Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

końcowy – co do okresu do dnia 14 kwietnia 2013r.

Dnia 18 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Koronowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Tomaszewska

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2013r. w Elblągu na rozprawie

sprawy z odwołania K. T.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego – Oddział (...) w O.

z dnia 10 października 2012r. znak: (...)

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy K. T. prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 października 2012r. do dnia 14 kwietnia 2013r.;

II.  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt IV U 2611/12

UZASADNIENIE

wyroku końcowego

Wnioskodawca K. T. odwołał się od decyzji pozwanego Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 10 października 2012r., znak (...), którą to decyzją organ rentowy odmówił skarżącemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 października 2012r. Wnioskodawca nie zgadzał się z oceną jego stanu zdrowia.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie. Pozwany powołał się na przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r. Nr 50, poz. 291 ze zmianami, dalej powoływana jako ustawa rolnicza) i wyjaśnił, że warunkiem przyznania renty rolniczej jest trwała lub okresowo całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Wprawdzie Lekarz Rzeczoznawca uznał wnioskodawcę w dniu 13 września 2012r. za osobę okresowo całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym, jednak Komisja Lekarska w dniu 4 października 2012r. nie stwierdziła u odwołującego naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym.

Wyrokiem częściowym z dnia 25 czerwca 2013r. zaskarżoną decyzję zmieniono za okres od dnia 15 kwietnia 2013r., przyznając wnioskodawcy prawo do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy do dnia 15 kwietnia 2013r. do dnia 15 kwietnia 2014r. Wyrok częściowy jest prawomocny.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Z art. 21 ust. 1 ustawy rolniczej wynika, że renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1) podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

2) jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Bezspornie skarżący spełniał przesłanki przyznania renty rolniczej wymienione w punktach 1) i 3). Spór – w związku z uprawomocnieniem się wyroku częściowego – ograniczał się do tego, czy wnioskodawca jest po dniu 30 września 2012r., tj. po upływie dotychczasowego okresu pobierania świadczenia, a przy tym do dnia 14 kwietnia 2013r., trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Wobec tego zarządzono w dniu 25 czerwca 2013r. uzupełnienie opinii biegłego okulisty, który to dowód dopuszczono postanowieniem z dnia 7 listopada 2012r. na podstawie art. 278§1 kpc, celem ustalenia, czy skarżący był całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 1 października 2012r. do dnia 14 kwietnia 2013r.

Biegły okulista W. F. w opinii uzupełniającej z dnia 12 września 2013r. wyjaśnił, że w dokumentacji medycznej brak danych dotyczących stanu oka lewego na dzień 1 października (biegły miał na myśli 1 października 2012r.). Zważywszy na fakt, że ostrość wzroku tego oka w sierpniu 2012r. wynosiła 0,4, to w związku z progresją zaćmy w październiku była bez wątpienia niższa. Można zatem z wysokim prawdopodobieństwem stwierdzić, iż w październiku skarżący miał już problemy z widzeniem przestrzennym, albowiem oko lewe „przeszkadzało” we właściwej ocenie odległości. Wedle biegłego wskazywało to z dużym prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, że w okresie od dnia 1 października 2012r. do dnia 14 kwietnia 2013r. wnioskodawca był całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia k.95).

Opinia biegłego nie były kwestionowana przez żadną ze stron, pomimo zakreślenia im stosownego terminu w tej kwestii. Nie ujawniły się również z urzędu żadne okoliczności, które musiałby skutkować koniecznością uznania tejże opinii za niepełną lub wadliwą, wobec czego Sąd uznał ten dowód za wiarygodny, jako sporządzony przez osobę o szczególnie wysokim poziomie wiedzy i doświadczenia zawodowego, na podstawie przeprowadzonego przy sporządzaniu wcześniejszej opinii badania skarżącego i wszechstronnej oceny dokumentów, z logicznie wyprowadzonymi i uzasadnionymi wnioskami.

Udowodnienie dopiero w toku postępowania sądowego, że wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki przyznania mu wnioskowanego prawa, skutkowało z jednej strony zmianą zaskarżonej decyzji na podstawie art. 477 ¹⁴§2 kpc również za okres do dnia 14 kwietnia 2013r. przez przyznanie skarżącemu wnioskodawcy prawa do renty rolniczej wobec jego okresowo całkowitej niezdolności do pracy od dnia 1 października 2012r. do dnia 14 kwietnia 2013r. (pkt I. wyroku), z drugiej zaś stwierdzeniem, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji (pkt II. wyroku – art. 52 ust. 2 ustawy rolniczej w związku z art. 118 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – Dz.U. z 2009r., Nr. 153 poz. 1227 ze zmianami).