Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 486/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Krzywonos

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Misiuda

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania S. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 26/01/2017 r. znak (...)

z dnia 03/03/2017 r. znak (...)

zmienia zaskarżone decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 26/01/2017 r. znak (...) i z dnia 03/03/2017r , znak: (...)w ten sposób, że nakazuje organowi rentowemu uwzględnienie w wyliczeniu kapitału początkowego i emerytury S. S. okresu zatrudnienia w (...)w G. od 18 listopada 1976r do 31 marca 1977r oraz ustala brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt: IV U 486/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 września 2017r.

Decyzją z dnia 26 stycznia 2017 r znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponownie ustalił S. S. kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 r. na kwotę 153 610,82 zł

Organ rentowy do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił okresów od 30 stycznia 1967 r. do 17 października 1969 r., od 21 listopada 1971 r. do 30 listopada 1971 r., od 25 listopada 1973 r. do 31 grudnia 1973 r.– ponieważ przy ustalaniu kapitału początkowego nie uwzględnia się okresu pracy w gospodarstwie rolnym, okresu od 18 listopada 1976 r. do 31 marca 1977 r.– gdyż okres zatrudnienia w (...) nie został wystarczająco udokumentowany- brak wykazu dni przepracowanych, okresu od 29 czerwca 1993 r. do 31 sierpnia 1993 r. – gdyż w tym okresie wnioskodawca pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył S. S. zaskarżając ją w części nieuwzględniającej mu do ustalenia wartości kapitału początkowego okresu pracy w(...)w G. od 1 maja 1976 r. do 31 marca 1977 r. Odwołujący wniósł przy tym o zmianę decyzji poprzez uwzględnienie tego okresu przy ustalaniu mu wartości kapitału początkowego. Wskazał przy tym, że w okresie od 1 maja 1976r. do 31 marca 1977 r. pracował w ramach stosunku pracy w (...)w G. jako kierowca – zaopatrzeniowiec z wynagrodzeniem 3 800 zł. Dodał też, że nie był on członkiem tej spółdzielni.

Decyzją z dnia 3 marca 2017r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał z urzędu S. S. emeryturę od dnia 28 lutego 2017 r. tj. od miesiąca w którym ukończył wiek 66 lat. Wysokość emerytury ustalono na kwotę 2 676,21 zł brutto, do wypłaty 2 201,35 zł.

Od tej decyzji S. S. również złożył odwołanie zaskarżając ją w całości. Odwołujący wniósł przy tym o zmianę decyzji poprzez uwzględnienie do ustalenia wysokości emerytury okresu pracy w (...)w G. od 1 maja 1976 r. do 31 marca 1977 r.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o ich oddalenie, podtrzymując twierdzenia zawarte w zaskarżonych decyzjach. Organ rentowy zaznaczył, że okres sporny dotyczy pracy w (...)w G. od 18 listopada 1976 r. do 31 marca 1977 r.

Zarządzeniem z dnia 9 maja 2017 r. Sąd połączył sprawy z w/w odwołań do łącznego prowadzenia i rozpoznania pod sygn. akt IV U 486/17.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. S. w dniu 30 kwietnia 2003 r. złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniosek o ustalenie kapitału początkowego wraz z załącznikami. Między innymi załączył świadectwo pracy z dnia 31 marca 1977 r. wystawione przez (...)w G., w którym wskazano, że był zatrudniony w (...) w okresie od dnia 1 maja 1976 r. do 31 marca 1977 r. w pełnym wymiarze czasu pracy w charakterze kierowcy- zaopatrzeniowca. Otrzymywał wynagrodzenie stałe w wysokości 3 800 zł

Wnioskodawca pracował 8 godzin dziennie od godziny 7 ( 00)-15 ( 00). W ramach zatrudnienia wnioskodawca przemieszczając się pojazdem marki N. organizował materiały budowlane oraz sprzęt dla tzw. grupy remontowo- budowlanej działającej przy spółdzielni. Pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

S. S. od 18 listopada 1976 r. był członkiem (...) zarejestrowany w rejestrze członków pod numerem 32.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentacji organu rentowego, dokumentów zalegających w aktach sądowych, dokumentacji w aktach osobowych wnioskodawcy oraz zeznań S. S..

Sąd dał wiarę zebranym w niniejszej sprawie dokumentom, albowiem zostały one sporządzone przez powołane do tego organy w przypisanej prawem formie i ich treść nie budzi wątpliwości.

Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawcy na okoliczność jego zatrudnienia w (...)w G.. Zeznania w tym zakresie są jasne i logiczne. Znajdują również potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy

Stosownie do przepisów art. 174 ust. 1,2,3 w/w ustawy, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53 z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5 oraz okresy nieskładkowe z art. 7 pkt 1 - 3 i 6 - 12 w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 tj. nie przekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust.1, 3 oraz art. 18 z tym, że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu sprzed 01.01.1999r.

Zgodnie z art. 6 ust 2 pkt 12 powołanej ustawy za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r okresy pracy na obszarze Państwo Polskiego w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i w innych spółdzielniach zrzeszonych w Centralnym Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, w zespołowych gospodarstwach rolnych spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych oraz pracy na rzecz tych spółdzielni objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki lub pracy przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu.

Jak wynika z ustalonego w sprawie stanu faktycznego odwołujący w spornym okresie od 18 listopada 1976 r. do 31 marca 1977 r. w wymiarze pełnego etatu był zatrudniony w (...)w G. w charakterze kierowcy- zaopatrzeniowca. Od 18 listopada 1976 r. był też członkiem (...). W myśl dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, dla członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych stosowano fikcję prawną, gdzie za 1 dzień pracy przyjmowało się dniówkę obrachunkową. Wyznacznikiem pracy w spółdzielni nie był przeto dzień pracy, ale szczególny miernik nakładu pracy, którym była dniówka obrachunkowa (dniówka inwentarzowa, także złoty obrachunkowy), a czasem stawki wynagrodzenia za poszczególne roboty. Zauważyć jednak należy, że z treści umowy o prace z dnia 2 maja 1976 r. zawartej pomiędzy (...)w G. a S. S. jasno wynika, że wnioskodawca nie był rozliczany jako członek spółdzielni, ale w oparciu o zasady wynagradzania za pracę w (...)z 1971 r. wg tabeli 35 poz. C godzinowych stawek zasadniczych 12 zł /godz. Wobec powyższego Sąd uznał, że okres ten należy wnioskodawcy wliczyć do okresu zatrudnienia, a co za tym idzie, uwzględnić przy wyliczeniu kapitału początkowego i emerytury.

Sąd Okręgowy pragnie również wskazać, że do zasad przyznawania i wypłacania świadczeń emerytalno-rentowych zastosowanie ma art. 118 ust. 1 ustawy emerytalnej, zgodnie, z którym, organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w terminie 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, przy czym w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego, za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego (ust. 1a). W niniejszej sprawie, jak wynika z poczynionych ustaleń faktycznych, niezbędnym dla wyjaśnienia okoliczności spornych w sprawie było przeprowadzenie dowodu z dokumentów zalegających w aktach osobowych wnioskodawcy i dopiero tak zgromadzony materiał dowodowy pozwolił na wydanie rozstrzygnięcia, co powoduje, iż nie można uznać, iż organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżone decyzje, orzekając jak w sentencji.