Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Sylwia Roszak

Protokolant stażysta Paulina Piotrowska

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r.

w B. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko P. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 100,00 zł (sto złotych) z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 28 września 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015r. oraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90 złotych (dziewięćdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Sylwia Roszak

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu P. P. działającemu pod firmą (...) o zapłatę kwoty 100,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 28 września 2012 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Kwoty 100,00 zł powód dochodził od pozwanego tytułem składki na ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Sąd Rejonowy L. Z. w L. (...) nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 13 maja 2015 r. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 29 maja 2015 pozwany wniósł sprzeciw, w wyniku czego nakaz zapłaty utracił moc w całości.

Sąd Rejonowy L. Z. w L. postanowieniem z dnia 02 czerwca 2015 przekazał sprawę do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej pozwanego, tj. Sądowi Rejonowemu w B. z uwzględnieniem gospodarczego charakteru sprawy.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych nr (...) na pojazd marki F. o nr rejestracyjnym (...) z (...) S.A. (...) na okres od 30.03.2012 r. do 29.03.2013 r. Strony ustaliły wysokość składki całkowitej w kwocie 200,00 zł, która miała być płatna w dwóch ratach po 100,00 zł z każda, z terminem płatności kolejno w dniu zawarcia umowy, tj. 30.03.2012 r. oraz 27.09.2012 r.

okoliczność bezsporna, nadto dowód: polisa – k. 24

Dnia 29 grudnia 2014 r. powód zawarł umowę przelewu wierzytelności z (...) S.A. (...), na podstawie której nabyła wierzytelność dochodzoną pozwem.

okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowa sprzedaży wierzytelności – k. 18-23

Pozwany nie zapłacił raty składki w wysokości 100,00 zł w terminie umówionym na 27 września 2012 roku i powód wzywał go do jej zapłaty. Bezskutecznie.

okoliczności bezsporne, nadto dowód: wezwanie do zapłaty – k. 25-26

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone dokumenty, które Sąd uznał za wiarygodne, gdyż nie była kwestionowana ich autentyczność.

Roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie.

Pozwany nie kwestionował w żaden sposób, iż zawarł wskazaną w pozwie umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Pozwany wniósł jednozdaniowy sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym w żaden sposób nie ustosunkował się do okoliczności wskazanych w pozwie. Również na dalszym etapie postępowania, pomimo zobowiązania do sporządzenia pisma przygotowawczego, pozwany nie kwestionował okoliczności powołanych przez powoda.

W myśl art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Bezsporne było w sprawie, że pozwany zawarł umowę ubezpieczenia, w której strony umowy postanowiły, iż pozwany w zamian za ochronę ubezpieczeniową w niej określoną zapłaci składkę ubezpieczeniową w wysokości 200,00 zł rozłożoną na dwie raty po 100,00 zł każda. Niesporne było także, iż powód zawarł z ubezpieczycielem umowę sprzedaży wierzytelności , w wyniku której nabył dochodzoną pozwem wierzytelność. Pozwany nie zapłacił drugiej raty składki w wysokości 100,00 zł. Nie przedstawił żadnego dowodu, który by świadczył, iż zapłacił drugą ratę składki. Należy podkreślić, iż z cytowanego powyżej przepisu art. 805 § 1 k.c. wynika jednoznacznie, iż obowiązkiem pozwanego, jako ubezpieczającego było opłacenie składki (w pełnej ustalonej przez strony w umowie wysokości), natomiast obowiązkiem ubezpieczyciela było spełnienie określonego świadczenia jedynie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku. Pozwany nie wykazał, iż zaszły jakiekolwiek okoliczności uzasadniające zwolnienie go z obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Pozwany z żaden sposób nie ustosunkował się do okoliczności wskazanych w pozwie. Nie kwestionował obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej, która wynikała z zawartej umowy. Nie odniósł się również w żaden sposób do kwestii zawartej pomiędzy ubezpieczycielem a powodem umowy sprzedaży wierzytelności. Zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c. ciężar udowodnienie faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Pozwany zatem chcąc zwolnić się w jakiejkolwiek części z obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej, która wynikała z zawartej umowy winien wykazać, okoliczności uzasadniające przedmiotowe zwolnienie. Pozwany tego nie uczynił.

Skoro bezsporne było, iż pozwany zawarł umowę ubezpieczenia, to był zobowiązany do zapłaty składki, którą to wierzytelność powód nabył do ubezpieczyciela zawierając stosowną umowę sprzedaży wierzytelności z ubezpieczycielem.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 805 § 1 k.c. i 509 k.c. Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 100,00 zł tytułem składki wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

O odsetkach od tej kwoty do dnia 31.12.2015 Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2015. Zgodnie z zawartą umowa pozwany był zobowiązany do zapłaty składki do dnia 27.09.2012, a zatem odsetki za opóźnienie powodowi należały się od dnia 28.09.2012. O odsetkach w wysokości ustawowej za opóźnienie od kwoty należności głównej od dnia 1.01.2016 do dnia zapłaty, Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1830), obowiązującym od 01.01.2016.

O kosztach procesu orzeczono mając na uwadze przepis art. 98 kpc przewidujący zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Powód wygrał niniejsza sprawę w całości. Koszty poniesione przez powoda wyniosły 90,00 zł i objęły: opłatę od pozwu w wysokości 30,00 zł, koszty wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika za reprezentowanie powoda w wysokości 60,00 zł (§ 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Dz. U. nr 163, poz. 1349, ze zm.).

SSR Sylwia Roszak