemania ustanowionego dla nich w kodeksie postępowania cywilnego – art. 244 k.p.c.

Podkreślić należy, iż w części stan faktyczny niniejszej sprawy został ustalony w oparciu o przedłożone do sprawy dokumenty prywatne, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała w trybie art. 253 k.p.c. Zgodnie z normą art. 245 k.p.c. Sąd przyjął, iż stanowią te dokumenty dowód tego, iż osoby na nich podpisane złożyły oświadczenie o treści tam zawartej i zgodnie ze swoją wolą, w tym zakresie tez strony nie zgłosiły żadnych zarzutów (zastrzeżeń).

Niniejsze dokumenty pozwoliły na wszechstronne ustalenie stanu rodzinnego oraz majątkowego stron, a także zakresu ich uzasadnionych potrzeb oraz możliwości zarobkowych.

W ocenie Sądu zeznania przedstawiciela ustawowego małoletniej A. O. (1) zasługują w przeważającej mierze na przymiot wiarygodności, albowiem wskazana zeznawała rzeczowo i logicznie, przedstawiła zakres potrzeb córki w sposób zasługujący na wiarę z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego i zawodowego, a przede wszystkim na poparcie swoich twierdzeń złożyła obszerną dokumentację, potwierdzającą jej zeznania. Sąd zweryfikował jedynie wysokość osiąganych przez nią dochodów opierając się w tym zakresie na deklaracjach podatkowych A. O. (1), a także dostosował część wydatków na małoletnią do zakresu usprawiedliwionych potrzeb dziecka i załączonych rachunków.

Dokonując oceny zeznań powoda M. B. Sąd doszedł do przekonania, że zasługują one na przymiot wiary w części, w której przedstawił swoją sytuację rodzinną oraz majątkową a także kontakty z córką. Sąd odmówił jednak wiarygodności jego zeznaniom w części, w której przedstawił wysokość osiąganych dochodów, opierając swoje ustalenia w tym zakresie na załączonej deklaracji podatkowej.

Sąd uznał za co do zasady wiarygodne zeznania świadków P. N., D. R. oraz W. B., którzy w swoich zeznaniach przedstawili okoliczności związane z sytuacją życiową M. B., płaceniem przez niego alimentów a także sprawowaniem przez niego opieki nad córką.

Na przymiot wiarygodności w ocenie Sądu zasługiwały również zasadniczo zeznania świadków E. O., R. N. a także K. K.. Wskazani świadkowie opisali w swoich zeznaniach szczegóły związane z zapewnianiem małoletniej opieki przez matkę i ojca.

Natomiast w pewnym zakresie ustalenia Sądu oparte zostały na zasadach doświadczenia życiowego. Zgodnie z utrwalonym poglądem ustalenia Sądu dotyczące sytuacji materialnej stron, jeżeli nie odbiega ona od standardowej, mogą zostać poczynione w oparciu o same zasady doświadczenia życiowego (podobnie: orz. SN z dnia 29 listopada 1949 roku, Wa.C. 167/49, NP 1951 r., nr 2, s. 52). Zasadę tę Sąd zastosował uzupełniająco dla określenia wydatków stron, a w szczególności stałych opłat i innych kosztów, których wysokość można oszacować bez konieczności odwoływania się do dowodów z dokumentów.

Nadto, we wskazanym wyżej zakresie, część przytoczonych przez każdą ze stron okoliczności nie była sporna lub kwestionowana i w granicach dyspozycji przepisów art. 229 i art. 230 k.p.c. Sąd uznał je za część składową stanu faktycznego sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Podstawę prawną w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 138 kro w związku z art. 135 kro. Zgodnie z dyspozycją art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia, ugody sądowej lub umowy dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Zmiany wysokości obowiązku alimentacyjnego można żądać wyłącznie w drodze powództwa na podstawie wskazanego artykułu, a podstawą jego może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty lub zawarciu ugody sądowej. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego albo sytuacje odwrotne, a przede wszystkim istotne zmniejszenie się możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego. Skutkiem powyższych zmian jest potrzeba skorygowania zakresu obowiązku alimentacyjnego. Z niniejszego wynika, iż rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 kro wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty lub w dacie zawarcia ugody ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu bądź obniżeniu (tak wyrok SN z dnia 25 maja 1999 roku, I CKN 274/99, cyt. za K. Piasecki, Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem, Warszawa 2000, s. 784). Na stronie natomiast ciąży obowiązek wykazania, iż zmiany nastąpiły, chociaż nie zwalnia to również Sądu z działania z urzędu przez wzgląd na dobro dzieci.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zatem wysokość świadczenia alimentacyjnego pozostaje zawsze w ścisłej zależności od wagi potrzeb uprawnionego oraz możliwości płatniczych zobowiązanego. Art. 135 § 2 kro stanowi, iż wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane na podstawie wieku, stanu zdrowia, wykształcenia, miejsca pobytu dziecka, jego wymagań żywieniowych oraz innych potrzeb konsumpcyjnych, warunków mieszkaniowych, możliwości zarobkowych dziecka oraz osób zobowiązanych do jego utrzymania, mając na względzie treść art. 96 kro oraz przede wszystkim okoliczności konkretnego przypadku. Jednocześnie wysokość alimentów powinna zaś być określona na takim poziomie, aby nie doprowadzić do niedostatku zobowiązanego.

W niniejszej sprawie Sąd miał na względzie wszystkie przedstawione powyżej wskazania i stwierdzenia. Rozstrzygając w kwestii żądania pozwu objętego niniejszym postępowaniem, Sąd miał na względzie przede wszystkim dobro uprawnionej do alimentacji B. B. w komparacji z zakresem obowiązku alimentacyjnego jej ojca M. B. oraz jego możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Obowiązek alimentacyjny M. B. ustalony został w ugodzie zawartej przed tut. Sądem w dniu 29 czerwca 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV RC 1016/14 gdzie powód zobowiązał się płacić tytułem alimentów na rzecz małoletniej córki B. B.:

- kwotę po 600 zł miesięcznie do rąk matki małoletniej z góry do 10 dnia każdego miesiąca,

- połowę udokumentowanych rachunkami miesięcznych kosztów usług opiekunki dla małoletniej do rąk matki małoletniej najpóźniej do 10 dnia kolejnego miesiąca po przedstawieniu przez przedstawiciela ustawowego najpóźniej do ostatniego dnia miesiąca rozliczeniowego rachunków albo oświadczeń o przyjętym wynagrodzeniu za usługę opieki,

- połowę opłaty ubezpieczenia zdrowotnego małoletniej do rąk matki małoletniej w terminie tygodnia od dnia przedstawienia przez przedstawiciela ustawowego dowodu pobrania całej kwoty ubezpieczenia zdrowotnego małoletniej

wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności wskazanych kwot rozpoczynając od dnia 01.07.2015 r.

Badaniu w niniejszym postępowaniu podlegał zatem okres od momentu zawarcia ugody (czerwiec 2015 r.) do chwili wyrokowania niniejszym postępowaniu (art. 316 kpc). Badając sytuację materialną stron w wyżej wymienionym okresie, Sąd w pierwszym rzędzie oceniał wobec tego, czy i w jaki sposób zmieniły się w tym czasie usprawiedliwione potrzeby pozwanej – powódki wzajemnej B. B., a następnie jak zmieniła się sytuacja materialna zobowiązanego do alimentacji rodzica.

Mając na względzie poczynione powyżej rozważania prawne Sąd stwierdził, iż powództwo M. B. o obniżenie alimentów nie zasługuje na uwzględnienie co do samej zasady, albowiem M. B., na którym ciążył obowiązek udowodnienia swojego roszczenia, nie wykazał zasadności złożonego pozwu. Nadto Sąd na podstawie ustalonego stanu faktycznego sprawy i jego subsumcji do omówionych wyżej przepisów nie stwierdził wystąpienia tak znaczących okoliczności rozumieniu art. 138 kro, które uzasadniałyby obniżenie alimentów.

Na podstawie zeznań M. B. oraz treści pozwu można wnioskować, że głównym powodem, dla którego zdecydował się on wystąpić do Sądu z żądaniem obniżenia alimentów była okoliczność, iż obecnie wykonuje obwiązek alimentacyjny również przez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka - małoletnia spędza u niego 1/3 dni w miesiącu, a ponadto, że poza świadczeniem alimentacyjnym w kwocie 600 zł ponosi również inne wydatki związane z utrzymaniem dziecka na poziomie około 200 zł miesięcznie.

W tym zakresie wskazać należy, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków nie potwierdził tego, żeby małoletnia istotnie spędzała u ojca 1/3 miesiąca oraz tego, żeby M. B. pokrywał w większym niż dotychczas stopniu jej koszty utrzymania. Podkreślić należy, iż małoletnia na co dzień mieszka z matką i to ona pokrywa koszty jej wyżywienia, ubrań, leczenia, edukacji oraz rozrywek, a okoliczność iż powód zapewni jej wyżywienie przez kilka w dni miesiącu oraz czasem zakupi zabawki, czy ubranie nie stanowi rzeczywistego odciążenia dla matki dziecka, która i tak musi opłacać wyżywienie w przedszkolu, a także na bieżąco zapewnić dziecku odzież a także edukację i rozrywki. Wydatki M. B. mają zatem jedynie charakter okazjonalny i nie sposób uwzględnić ich przy planowaniu całości wydatków na córkę. Ponadto małoletnia przeważnie spędza u ojca jedynie weekendy. Nadto, podkreślić należy, iż rzekome „dodatkowe” kwoty przeznaczane przez powoda na utrzymanie małoletniej, to w rzeczywistości kwoty, do których uiszczania zobowiązał się w treści ugody, tj. koszty opiekunki oraz ubezpieczenia zdrowotnego, a zatem płacenie ich stanowi jego obowiązek.

Jednocześnie, oceniając sytuacje majątkową powoda, zauważyć należy, iż M. B. od ośmiu lat pracuje w tej samej firmie na tym samym stanowisku, a jego średni miesięczny dochód za 2016 r. wyniósł 5.128,19 zł. Jednocześnie powód nie wykazał żeby od czasu zawarcia ugody znacznie wzrosły jego usprawiedliwione koszty utrzymania, czy też żeby ponosił on regularnie duże wydatki, które znacznie uszczuplałyby jego dochód. W konsekwencji na podstawie stanu faktycznego sprawy Sąd uznał, że możliwości zarobkowe i majątkowe M. B. nie tylko nie uległy pogorszeniu, ale nawet polepszyły się w stosunku do momentu zawierania ugody.

Rozpoznając żądanie pozwu, Sąd przeanalizował także obecną sytuację strony pozwanej (powódki wzajemnej) i ustalił, że również po stronie małoletniej nadal istnieje stan zbliżony do stanu z czasu zawarcia przez strony ugody. Zauważyć bowiem należy, iż struktura potrzeb i wydatków na małoletnią jest zbliżona do tej z czasu poprzedniej sprawy. W szczególności, B. B. nadal uczęszcza do przedszkola, a w czasie gdy jej matka pracuje pozostaje pod opieka opiekunki. Nie wzrosły również zasadniczo kwoty przeznaczane na utrzymanie mieszkania.

W tym zakresie wskazać należy, że aktualnie wydatki na podstawowe miesięczne utrzymanie małoletniej B. B. oscylują wokół kwoty 1.600 zł przy uwzględnieniu jej potrzeb mieszkaniowych, edukacji, opieki, wyżywienia, odzieży, kosztów leczenia, środków czystości, rozrywki, a także opiekunki. Powyższe wyliczenia wynikają z zakresu wydatków ponoszonych przez A. O. (1) i kosztów przedstawionych już powyżej w stanie faktycznym. Uwzględnione powyżej wydatki czynione przez A. O. (1) są usprawiedliwione wiekiem, etapem edukacji oraz stanem zdrowia pozwanej – powódki wzajemnej i tym samym potrzebnymi dla jej prawidłowego dalszego rozwoju i bieżącego życia. W szczególności Sąd uznał za całkowicie usprawiedliwiony wydatek w kwocie 400 zł na opiekunkę dla małoletniej. W tym zakresie podkreślić bowiem należy, iż zarówno matka, jak i ojciec B. B. pracują w trybie zmianowym, co stanowi zasadnicze utrudnienie dla organizowania czasu dziecku, w tym zawożenia go do przedszkola, czy też zajęcia dodatkowe. Jednocześnie chociaż M. B., wyraża chęć zajmowania się dzieckiem w czasie gdy A. O. (1) pracuje, to w kontekście wykonywanego przez niego zawodu jest to po prostu nie zawsze możliwe i jego deklaracje nie dają żadnej pewności co do ich realizacji. Tym bardziej, że powód pokazywał już w przeszłości, że nie zawsze można polegać na nim w tym zakresie. Tymczasem A. O. (1) pracując w wymierze pełnego etatu musi mieć zawsze pewność, że będzie miała komu powierzyć dziecko, a wydatek w kwocie 400 zł na ten cel jest jak najbardziej racjonalny. Sąd zaliczył również do potrzeb małoletniej wydatki na ubezpieczenie w L. albowiem zarówno M. B. jaki i A. O. (1) wyrazili zgodę na ponoszenie kosztów prywatnej służby zdrowia córki (zawierając ugodę), oboje osiągają znaczne dochody, a przy tym małoletnia stosunkowo często korzysta z wizyt lekarskich, w tym ostatnio również psychologa, w związku z czym znajduje on racjonalne uzasadnienie.

Jednocześnie Sąd kierując się zasadami doświadczenia życiowego nie wliczył do uzasadnionych kosztów utrzymania małoletniej, wydatków matki małoletniej związanych z zajęciami dodatkowymi i rozrywkami córki. Sąd nie kwestionuje wprawdzie tego, że A. O. (1) istotnie wydaje 80 zł na wspinaczkę skałkową (240 zł na 3 miesiące), 50 zł na balet, 40 zł na piłkę nożną i 140 zł na basen, jednakże nie można z pewnością zaliczyć powyższych wydatków do usprawiedliwionych wiekiem małoletniej i matka małoletniej powinna dalej ponosić je we własnym zakresie. W tym zakresie zauważyć również należy, iż matka małoletniej opłaca również kartę multisport, a zatem to ramach tego wydatku małoletnia winna uprawiać aktywność fizyczną. Ponadto Sąd ustalając zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej zweryfikował na podstawie załączonych rachunków kwoty wydatkowane przez A. O. (1) na przedszkole oraz kurs języka angielskiego dla córki, zmniejszając je odpowiednio.

Matka pozwanej – powódki zmienił pracodawcę i zarabia obecnie około 5.000 zł miesięcznie. Jednocześnie matka pozwanych ze swoich własnych dochodów opłaca pozostałą część niezbędnego utrzymania dziecka, a zważyć należy, że znaczną część swojego obowiązku alimentacyjnego realizuje poprzez sprawowanie bieżącej pieczy nad córką, osobiste starania o jej wychowanie, pielęgnację, zdrowie, edukację, właściwe warunki domowe – art. 135 § 2 kro. Zważyć należy, iż A. O. (1) w pełni wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe i odpowiednią część swych dochodów przeznacza na utrzymanie córki.

Wobec powyższych ustaleń Sąd stwierdził, iż zakres usprawiedliwionych bieżących potrzeb pozwanej – powódki wzajemnej nie uległ takim istotnym zmianom i nadal oscyluje wokół kwoty 1600 zł. W tym miejscu natychmiast zauważyć jednak należy, iż ugoda zawarta w sprawie IV RC 1016/14 przewidywała uiszczania renty alimentacyjnej niejako w trzech częściach, tj. poprzez wpłacanie stałej co miesięcznej kwoty 600 zł, a także uiszczanie – w zależności od wykazanych wydatków – osobno kwoty przeznaczonej na opiekunkę dla dziecka oraz osobno kwoty na ubezpieczenie małoletniej w prywatnej służbie zdrowia. Jednocześnie te ostatnie kwoty nie tylko nie nadawały się do egzekucji, ale również rodziły spory pomiędzy rodzicami małoletniej - M. B. po zaledwie dwóch miesiącach zaprzestał ich uiszczania, ograniczając się jedynie do płacenia kwoty 600 zł miesięcznie. Jednocześnie pozwana (powódka wzajemna) uzasadniając swoje powództwo o podwyższenie renty alimentacyjnej do kwoty 1000 zł miesięcznie ograniczyła się w zasadzie do wykazania, iż M. B. naruszając postanowienia ugody uchyla się od partycypowania w kosztach opiekunek oraz ubezpieczenia zdrowotnego. Przyczyną niezaspokajania potrzeb małoletniej nie było zatem wzrost tych potrzeb, a uchylanie się ojca od uiszczania części alimentów.

Powyższe uzasadniało Sąd włączenie wydatków na opiekunkę i ubezpieczenie zdrowotne do miesięcznych usprawiedliwionych wydatków na małoletnią - ustalając ich łączną kwotę na 1600 zł - i w konsekwencji uwzględnienie powództwa wzajemnego B. B. w całości. Sąd uznał alimenty w kwocie po 1000 zł miesięcznie za adekwatne do potrzeb powódki wzajemnej i możliwości M. B.. Wskazana kwota zaspokoi 60 % potrzeb małoletniej, a jednocześnie znajduje się w możliwościach zarobkowych powoda (pozwanego wzajemnego).

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 Sąd nadał wyrokowi w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 kpc mając na uwadze to, iż powód (pozwany wzajemny) M. B. w całości przegrał niniejszą sprawę Sąd obciążył go kosztem opłaty sądowej od pozwu.

Na podstawie art. 100 kpc Sąd zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego.

SSR Magdalena Koczorowska