Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 993/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Paturalski,

Sędziowie: SO Dariusz Firkowski (spr.),

SO Karol Radaszkiewicz,

Protokolant st. sekr. sądowy Marzena Wach

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Janusza Płońskiego

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013r.

sprawy A. K.

oskarżonej o przestępstwo z art. 278§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżycielkę posiłkową

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 5 sierpnia 2013r., sygn. akt II K 588/13

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.

Sygn. akt VII Ka 993/13

UZASADNIENIE

A. K. została oskarżona o to, że w dniu 05 czerwca 2012 roku w godzinach 16.10-17.00 w N.przy ul. (...), województwo (...), z klatki schodowej dokonała zaboru w celu przywłaszczenia wózek-spacerówkę koloru zielonego marki (...)z napisem na zagłówku „(...)” z jasnoróżowym kocykiem o wartości 1.000 zł na szkodę M. M.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.,

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem zaocznym z dnia 5 sierpnia 2013r. w sprawie
II K 588/13

orzekł

I oskarżoną A. K. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 278 §1 kk skazał oskarżoną i wymierzył jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżoną z ponoszenia kosztów postępowania sądowego na rzecz Skarbu Państwa w całości.

Powyższy wyrok zaskarżyła oskarżycielka posiłkowa zarzucając wyrokowi obrazę przepisu prawa materialnego, to jest art. 46 § 1 k.k., poprzez nie orzeczenie wobec oskarżonej obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w sytuacji, gdy orzeczenie tego środka było obligatoryjne z uwagi na wniosek pokrzywdzonej o naprawienie szkody.

Skarżąca podnosząc powyższy zarzut wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie obowiązku naprawienia przez oskarżoną szkody w całości, to jest w kwocie 950 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie stwierdzić należy, iż w świetle przeprowadzonych dowodów, w tym wyjaśnień oskarżonej, która przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu ustalenia Sądu I instancji co sprawstwa A. K. zdają się nie budzić wątpliwości Dokonana w tym zakresie analiza materiału dowodowego odpowiada dyrektywom określonym w art. 4 kpk a przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 kpk i przekonująco uzasadnione.

Pomimo powyższego konieczne było uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Sąd odwoławczy nie podzielił bowiem natomiast stanowiska Sądu meriti nie uwzględniającego wniosku oskarżycielki posiłkowej o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, uznając tym samym za słuszny zarzut skarżącej w tym zakresie. Sąd Rejonowy niezasadnie przyjął, iż naprawienie szkody na rzecz M. M. nastąpiło przez odnalezienie i odzyskanie przez pokrzywdzoną wózka, a poprzez orzeczenie naprawienia szkody nastąpiłoby wzbogacenie pokrzywdzonej w sytuacji, kiedy odzyskała ona skradziony wózek. Sąd Rejonowy wprawdzie powołał stanowisko reprezentowane w orzecznictwie, m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 marca 2011 r., III KK 392/10, LEX nr 794161, jednakże w sposób nietrafny dokonał jego interpretacji.

W doktrynie przyjmuje się, że szkodą jest uszczerbek majątkowy (materialny). Szkoda podlegająca naprawieniu w wyniku orzeczenia tego środka obejmuje zarówno damnum emergens (szkoda rzeczywista), jak i lucrum cessans (utracone korzyści) (por. Gostyński, Obowiązek..., s. 78-83.)

Stwierdzić należy, iż Sąd Rejonowy nie podjął należytych działań, w celu ustalenia wartości wózka tak w chwili czynu jak i w momencie jego odzyskania. Z ustaleń dokonanych natomiast przez Sąd Rejonowy wynika jedynie, iż w czasie orzekania szkoda nie istniała albowiem wózek został odzyskany. Stanowisko to nie może być podzielone w świetle wskazanego wyżej orzeczenia, zgodnie z którym warunkiem naprawienia szkody jest jej istnienie w chwili orzekania. Warunek ten wobec treści zeznań pokrzywdzonej wydaje się być spełniony, jeśli zważy się na faktyczny stan odzyskanego przedmiotu. W ocenie pokrzywdzonej wartość wózka w chwili kradzieży była równa kwocie 1.000 złotych, zaś w momencie jego odzyskania, po przeszło roku eksploatacji, nie przekraczała kwoty 50 zł z uwagi na jego zniszczenie. Nadto oskarżycielka posiłkowa zmuszona była do zakupu nowego wózka – spacerówki. Zatem bezsporne jest, iż wymieniona poniosła stratę, utraciła wózek i zmuszona była wyłożyć kwotę na zakup nowej spacerówki.

Zaznaczyć przy tym należy, iż orzeczenie obowiązku naprawienia szkody jest obligatoryjne w przypadku złożenia wniosku o orzeczenie tego środka przez pokrzywdzonego.

Stąd też wniosek złożony przez oskarżycielkę posiłkową winien zostać przez Sąd meriti uwzględniony, przy jednoczesnym określeniu wysokości rzeczywiście poniesionej straty. W sytuacji zaś gdy dokonanie trafnych ustaleń w tym zakresie będzie niemożliwe bądź wysoce utrudnione Sąd winien rozważyć orzeczenie na podstawie art. 46 § 2 kk nawiązki na rzecz wymienionej.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok w stosunku A. K. uchylono i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie - art.437§2 kpk, art.438pkt.3 kpk. Przy ponownym rozpoznaniu postępowanie winno być przeprowadzone z uwzględnieniem poczynionych uwag co winno pozwolić na wydania trafnego orzeczenia w sprawie.