Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 września 2017 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Pawłowska-Grzelczak (spr.)

Sędziowie: SO Patrycja Baranowska

SO Anna Górnik

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. S.

przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na punkt III. i IV. postanowienia Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim zawartego w wyroku Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 kwietnia 2017 r., sygn. akt V GC 553/16;

postanawia:

I.  zmienia zaskarżone postanowienie w punkcie III. w ten sposób, że zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2070,40 zł (dwa tysiące siedemdziesiąt złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  zmienia zaskarżone postanowienie w punkcie IV. w ten sposób, że nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim kwotę 156,64 zł (sto pięćdziesiąt sześć złotych sześćdziesiąt cztery grosze) oraz nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim kwotę 27,64 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt pięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym.

SSO Patrycja Baranowska SSO Natalia Pawłowska-Grzelczak SSO Anna Górnik

UZASADNIENIE

W wyroku z dnia 14 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim w punkcie III. i IV. rozstrzygnął o kosztach procesu. Sąd Rejonowy ustalił, że strona pozwana wygrała proces w 85% zatem zgodnie z art. 100 k.p.c. zdanie drugie zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2917 złotych, na którą składały się koszty zastępstwa procesowego w wysokości 2400 złotych, 500 złotych zaliczki uiszczonej na poczet wynagrodzenia biegłego, 17 złotych równowartość opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W punkcie IV. nakazał ściągnąć od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim kwotę 184,29 złotych tytułem nieuiszczonej części kosztów procesu.

Z takim rozstrzygnięciem nie zgodził się powód zaskarżając punkt III. i IV. i wnosząc o zmianę w zakresie punktu III. poprzez zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kwoty 2017,40 złotych tytułem kosztów procesu, natomiast w zakresie punku IV. nakazanie ściągnięcia od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim kwoty 156,65 złotych, a od pozwanego kwoty 27,64 złotych. Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie przepisów w postaci art. 100 k.p.c. polegające na nałożeniu na stronę powodową obowiązku zwrotu przeciwnikowi całości kosztów procesu, w sytuacji, gdy nie można uznać, że przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części żądania, a tym samym niewłaściwym niezastosowaniu zasady stosunkowego rozdzielnia kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że wygranie przez powoda procesu w 15 % nie może być uznane, że pozwany uległ tylko nieznacznie.

Dodatkowo podniesiono, że nawet gdyby zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego co do zastosowania art. 100 k.p.c. zdanie drugie, to i tak koszty zostały nieprawidłowo wyliczone bowiem Sąd nie powinien zasądzić od powoda na rzecz pozwanego wszystkich kosztów procesu, a jedynie te które przy stosunkowym rozdzielaniu należałyby się drugiej stronie.

W odpowiedzi na zażalenie strona pozwana wniosła o jego oddalenie i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

W uzasadnieniu powołano się na dyspozycję art. 102 k.p.c. zdanie drugie i zasadność jej zastosowania przez Sąd Rejonowy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie powódki okazało się zasadne w całości.

Zgodnie z dyspozycją art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Natomiast z dyspozycji art. 100 k.p.c. wynika, iż w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.

Z wyrażoną w art. 98 k.p.c. zasadą, że wygrywającej stronie przysługuje zwrot całości poniesionych niezbędnych kosztów procesu koresponduje zawarta w art. 100 k.p.c. regulacja na wypadek częściowego uwzględnienia żądań. W takiej sytuacji decydować o zwrocie kosztów procesu będzie stosunek poniesionych kosztów przez obie strony oraz zakres wygranej przez każdą ze stron, a wyjątkowo charakter sprawy. Dominująca zasada odpowiedzialności kosztowej za wynik sprawy przemawia za pierwszeństwem stosunkowego rozdzielenia kosztów nad ich wzajemnym zniesieniem. Dlatego też rozstrzygając na podstawie ww. przepisu, należy ustalić stosunek roszczenia uwzględnionego do dochodzonego, a następnie na podziale sumy kosztów obu stron odpowiednio do powyższego ustalenia. Otrzymany wynik stanowi kwotowy udział każdej ze stron w sumie ich kosztów. Jeżeli faktycznie poniesione koszty przez jedną ze stron przewyższają tak obliczony udział, różnica podlega zasądzeniu od strony przeciwnej.

Przewidziane w zd. 2 art. 100 k.p.c. obciążenie przeciwnika obowiązkiem zwrotu wszystkich kosztów w sytuacji, gdy strona uległa tylko co do nieznacznej części żądania należy odnieść do sytuacji, w której jest to wartość tak nieznaczna, że w określonej sytuacji życiowej strona nie wdałaby się w proces, gdyby takiego roszczenia miała dochodzić lub przed takim się bronić. Powód przegrywający proces w 85% zakwestionował uznanie przez Sąd Rejonowy, iż zasądzona kwota 976 złotych winna być w realiach tego sporu uznana za nieznaczną.

Zdaniem Sądu Okręgowego rację ma skarżący wskazując, iż nie jest prawidłowe przyjęcie, że pozwany uległ tylko nieznacznie. Bowiem zasądzona kwota nie może być uznana za nieznaczną w sytuacji gdy stanowi ona 15 % wartości żądania co daje kwotę 976 złotych. Zdecydowanie nie można stwierdzić, że zasądzona wartość jest tak nieznaczna, iż w danej sytuacji życiowej powód o taką kwotę nie wdałby się w spór. Potwierdza to choćby sama treść zażalenia gdzie skarżący neguje znikomą wartość zasądzonej kwoty. Zdaniem Sądu Okręgowego zarówno na gruncie przedmiotowej sprawy jak i realiach życia codziennego powyższa kwota nie powinna być uznana za nieznaczną. Tym samym koszty procesu winny być stosunkowo rozdzielone.

Stosując zatem zasadę stosunkowego rozdzielnia kosztów procesu stosownie do jego wyniku ( 15 % i 85%) należało zasądzić od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2070,40 złotych. Powód poniósł bowiem 2787 zł kosztów procesu (310 zł - opłata od pozwu, 2417 zł – wynagrodzenie pełnomocnika) pozwany natomiast 2917 zł ( 500 zł – zaliczka, 2417 zł – wynagrodzenie pełnomocnika).

Powyższe uzasadniało zmianę zaskarżonego postanowienia zawartego w punkcie III. wyroku Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 kwietnia 2017 r.

Mając na uwadze powyższą zasadę stosunkowego rozdzielnia kosztów procesu również punkt IV. orzeczenia winien ulec zmianie. Wierzycielem w zakresie kwoty 184,29 złotych stanowiącej koszty sądowe był Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim, który wydatkował powyższą kwotę z sum budżetowych. Zatem stosownie do wyniku procesu powód winien ponieść 85 % powyższych kosztów czyli 156,64 zł, a pozwany 15 % czyli 27,65 zł.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji (art. 108 § 1 kpc). W związku z tym, że pozwany przegrał sprawę w postępowaniu zażaleniowym, zgodnie z przepisem art. 98 kpc winien zwrócić stronie powodowej koszty procesu w postępowaniu zażaleniowym, na które składa się koszt zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym w wysokości 120 zł ustalony na podstawie § 10 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz koszt opłaty od zażalenia w kwocie 30 złotych. Wskazane koszty postępowania zażaleniowego poniesione przez powódkę wyniosły w sumie 150 złotych.

W związku z powyższym, na podstawie art. 397 § 2 w zw. z art. 386 § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia, dokonując zmiany zaskarżonego orzeczenia.

SSO Patrycja Baranowska SSO Natalia Pawłowska-Grzelczak SSO Anna Górnik

Sygn. akt VIII Gz 307/17

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) (...) (...)