Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Violetta Osińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 20 września 2013 r. w S.

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko H. O.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt III C 2764/12

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

Sygn. akt II Cz 687/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 lutego 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie umorzył postępowanie.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył powód, zaskarżając je w całości. Skarżący wniósł o uchylenie tego orzeczenia. Powód zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, tj. art. 505 ³⁷ k.p.c., poprzez umorzenie postępowania w sprawie, pomimo usunięcia przez powoda w ustawowym terminie braków formalnych pozwu.

Skarżący podniósł, iż w niniejszej sprawie, po przekazaniu pozwu do sądu właściwości ogólnej pozwanego i skierowaniu sprawy do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym, skutecznie usunął jego braki formalne, m.in. poprzez złożenie uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa dla pełnomocnika, który w imieniu powoda podpisał pozew. W ocenie powoda, nie stanowi to braku formalnego pozwu, skutkującego w tym przypadku umorzeniem postępowania w sprawie. W ocenie autora zażalenia skoro epu, uwzględniając jego specyfikę, zostało zakończone i nie nastąpił zwrot pozwu na tym etapie, a następnie sprawa podlega dalszemu rozpoznaniu według przepisów regulujących inne postępowanie odrębne, ocena, czy braki formalne pozwu zostały usunięte powinna być przeprowadzana na podstawie przepisów regulujących to postępowanie, do którego, zgodnie z przepisami k.p.c., sprawa została skierowana. W ocenie powoda, istotna jest tu tożsamość strony postępowania, a nie samego pełnomocnika strony. Skarżący zaznaczył, iż możliwe jest ustanowienie przez stronę kilku pełnomocników w tej samej sprawie (nie substytutów). Dotyczy to w równej mierze postępowania kontynuowanego po zakończeniu epu, żaden bowiem przepis prawa nie wyłącza możliwości ustanowienia przez powoda/pozwanego pełnomocnika obok lub w miejsce pełnomocnika działającego w imieniu strony na etapie epu. Skarżący podniósł, że gdyby uznać, iż rozumowanie Sądu w niniejszej sprawie jest prawidłowe (aczkolwiek jest ono kwestionowane przez powoda, jako nie znajdujące oparcia w wykładni literalnej przepisu art. 505 ³⁷ k.p.c., jak też w ujęciu logiczno-językowym), należałoby konsekwentnie dojść do wniosku, iż strona (powód) miałaby ograniczoną możliwość dalszego prowadzenia postępowania po zakończeniu epu w tak jaskrawych przypadkach, jak śmierć pełnomocnika występującego tylko na etapie epu, bądź w przypadku wypowiedzenia na tym etapie pełnomocnictwa przez stronę. Stąd w ocenie powoda aż nazbyt formalnym tokiem rozumowania jest przyjęcie, iż dopiero złożenie do akt sprawy pełnomocnictwa dla dotychczasowego pełnomocnika występującego w epu oraz pełnomocnictwa dla pełnomocnika podpisującego pozew (obok zawiadomienia sądu o tych okolicznościach), warunkowałoby możliwość podtrzymania powództwa. Skarżący wskazał, że powyższe należałoby rozpatrywać jako naruszenie praw strony postępowania. Zdaniem powoda, konsekwentnie zatem, w przypadku gdy epu zostało zakończone i to nie z powodu braków pozwu, ale z powodu zaistnienia jednej z przyczyn wskazanych w art. 505 ³³, 505 ³⁴, 505 ³⁶ k.p.c. oraz dalszego rozpoznania sprawy w procesie lub na podstawie przepisów regulujących inny rodzaj postępowania odrębnego, które mają zastosowanie w sprawie, dopuszczalne jest usunięcie powstałych następczo, z uwagi na treść art. 505 ³⁶ k.p.c. w zw. z art. 89 § 1 i 126 § 3 i 3 ¹ k.p.c., braków formalnych pozwu, poprzez złożenie pełnomocnictwa dla nowego pełnomocnika, który podpisał pozew. Skarżący stwierdził, iż nie jest prawidłowe utożsamianie tej sytuacji z nie usunięciem braków formalnych pozwu poprzez nie złożenie pełnomocnictwa w ogóle, co w ocenie powoda powinno dopiero skutkować umorzeniem postępowania w sprawie na podstawie art. 505 ³⁷ k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda okazało się zasadne.

W ocenie Sądu Okręgowego, w składzie rozpoznającym niniejsze zażalenie, w sprawie nie było podstaw do umorzenia postępowania na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym w dniu wszczęcia postępowania. W przepisie tym mowa jest o umożliwieniu stronie uzupełnienia pozwu w sposób odpowiedni dla postępowania, w którym sprawa będzie rozpoznawana i konieczny do nadania biegu sprawie po jej przekazaniu (np. złożenie dokumentu pełnomocnictwa, pozwu na urzędowym formularzu w postępowaniu uproszczonym). Przyjęcie w uzasadnieniu projektu ustawy wprowadzającej elektroniczne postępowanie upominawcze zasady pełnej kontynuacji postępowania po uchyleniu nakazu sprawia, że nie można przejść do porządku dziennego nad faktem, że w sądzie elektronicznym wydano nakaz zapłaty, a więc toczyło się postępowanie. W związku z tym, nawet jeżeli nie zostaną usunięte braki formalne pozwu w sposób odpowiedni dla postępowania, w którym sprawa będzie rozpoznawana, to nie można już pozwu wniesionego w e.p.u. zwrócić, lecz należy umorzyć postępowanie.

W tym też kontekście nieprawidłowym było uznanie, iż pełnomocnik strony powodowej nie wykonał zobowiązania w zakresie niezbędnym do dalszego procedowania. Ewentualna wątpliwość dotycząca liczby pełnomocników procesowych działających w niniejszej sprawie może zostać usunięta poprzez złożenie odrębnych oświadczeń .

Zaskarżone orzeczenie, jako błędne, nie może się ostać i podlega uchyleniu w całości. Zauważenia przy tym wymaga, iż powód w zakreślonym terminie zgodnie z wezwaniem złożył również pozew na urzędowym formularzu wraz z załącznikami oraz jego odpis wraz z odpisami załączników. Z tych względów, po myśli art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono jak sentencji.

Sąd Okręgowy nie orzekł o kosztach postępowania, albowiem niniejsze postanowienie nie jest kończącym postępowanie w sprawie.