Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Suwalska

przy udziale prokuratora Jerzego Kopcia

po rozpoznaniu dnia 11 lipca 2017 r.

sprawy M. S. syna Z. i H. ur. (...) w W.

oskarżonego o czyn z art. 178a § 4 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie

z dnia 28 grudnia 2016 r. sygn. akt V K 818/16

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; zwalnia M. S. od uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

VI Ka 296/17

UZASADNIENIE

M. S. został oskarżony o to, że w dniu 30 sierpnia 2016 roku w W. przy ul. (...), woj. (...), na drodze publicznej, kierował pojazdem marki O. (...), nr rej. (...), w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości, co potwierdziło badanie urządzeniem kontrolno-pomiarowym typu (...) nr (...), na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, wskazując przy I badaniu: 0,58 mg/l, przy II badaniu: 0,59 mg/l, przy III badaniu 0,56 mg/l, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem przez Sąd Rejonowy w Wołominie, sygn. akt V K 844/11, za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

Wyrokiem z 28 grudnia 2016 roku w sprawie o sygn. akt V K 818/16 Sąd Rejonowy w Wołominie uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Ponadto orzekł wobec M. S. dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Od powyższego wyroku apelację wniósł oskarżony i zarzucił w niej obrazę prawa materialnego w postaci art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 69 § 4 k.k. poprzez jego błędną wykładnię, przyjmującą brak możliwości zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary w stosunku do sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 k.k., co doprowadziło do niezastosowania art. 69 § 4 k.k. będącego normą szczególną względem art. 69 § 1 k.k. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania lub o jego zmianę poprzez zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec M. S..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie, nie zawiera bowiem argumentów zdolnych podważyć prawidłowe stanowisko Sądu I instancji. Interpretacja przepisów art. 69 § 1 i 4 k.k. dokonana przez skarżącego oraz wywnioskowana na jej podstawie możliwość zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, są oczywiście błędne.

Zgodnie z art. 69 § 1 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. § 4 tego artykułu faktycznie jest przepisem szczególnym w stosunku do § 1, lecz wprowadza on
dalsze rygory dla sprawcy występku o charakterze chuligańskim oraz sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 ustalając, że sąd może warunkowo
zawiesić wykonanie kary jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach.
Oznacza to, że aby zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. muszą być spełnione przesłanki z art. 69 § 1 k.k., tj. między innymi wymóg uprzedniej niekaralności na karę pozbawienia wolności, a nadto trzeba stwierdzić, iż zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, który uzasadniałby warunkowe zawieszenie wykonania kary, o którym mowa w art. 69 §
4 k.k.

M. S. był uprzednio wielokrotnie skazywany na kary pozbawienia wolności, co wynika z danych o jego karalności (k. 38-39). Już ten fakt zamknął
drogę Sądowi Rejonowemu w niniejszej sprawie do zastosowania dobrodziejstwa
art. 69 § 1 k.k. Nie było zatem potrzeby rozważania, czy zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w art. 69 § 4 k.k., skoro w sytuacji oskarżonego nie zostały spełnione podstawowe przesłanki warunkujące możliwość warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności wskazane przez ustawodawcę w §1 tego przepisu. W kontekście wywodów apelacji sprowadzających się do twierdzenia, że przestępstwo z art. 178 § 4 k.k. w swej
naturze nie może być popełnione bez uprzedniego prawomocnego skazania za inne przestępstwo w nim wskazane podnieść trzeba, że w art. 69 § 1 k.k. nie chodzi o
samo skazanie, ale skazanie na karę pozbawienia wolności.

Wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest karą stosunkowo łagodną, zbliża się do dolnej granicy wymiary kary za zarzucone oskarżonemu przestępstwo. Sąd Odwoławczy w pełni podziela motywy, którymi kierował się Sąd I instancji, zawarte w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego
wyroku.

Orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych jest obligatoryjne wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 k.k.,
co wynika z art. 42 § 3 k.k. Z kolei art. 43a § 2 k.k. określa minimalne kwoty świadczenia na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd Rejonowy zasądził od oskarżonego kwotę 10.000 złotych,
a więc najmniejszą możliwą na podstawie tego przepisu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

Biorąc powyższe pod uwagę, orzeczono jak w części dyspozytywnej
wyroku.