Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI C 380/17

POSTANOWIENIE

Dnia 21 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:SSR Marek Wójcik

Protokolant: Agnieszka Peregudów

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa P. z siedzibą we W.

przeciwko D. N.

o zapłatę

postanawia:

I. umorzyć postępowanie;

II. zasądzić od strony powodowej P. z siedzibą we W. na rzecz pozwanej D. N. kwotę 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III. zwrócić stronie powodowej P. z siedzibą we W. kwotę 919,50 zł tytułem zwrotu połowy uiszczonej opłaty sądowej od pozwu.

Sygnatura akt XI C 380/17

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) strona powodowa P. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanej D. N. na jej rzecz kwoty 36 768,07 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu obejmujących opłatę sądową od pozwu w kwocie 1 839 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł i koszty zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu żądania strona powodowa podała, że w dniu 21 stycznia 2009 r. pozwana D. N. zawarła umowę bankową z (...) Bank (...) S. A. o numerze (...), na podstawie której uzyskała kwotę pieniężną i jednocześnie zobowiązała się do jej zwrotu na warunkach precyzyjne określonych w umowie. Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania. Następnie w dniu 4 lutego 2016 r. (...) Bank S. A. z siedzibą we W. zawarł z P. z siedzibą we W. umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z powyższej umowy zawartej przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym.

W dniu 30 kwietnia 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) pozwana D. N., działając przez pełnomocnika będącego radca prawnym, złożyła odpowiedź na pozew, w którym wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od strony powodowej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Następnie w dniu 23 maja 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) strona powodowa P. z siedzibą we W. cofnęła pozew w niniejszej sprawie oraz wniosła o zwrot połowy uiszczonej opłaty od pozwu powołując się na art.79 ust. 1 pkt 3 lit.a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. ,,o kosztach sądowych w sprawach cywilnych” (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.).

Z kolei w dniu 5 czerwca 2017 r. pozwana złożyła pismo procesowe datowane na dzień 4 czerwca 201 r. w którym, w związku z cofnięciem pozwu przez stronę powodową, wniosła o zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. W zakresie żądanych kosztów pozwana powołała się na treść art. 203 § 2 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Zważyć należy ponadto, iż na podstawie art. 203 § 4 k.p.c. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa. Stosownie do treści przepisu art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew.

W niniejszej sprawie strona powodowa P. z siedzibą we W. cofnęła pozew bez zrzeczenia się roszczenia w piśmie procesowym wniesionym dnia 23 maja 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym), czyli przed rozpoczęciem posiedzenia (rozprawy), na które sprawa została skierowana, tj. przed dniem 21 czerwca 2017 r., a zatem w świetle przepisu art. 203 § 1 k.p.c. dla skuteczności cofnięcia nie było wymagane wyrażenie zgody przez pozwaną. Nadto Sąd ocenił cofnięcie pozwu jako skuteczne, gdyż nie stwierdził, by zaistniały okoliczności, o których mowa w przepisie art. 203 § 4 k.p.c. – okoliczności sprawy nie wskazują bowiem, by cofnięcie pozwu było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa.

Mając na uwadze powyższe oraz uznając cofnięcie pozwu za dopuszczalne i skuteczne, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c. orzeczono jak w punkcie I sentencji postanowienia.

Zgodnie z art. 203 § 2 zd. 2 k.p.c. w sytuacji cofnięcia pozwu na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego. Z uwagi na fakt, że pozwana w odpowiedzi na pozew oraz w piśmie procesowym z dnia 5 czerwca 2017 r. datowanym na dzień 4 czerwca 2017 r. wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, Sąd stosownie do treści art. 203 § 2 zd. 2 k.p.c. i art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanej kwotę 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na wskazaną kwotę złożyły się koszty zastępstwa prawnego w kwocie 3 600 zł ustalone zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. ,,w sprawie opłat za czynności radców prawnych” (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz.1804 ze zm.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Należy wskazać, że w przypadku cofnięcia pozwu pozwany jest traktowany jak wygrywający proces, dlatego należy mu się zwrot kosztów procesu, o ile złoży w tym zakresie wniosek. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy cofnięcie pozwu nastąpiło wskutek dokonania zapłaty przez pozwanego po wytoczeniu powództwa (Telenga P., Komentarz do art. 203 Kodeksu postępowania karnego [w:] Jakubecki A. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom I. Komentarz do art. 1-729, wyd. VII, WKP 2017).

Zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. ,,o kosztach sądowych w sprawach cywilnych” (t.j. z dnia 21 kwietna 2016 r. Dz. U. z 2016 r., poz. 623 ze zm.) sąd z urzędu zwraca stronie połowę uiszczonej opłaty od pisma cofniętego przed rozpoczęciem posiedzenie (tu rozprawy), na które sprawa została skierowana. Biorąc to pod uwagę fakt, że strona powodowa uiściła od pozwu opłatę w kwocie 1 839 zł, Sąd na postawie art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. ,,o kosztach sądowych w sprawach cywilnych” zwrócił stronie powodowej P. we W. kwotę 919,50 zł tytułem zwrotu połowy uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, o czym orzeczono w punkcie III sentencji postanowienia.