Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14.09.2017r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Janina Ignasiak

Sędziowie SSO Hanna Morejska

SSO Halina Garus

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14.09.2017r.

sprawy z powództwa C. M.

przeciwko Komornikowi Sądowemu (...)

o ochronę posiadania

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia w wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 25.04.2017r. r. sygn. akt VI Ca 251/17

postanawia:

1) oddalić zażalenie

2)odstąpić od obciążania powoda kosztami postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt VI Ca 251/17

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 25.04.2017 r., sygn. akt VI Ca 251/17 Sąd Okręgowy w Częstochowie w sprawie z powództwa C. M. przeciwko Komornikowi Sądowemu (...) o ochronę posiadania, w punkcie 1 oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 30.06.2016 r., sygn. akt I C 1586/15, zaś w punkcie 2 zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 160 zł tytułem zwrotu kosztów procesu apelacyjnego.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł powód, zaskarżając je w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach procesu, tj. co do punktu 2. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił: naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. polegające na tym, że Sąd I instancji nieprawidłowo ustalił okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, które wynikają ze zgromadzonego materiału dowodowego, a także naruszenie art. 214 § 1 k.p.c. polegające na pozbawieniu powoda możliwości obrony na rozprawie w dniu 25.04.2017 r. poprzez prowadzenie rozprawy pod jego nieobecność. Skarżący podniósł, iż postępowanie egzekucyjne prowadzone było z naruszeniem prawa, albowiem Komornik przystępował do działań egzekucyjnych w wyznaczonych przez siebie terminach, na podstawie bezprawnych dokumentów, które nie dawały prawa do działań eksmisyjnych rodziny. Skarżący wskazał szczegółowo na przepisy, których naruszeń dopuścić się miała Komornik. Ponadto działania osób powołanych przez Komornika do czynności egzekucyjnych były niewłaściwe i podejmowane z naruszeniem prawa. Skarżący podniósł również, że zarówno Komornik, jak i biegły lekarz sądowy poświadczają nieprawdę w dokumentach. Jednocześnie skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia, w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

W odpowiedzi na zażalenie pozwany Komornik sądowy wniósł o jego oddalenie, z uwagi na jego bezzasadność, a także zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż strona pozwana w postępowaniu apelacyjnym reprezentowana była przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata, który na ostatnim terminie rozprawy wniósł o zasądzenie kosztów postępowania (k. 202). Następnie strona powodowa na skutek oddalenia apelacji na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. została zobowiązana do zwrotu pozwanej kosztów procesu. Zgodnie z w/w przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Jak zaś stanowi § 3 cyt. przepisu, do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się m.in. jego wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez Sąd osobistego stawiennictwa strony. Według § 5 pkt 4 w zw. z § 10 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie stawka minimalna za prowadzenie sprawy o naruszenie posiadania wynosi 160 zł. Taka też stawka została zasądzona w wyroku przez Sąd Rejonowy. Tym samym należało uznać, iż Sąd Rejonowy w oparciu o przytoczone wyżej przepisy prawidłowo zasądził koszty procesu od powoda, jako przegrywającego proces, na rzecz strony pozwanej.

Odnosząc się natomiast na marginesie do zarzutów podniesionych w zażaleniu należy zauważyć, iż stanowią one jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami poczynionymi w toku przedmiotowego postępowania i były już przedmiotem rozważań Sądów obu instancji.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie należało oddalić, jako bezzasadne.

O kosztach orzeczono na mocy art. 102 k.p.c., biorąc pod uwagę stan zdrowia oraz sytuację materialną skarżącego.