Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Emilia Racięcka

Protokolant: st. sekr. sądowy Dorota Novottny

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2017 roku w Łodzi

sprawy z powództwa T. M.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę:

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.336,36 złotych (trzy tysiące trzysta trzydzieści sześć 36/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 18 maja 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1.897,08 złotych (tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt siedem 8/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zwraca powodowi ze Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwotę 120,92 (sto dwadzieścia 92/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki zaksięgowanej pod pozycją 500012855320 w dniu 23/01/2017;

4.  zwraca pozwanemu ze Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwotę 120,93 (sto dwadzieścia 93/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki zaksięgowanej pod pozycją 500012855342 w dniu 23/01/2017

Sygn. akt I C 707/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 6 czerwca 2016 roku T. M., reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego P. – Oddział (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. kwoty 3.336,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26 listopada 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym wynagrodzenia adwokackiego.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 22 października 2015 roku miał miejsce wypadek drogowy, w wyniku którego uszkodzony został pojazd marki L. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność powoda. Pozwany przyznał na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w wysokości 23.906,85 zł brutto. Powód dochodzi częściowego naprawienia szkody, która stanowi równicę między kwotą wynikającą z kalkulacji prywatnej powoda, a kwotą wypłaconą dotychczas przez pozwanego.

/pozew k. 2-5/

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 lipca 2016 roku P. – Oddział (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut nieistnienia zobowiązania do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem wobec wypłaty przez pozwanego odszkodowania w kwocie 23.906,85 zł. Nadto podnosił zarzut nieudowodnienia wysokości szkody. W jego ocenie kwota wypłacona dotychczas przez pozwanego w pełni odpowiada rozmiarom szkody jaką poniósł poszkodowany. Pełnomocnik kwestionował również prywatną kalkulację powoda wskazując, że nie posiada ona żadnej wartości dowodowej.

/odpowiedź na pozew k. 21-26/

Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi odrzucił pozew z uwagi na brak zdolności sądowej pozwanego.

/postanowienie k. 53/

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył powód, podnosząc zarzut zaniechania wezwania przez Sąd do usunięcia braku w zakresie zdolności sądowej strony pozwanej, nadto że z uzasadnienia pozwu jednoznacznie wynikało, iż pozwanym jest (...) Spółka Akcyjna, nie zaś jego oddział.

/zażalenie k. 54-55/

W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o oddalenie zażalenia w całości. W ocenie pozwanego, brak zdolności sądowej oddziału spółki akcyjnej ma charakter nieusuwalny, ponieważ nie istnieje możliwość uzyskania tej zdolności przez oddział. Pełnomocnik pozwanego, wskazał że powód jest reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, należało zatem oczekiwać, że poprawnie oznaczy stronę pozwaną.

/odpowiedź na zażalenie k. 65-68/

Postanowieniem z dnia 30 listopada 2016 roku Sąd Okręgowy w Łodzi uchylił zaskarżone postanowienie, wskazując iż odrzucenie pozwu bez podjęcia próby wyjaśnienia wątpliwości w zakresie pozwanego podmiotu było przedwczesne, jednocześnie na obecnym etapie nie budzi już wątpliwości.

/postanowienie k. 72-74/

Do czasu zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 października 2015 roku miał miejsce wypadek drogowy, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki L. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność powoda T. M..

Sprawca zdarzenia posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w pozwanym Towarzystwie (...).

/okoliczności bezsporne/

Szkoda została zgłoszona pozwanemu Towarzystwu (...) i zarejestrowana pod numerem (...)_1.

/z akt szkody płyta CD k. 57: druk zgłoszenia szkody OC dokument (...)_ (...)_24, pismo „pismo 7 dni OC”/

Po otrzymaniu zgłoszenia szkody pozwany w dniu 28 października 2015 roku przeprowadził oględziny przedmiotowego pojazdu na podstawie których sporządził protokół szkody oraz kosztorys naprawy.

/z akt szkody: protokół szkody w pojeździe dokument nr (...)_1_ot, kosztorys (...)_1_ot, akta szkody płyta CD k. 57/

W dniu 2 listopada 2015 roku powód zlecił rzeczoznawcy samochodowemu sporządzenie prywatnej kalkulacji naprawy uszkodzonego pojazdu.

/opinia nr (...), k. 10-15/

Decyzją z dnia 5 lutego 2016 roku pozwany przyznał na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości 23.906,85 zł.

/z akt szkody: decyzja wypłata OC, akta szkody płyta CD k. 57/

Pismem datowanym na 24 lutego 2016 roku odwołał się od powyższej decyzji, uznając ją za bezpodstawnie zaniżoną. W odpowiedzi na reklamacje pozwany wskazał, iż brak jest podstaw do zmiany jego stanowiska.

/z akt szkody: pismo (...)_ (...)_2, odpowiedź na reklamację – dokument nr (...)_ (...)_ (...)_ (...)_ (...)_2_negatywne1, akta szkody płyta CD k. 57/

Pismem z dnia 5 maja 2016 roku, doręczonym pozwanemu w dniu 10 maja 2016 roku, powód wezwał pozwanego do zapłaty na swoją rzecz kwoty 3.336,36 zł tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu, w terminie 7 dni od otrzymania niniejszego pisma. W odpowiedzi na wezwania, pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

/wezwanie do zapłaty k. 16, z akt szkody: odpowiedź na reklamację (...)_ (...)_ (...)_ (...)_ (...)_1_reklamacjaakta szkody płyta CD k. 57/

Koszt naprawy samochodu osobowego marki L. o numerze rejestracyjnym (...), pozwalający przywrócić jego stan do stanu sprzed szkody, uwzględniając wszystkie uszkodzenia i technologię naprawy wynosi 27.926,20 zł brutto. Średnia stawka za roboczogodzinę w październiku 2015 roku wynosiła dla warsztatów nieautoryzowanych 95 zł netto.

/opinia pisemna biegłego z zakresu techniki samochodowej, analizy i rekonstrukcji wypadków drogowych Z. G. k. 86-94/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego przedstawionego przez strony. Sporządzone na zlecenie powoda
i pozwanego kalkulacje stanowią jedynie dokumenty prywatne i będąc kwestionowanymi przez strony nie mogły stanowić źródła ustaleń odnośnie uzasadnionego kosztu naprawy pojazdu marki L. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na skutek kolizji z dnia 22 października 2015 roku. Wobec rozbieżności stron w zakresie ustalenia kosztów naprawy ww. pojazdu, na podstawie art. 278 k.p.c. niezbędnym było jednoznaczne ustalenie tej okoliczności za pomocą wnioskowanego dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej. W ocenie Sądu przedmiotowa opinia, stanowi rzetelne źródło wiedzy specjalnej w sprawie, co więcej po jej dwukrotnym uzupełnieniu nie była już kwestionowana przez strony. Biegły udzielił wyczerpujących odpowiedzi na pytania Sądu zawarte w tezie dowodowej ustalając w sposób wyczerpujący okoliczności relewantne dla ustalenia rozmiaru uszkodzeń w pojeździe poszkodowanego.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w przeważającej części.

Zgodnie z art. 436 § 2 k.c. w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych. Powrót do zasad ogólnych oznacza przede wszystkim ukształtowanie odpowiedzialności na zasadzie winy kierującego pojazdem sformułowanej w przepisie art. 415 k.c. Ze względu jednak na fakt, iż ustawodawca polski wprowadził obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne, odpowiedzialność za posiadacza mechanicznego środka komunikacji przejmuje ubezpieczyciel. W myśl przepisu art. 19 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpie­czeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.vze zm.), osoba poszkodowana w wypadku ma prawo dochodzenia roszczenia odszkodowawczego bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Nadto, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojaz­dów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz pojazdu lub kierujący jest zobowiązany – na podstawie prawa – do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest m.in. utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia (por. art. 34 ust. 1 ww. ustawy).

Na podstawie art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. § 4 komentowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W przedmiotowej sprawie fakt zaistnienia szkody powstałej w dniu 22 października 2015 roku w samochodzie marki L. o numerze rejestracyjnym (...) skutkującej powstaniem obowiązku wypłaty odszkodowania przez pozwanego Ubezpieczyciela oraz fakt wypłaty na rzecz poszkodowanego powoda kwoty 23.906,85 zł były bezsporne.

Sporna pomiędzy stronami była jedynie wysokość uzasadnionych kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu.

W tym zakresie Sąd oparł się na niekwestionowanej przez strony opinii biegłego w zakresie techniki samochodowej i rekonstrukcji zdarzeń drogowych Z. G.. Biegły oszacował uzasadniony koszt naprawy pojazdu na kwotę 27.926,20 zł brutto przy wykorzystaniu wyłącznie części oryginalnych z logo producenta pojazdu według przeciętnych cen robocizny z daty szkody.

Przyjmując, zatem z jednej strony wysokość pełnego odszkodowania, jakie należy się powodowi, to jest kwotę 27.926,20 zł brutto, oraz z drugiej strony kwotę wypłaconą już przez ubezpieczyciela w toku postępowania likwidacyjnego w wysokości 23.906,85 Sąd uznał, iż przedmiotowe powództwo zasługuje na uwzględnienie całości, jako że mieści się w granicach wyznaczonych przez różnicę pomiędzy kwotą należną a wypłaconą (27.926,20 zł – 23.906,85 zł). Powód mógł zatem domagać się kwoty 4.019,35 zł. Sąd będąc związany żądaniem pozwu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.336,36 zł, jakiej domagał się powód, orzekając jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O odsetkach w punkcie 1 sentencji wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 455 k.c.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że pismem z dnia 5 maja 2016 roku, które wpłynęło do pozwanego w dniu 10 maja 2016 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty na swoją rzecz kwoty 3.336,36 zł tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu, w terminie 7 dni od otrzymania niniejszego pisma. Termin 7 dniowy upływał pozwanemu w dniu 17 maja 2016 roku, zatem od dnia 18 maja 2016 roku pozwany pozostaje w opóźnieniu z zapłatą zasądzonej wyrokiem kwoty. Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził odsetki od dnia 18 maja 2016 roku do dnia zapłaty i oddalił powództwo w tej części w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c. Zgodnie z treścią tego artykułu, strona przegrywająca zobowiązana jest zwrócić wygrywającemu, na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia swoich praw bądź celowej obrony. Powód wygrał sprawę w całości ulegając jedynie nieznacznie w zakresie odsetek, zatem należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu, na które złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 167 złotych, koszt wynagrodzenia pełnomocnika będącego adwokatem w wysokości 1.200 zł ustalony na podstawie § pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokatów z dnia 22 października 2015 r., (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz zaliczka wykorzystana na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości 479,08 zł a także opłata od zażalenia w wysokości 34 złotych.

Łącznie zatem koszty procesu poniesione przez stronę powodową wynoszą 1.897,08 zł.

W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę powyższą kwotę tytułem zwrotu poniesionych kosztów procesu.

Na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. 2016, poz. 623 ze zm.) Sąd nakazał zwrócić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi na rzecz stron kwoty po 120,93 zł tytułem uiszczonych, a niewykorzystanych, zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłego.